سایر
2 دقیقه پیش | جمهوری آذربایجان با گرجستان و ترکیه مانور مشترک نظامی برگزار می کندایرنا/ جمهوری آذربایجان روز یکشنبه قبل از آغاز مذاکرات وین با حضور نمایندگان منطقه قره باغ کوهستانی، اعلان کرد که قصد دارد تمرین های نظامی با مشارکت گرجستان و ترکیه برگزار ... |
2 دقیقه پیش | ژنرال فراری سوری از رژیم صهیونیستی درخواست کمک کردالعالم/ ژنرال سابق و فراری ارتش سوریه که به صف مخالفان بشار اسد پیوسته، از رژیم صهیونیستی خواست که در مقابله با رییس جمهوری سوریه، مخالفان مسلح (تروریست ها)را یاری کند!.به ... |
پیشگوییهای زن لبنانی از آینده مصر
به گزارش خبرنگار گروه سیاست خارجی خبرگزاری فارس، ماموریت در مصر برای دیپلماتی که در یکی از سرنوشتسازترین و پرحادثهترین مقاطع کشور تاریخی مصر و منطقه و همزمان با بیداری اسلامی، سکان نمایندگی ایران در قاهره را بر عهده داشته است؛ میتواند بسیار پرخاطره باشد. خاطرات مجتبی امانی رئیس سابق دفتر حفاظت منافع ایران در قاهره ابعاد مختلفی را در بر میگیرد. وی خاطرات خود را در قالبی داستانی روایت میکند.
گروه سیاست خارجی خبرگزاری فارس اقدام به انتشار خاطرات وی کرده که شصت و سومین بخش آن از نظر خوانندگان میگذرد.
***
در دورهای از ماموریت اخیرم در مصر (1388-1393) توجه به پیشگوها در محافل مردمی و رسانهای زیاد شده بود. این موضوع به شرایط درهم ریختهای مربوط بود که در مصر وجود داشت. این زمان بیشتر در مرحله بعد از انقلاب مصر یعنی از بهمن 88 و به ویژه بعد از انتخاب مرسی تا اقدام ارتش بسیار رواج داشت. دورهای که تلاشهای رسانههای وابسته به نظام مبارک هم بر ناامید کردن مردم متمرکز شده بود. طبیعی است در دورهای که تحلیلگران سیاسی نمیتوانند تصویر روشنی از حوادث آینده ارایه کنند، بازار پیشگوها داغ و توجه جامعه به آنها زیاد خواهد شد.
همین موضوع در رفتار اشخاص نیز مشاهده میشود. برخی از اشخاص وقتی از روشهای عادی موفق به معالجه یک مریض، یا نجات از دست طلبکاران، حل مشکل زناشویی و یا خروج از زندان فرد مورد نظر خود نمیشود، رو به سوی رمال و جن گیر و سرکتاب بازکن و فالگیر و ... میکنند تا از آینده او خبر دهند و یا از طریق امور غریبه، مشکل خود را حل کنند. با بروز این حالت در جامعه مصر که با فضایی از بی اطلاعی از سیر حوادث آینده بوجود آمده بود، شبکههای تلویزیونی مصر با دعوت از این پیشگوها به برنامههای گفتوگو در پی جذب تماشاگر بودند.
شخصاً اعتقادی به پیشگویی ندارم. صحت سخنان آنان را رد نمیکنم، اما این کار را بی فایده میبینم. برخی از پیشگوییهای آنان از ارتباطات آنها با برخی عناصر ماوراء الطبیعه ناشی میشود. هوش آنان در این پیشگوییها موثر است. لزوماً این افراد دین دار نیز نیستند. مرتاضهای هندی نمونه این افراد هستند که گاه اعتقادی به خدا ندارند، اما میتوانند حوادث آینده را تا حدودی پیش بینی کنند. همین کلمه «تا حدودی» میتواند اعتماد به پیش بینیها را دچار خدشه کند و کسی نتواند بر مبنای این پیشگوییها، تصمیمات قطعی بگیرد.
اظهارات یکی از این پیشگوها که در یکی از برنامههای شبکه تلویزیونی «سی بی سی» مصر، نظرات خود درباره حوادث آینده بیان میکرد، برایم جالب بود. وی خود را پیشگو نمیدانست و مدعی بود برداشت خود را از سیر حوادث بیان میکند. او زنی لبنانی به نام لیلی عبداللطیف بود. وی پیشگوییهای خود را هنوز نیز بیان میکند و معمولاً هرچندگاه یک بار، در مصاحبهای تلویزیونی اخباری از حوادث آینده میدهد.
وی به پرسشهای مجری، در یکی دو جمله پاسخ میداد که کاملاً جنبه پیشگویی داشت و از تحولات آینده خبر میداد. وی این مطالب را در سال 2012 (اوایل سال 1391) بیان میکرد. در آن ایام مرسی رئیس جمهور مصر بود و کشور شاهد درگیری زیرپوستی اخوان و ارتش بود.
از اعتقادات لیلی عبداللطیف هم چیزی نمیدانم، اما از نظر ظاهری، زنی بی حجاب بود. پیشگوییهای وی منحصر به این گفتوگوی تلویزیونی نبود. وی قبل و بعد از این برنامه نیز اظهاراتی داشته است. به عنوان مثال وی پیشگوییهایی درباره اوضاع کشورهای لبنان، عربستان، سوریه، لیبی، تونس و مصر برای سال 2014 کرده که در فضای مجازی منتشر شده است.
اظهارات وی در این برنامه از مصر شروع شد و به حوادث منطقه پرداخت و سپس از اوضاع جهان و دیگر کشورها گفت. جالب است که وی در این اظهارات که چند ماه قبل از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری کشورمان بیان میشد، گفت در ایران اصلاح طلبان پس از احمدی نژاد بر سرکار خواهند آمد. اهم اظهارات وی را همراه با برخی توضیحات ضروری که فضای آن زمان مصر را تشریح میکند در زیر میخوانید. توضیحات اینجانب در پرانتز آمده است:
برای رئیس جمهور (مرسی) میترسم. دوستان و دشمنان زیاد دارد. به مرسی گفتم مراقب اطرافیانش باشد. (مرسی در آن زمان ماههای میانی حکومت یک ساله خود را میگذراند. یکی از همین اطرافیان، وزیر دفاع وی یعنی عبدالفتاح سیسی بود که در تیرماه 1392 وی را برکنار و به زندان انداخت)
(سرلشگر) احمد شفیق (آخرین نخست وزیر مبارک که به همراه مرسی نامزد ریاست جمهوری مصر بود که با اختلاف اندکی با مرسی نفر دوم انتخابات شد) را در خارج مصر میبینم. (احمد شفیق در ماههای پایانی ریاست جمهوری مرسی به امارات رفت و میخواست بعد از برکناری مرسی به مصر بازگردد، اما ظاهراً سیسی به وی اجازه نداد و یا آن که شفیق از جان خود ترسید و به مصر نیامد. وی تا این تاریخ به مصر بازنگشته است)
(سرلشگر) عمر سلیمان (آخرین رئیس سازمان امنیتی مصر و سومین فرد قدرتمند مصر در زمان مبارک که چند روز قبل از سقوط مبارک به عنوان معاون ریاست جمهوری منصوب شده بود) را در بیمارستان میبینم. (وی در ماههای پایانی حکومت مرسی به علت بیماری عازم آلمان و سپس آمریکا شد و سپس اعلام شد که در هنگام اجرای عمل جراحی قلب مرده است. علت مرگ وی سکته قلبی اعلام شد. تردیدهای زیادی پیرامون علت مرگ وی وجود دارد. وی به صندوقچه اسرار مبارک مشهور بود)
نقش مبارک تمام نمیشود و دوباره به عرصه باز میگردد. مبارک بعد از عمری طولانی میمیرد و تشییع جنازه نظامی و بزرگی برای او برپا میشود. (مبارک که بعد از انقلاب مصر تحت نظارت قرار گرفت و گفته میشد که زندانی است، اما غالب اوقات را تحت تدابیر شدید امنیتی در بیمارستان ارتش بسر میبرد. مبارک بعد از برکناری مرسی آزاد شد. مبارک هم اکنون 87 سال سن دارد) جمال مبارک ممکن است به ریاست جمهوری برسد. جمال مبارک و علا مبارک از زندان آزاد میشوند. (جمال مبارک فرزند کوچک مبارک بود. مبارک تلاش داشت وی را جانشین خود کند. ارتش نیز با خارج شدن پست ریاست جمهوری از دایره ارتش مخالف بود. جمال به همراه برادر بزرگترش کمال در بعد از انقلاب مصر به اتهام فساد زندانی شدند و پس از برکناری مرسی و کمی بعد از مبارک، آنان نیز از زندان آزاد شدند)
مرسی باید مراقب کودتا علیه خودش باشد. انقلاب در انقلاب رخ خواهد داد. اختلافات در مصر زیاد خواهد شد و جنگ داخلی در خواهد گرفت. ارتش مصر با افراد و گروههای زیادی درگیر خواهد شد. در مصر خونریزی و ناآرامی و درگیری میبینم. مکانی را میبینم که مخالفان در آن جمع شدهاند و به آتش کشیده میشود. برخی نجات پیدا میکنند و برخی را به بیمارستان میبرند. مصر هرگز در امان نخواهد بود. (تقریباً سه ماه بعد از این اظهارات، مرسی توسط ژنرال سیسی برکنار شد. پیش بینی عجیب وی آن بود که ارتش و پلیس مصر، در 23 مرداد ماه 1392، طرفداران مرسی را که در میدان رابعه مصر تحصن کرده بودند با شدیدترین شیوهها مورد حمله قرار دادند و حدود دو هزار نفر را در این مکان کشتند. سپس مسجد رابعه عدویه و چادرهای محل سکونت تظاهرکنندگان را که در کنار این میدان قرار داشت را به آتش کشیدند که بسیاری از مجروحین و جنازه های طرفداران مرسی در آن جزغاله شدند. بخشی از خاطرات این واقعه را در قسمت 57 خاطرات خود نوشتهام که آن را میتوانید در اینجا ببینید.
ادامه دارد...
انتهای پیام/
ویدیو مرتبط :
پیشگویی که نتوانست آینده خود را پیشگویی کند!!!خخخخخ