بدون موضوع خراسان/ آیت ا... و ماجرای رندان و ساده دلان

خراسان/ نام نیکی داشت مرد که وقتی خبر رحلتش ،در میانه تشییع یک شهروند معمولی ،دهان به دهان چرخید و گوش به گوش رسید، از لبان مردمان بسیاری کلمات به تجلیل بر می خاست که؛ خدا رحمت کند آیت ا... را... خدا او را در آن دنیا هم بر سفره امام رضا(ع) بنشاند که در این دنیا ، یک عمر به خدمت گزاری حضرتش برخاسته بود. آیت ا... واعظ طبسی را می گویم.
مردی که خراسان ، این روز ها سوگوار اوست و فقدان او را از دو سو به سوگ نشسته است؛ اول از آن سو که مرگ مومن فقیه، ضایعه ای است جبران ناشدنی که حضرت رسول ا...(ص) خود فرموده اند: اذا مات العالم الفقیه ثلم فی الاسلام ثلمة لایسدها شیء و دوم از این نگاه که رحلت ایشان از منظر مدیریت اسلامی نیز، ثلمه ای است سخت، که او دارای کارنامه ای احترام برانگیز بود. البته کم هم دچار بی مهری نشد از سوی رندان روزگار و ساده دلان بی خبر که شایعات را از زبان رندان برمی داشتند و خبر می پنداشتند و همان را نیز ،یک کلاغ، چهل کلاغ می کردند و بر مزرعه ایمان و اعتماد مردم می تاراندند. خدا از همه ما بگذرد که گاه"گز نکرده، پاره می کنیم" خدا از ما بگذرد که گاه ندانسته، سخن می گوییم. خدا از ما بگذرد به کرم خویش وبه بخشش آیت ا... هم امید فراوان داریم که علما کریمند و اهل بخشش به ویژه که عمری نوکری امام رئوف کرده باشند.
صاحب این قلم را هیچ‌گاه فرصت هم سخنی با آیت ا... نبوده و هیچ گاه در دستگاهی که ایشان تولیت آن را بر عهده داشتند هم راهی نبوده است. اما بر اساس وظیفه خبرنگاری ، بر اساس تکلیف انسانی، بر خویش فرض می داند که به تکریم مردی قلم بزند که دیگر نیست اما میراث ماندگارش هست. خودش نیست که شائبه تملق به میان آید اما خدایش هست که می بیند و به گفته معلمان مکتب های قدیم ؛ عالم السر والخفیات است. پس در محضر خدایی چنین باید هم زبان ،شسته داشت و هم کلمات را پاک و طاهر بر صفحه کاغذ نشاند و قلم را هم به شهادت گرفت بر جملاتی که می نویسد.
فکر می کنم وقتی که پیکر آیت ا... را از حسینیه امام رضا(ع) و همان خانه قدیمی کوچه ناظر خیابان شهید هاشمی نژاد بیرون می آورند ، بسیاری از کسانی که حرف ها شنیده بودند بر خود می لرزند چه رسد به آنانی که حرف ها زدند. بگذریم. دنیا محل گذشت است. آیت ا... هم گذاشت و گذشت اما یادمان باشد وقتی سخن به مردان بزرگ انقلاب می رسد، حرمت نگه داریم و آنان را به کلماتی که شایسته نیست نام نبریم. یادمان بماند خیلی از چیز ها را هم باید فراموش کنیم تا تندی سخن مان را فراموش کنند و... بگذریم. مردی که سعادت بزرگ خویش را خدمت به آستان قدسی امام رضا(ع) می دانست. مردی که مورد اعتماد امام انقلاب بود. مردی که در بالاترین رتبه اعتماد رهبر معظم انقلاب قرار داشت، برای مردم هم آنقدر صاحب حرمت بود که هرکس خبر رحلتش را شنید ، به "خدا رحمتش کند" اورا به عالم جاویدان بدرقه کرد. خدا کند همه ما نیز با بدرقه ای نیکو از این سرای پر کشیم...



با کانال تلگرامی «آخرین خبر» همراه شوید

منبع: خراسان