سفیر پیشین آلمان: توافق هسته‌ای با ایران از رویدادهای مهم و مثبت سال 2015 بود/ تروریسم پدیده‌ای است که همه کشورها را تهدید می‌کند/ استفاده از نیروی نظامی برای مبارزه با داعش لازم اما ناکافی است

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری فارس، همزمان با فرا رسیدن روزهای پایانی سال میلادی، و با توجه به وقوع رخدادهای متعدد در عرصه سیاست و روابط بین‌المللی در سال 2015، خبرگزاری فارس با کارشناسان، تحلیلگران، اساتید دانشگاه، مقامات و اندیشمندان این حوزه به گفت‌وگو پرداخته و نظرات آنان را در خصوص رخدادها و جریانات روی داده، جویا شده است. علاوه بر این، طی این مصاحبه‌ها از کارشناسان خواسته شده تا پیش‌بینی‌هایشان را در خصوص روندهای پیش‌رو در سال 2016 میلادی بیان کنند. اینک اولین گفت‌وگو از این مجموعه پیش‌روی شماست.

در اولین شماره از این مجموعه، گفت‌‌وگوی خبرنگار فارس با «مایکل شافر» (Michael Schaefer )، یکی از مذاکره‌کننده‌گان ارشد تیم هسته‌ای آلمان طی مذاکرات گروه 1+5 با ایران در سال‌های 2003 تا 2007 تقدیم حضورتان می‌شود. این دیپلمات کارکشته و باتجربه آلمانی، برای مدت 32 سال و از سال 1981 میلادی تا 2013 در عرصه‌های مختلف دیپلماتیک به فعالیت پرداخته است. وی از آگوست سال 2007 تا  ژوئن سال 2013، به عنوان سفیر آلمان در چین به خدمت مشغول بوده است. پس از بازنشستگی، ریاست بنیاد «بی. ام. دابلیو.» را عهده‌دار شده است.  وی حصول توافق هسته‌ای ایران را از اتفاقات مهم سال 2015 به شمار می‌آورد و آن را گامی مهم برای حل‌وفصل بحران‌های منطقه خاورمیانه عنوان می‌کند. وی به عنوان یک دیپلمات آلمانی، در جای‌جای مصاحبه، از منظر یک اروپایی به مسائل جهانی و منطقه می‌نگرد و اقدام هماهنگ و منسجم برای نابودی داعش را لازم اما کافی نمی‌داند. علاوه بر این، وی گرمایش زمین را از بزرگ‌ترین چالش‌های پیش‌روی کشورها می‌شمارد و نتایج نشست پاریس را که با حضور «فعالانه جامعه مدنی» حاصل شد، قدمی مهم و لازم برای نجات زمین به شمار می‌آورد. مشروح گفت‌گوی خبرنگار فارس با این دیپلمات بازنشسته آلمانی پیش‌روی شماست.

 

فارس: از دید شما، مهمترین رخداد سال 2015 میلادی در عرصه سیاست و روابط بین‌الملل چه بود؟ چه عاملی باعث می‌شود که این رخداد از چنین اهمیتی باشد؟

از منظر اروپایی، افزایش همزمان تهدیدات تروریستی و نیز سیل مهاجران و پناه‌جویان به سمت مرزهای اروپا، چالشی بزرگ برای دولت‌های ملی و نیز برای پایه‌های اتحادیه اروپا بود.

از منظر تهدیدات جدید، شمار گسترده‌ای از افراد در جوامع و کشورهای ما به صورت فزاینده‌ای نگران و هراسان هستند. آنها به دنبال پاسخ‌ها و راه‌حل‌های ساده و سریعی هستند؛ باید گفت که چنین راه‌حل‌هایی وجود خارجی ندارند. درخواست‌ها برای پاسخ‌ها و راه‌حل‌های ملی، با پیروزی احزاب دست‌راستی و ملی‌گرا در شماری از کشورهای اروپایی منعکس شد؛ اما علاوه بر این، عدم همراهی برخی کشورهای عضو اتحادیه اروپا که متعهد به پناه دادن به صدها هزار تن از پناه‌جویان بود تا کمی از دردها و آلام این مهاجران جنگ‌زده بکاهد، نیز بازتاب رشد گرایش‌های ملی‌گرایانه در سطح این قاره بود. این چندپارگی و عدم همراهی برخی از کشورهای اروپایی، چالشی عمده برای اتحادیه و جامعه‌ای است که اساسش مبتنی بر ارزش‌های مشترک و اقدام جمعی به شمار می‌رود.

حصول توافق هسته‌ای میان ایران و کشورهای 1+5، یکی از اتفاقات مثبتی  است که در سال 2015 شاهد آن بودیم. توافقی که حاصل نه فقط ماه‌ها بلکه سال‌ها مذاکره و رایزنی است. از آنجا که من شخصاً خودم یکی از اعضای مذاکره کننده تیم هسته‌ای آلمان طی سال‌های 2003 تا 2007 بودم، از به ثمر رسیدن این تلاش‌ها که منجر به توافقی سازنده و رضایت‌بخش برای طرفین شد، خوشحالم. تلاش‌ها و مذاکراتی که باید 10 سال پیش از این به نتیجه می‌رسید. حصول این توافق، بسیار حائز اهمیت است چرا که یکی از موانع در یافتن راه‌حل‌های پایدار برای درگیری‌های خاورمیانه -که در آن ایران به عنوان بازیگری مهم باید نقشی ویژه و کلیدی ایفا کند- برداشته شد.

به همین ترتیب، از دید من، توافقات حاصله برای «اهداف توسعه پایدار» در ماه سپتامبر، و نیز نتایج نشست پاریس در خصوص گرمایش زمین در دسامبر، مهم، برجسته و مثبت‌اند.

 

فارس: از دید شما، پیامدهای رخدادهای مذکور در کوتاه مدت و بلند مدت چه خواهد بود؟

اتحادیه اروپا باید منسجم‌تر و هماهنگ‌تر عمل کند. درک این امر از سوی دولت‌های ملی در اروپا، که به تنهایی قادر به حل‌و فصل چالش‌های پیش‌رویشان نیستند، از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. برای هماهنگی و انسجام بیشتر در اتحادیه اروپا، نیاز به عزم و اراده‌ محکم جدیدی است. اروپا قادر خواهد بود که نقش پررنگی در پر کردن شکاف‌ها و بر طرف کردن اختلافات بازی کند، اگر که با هماهنگی و یکصدایی عمل کند.

در خصوص حل بحران پناه‌جویان، همانقدر که انسجام در اتحادیه اروپا نیاز و بایسته است، روابط نزدیک با کشورهای ترکیه، اردن، لبنان، و البته لیبی نیز لازم و ضروری است. اگر که ما قادر نباشیم ریشه و علت مهاجرت پناه‌جویان را برطرف کنیم، اسکان این پناه‌جویان به نتیجه پایداری نخواهد رسید. برای همین منظور، آغاز روند سیاسی در سوریه با هدف راه‌حلی فراگیر و با حضور همه طرف‌های درگیر و دخیل در مسئله، لازم و گریز ناپذیر است. در کنار حضور گروه‌ها و طرف‌های داخلی درگیر در سوریه، حضور کشورهای مهم منطقه مانند ایران، ترکیه، عربستان، نقشی مهم در پایان دادن به بحران در این کشور دارد. اروپا، آمریکا، و روسیه باید کمک‌های خود را ارائه کنند و نقش فعال‌تری داشته باشند. گفت‌وگوهای وین، گامی مثبت و سازنده در جهتی درست، برای حل‌وفصل بحران سوریه بود.

در این میان، مبارزه با داعش، طرف دیگر قضیه است. اگر به صورتی موفقیت‌آمیز با تروریسم مبارزه نشود، نه تنها در سوریه که در کل منطقه خاورمیانه شاهد برقراری صلح و آرامش نخواهیم بود. این امر تنها از راه اقدام جمعی مشترک، میسر و ممکن است. تا زمانی که طرف‌های درگیر، در پی منافع ملی ‌خودشان هستند، برقراری صلح در منطقه محقق نخواهد شد.

 

فارس: از دید شما، بزرگترین چالش امروز پیش‌روی رهبران و سران کشورهای جهان چیست؟ چطور می‌شود که بر این مشکلات فائق آمد؟

برخی از مسائل مهم کلیدی پیش‌رو، شامل تلاش‌ها علیه گرمایش زمین و تغییرات آب‌وهوایی، و نیز اجرایی و محقق ساختن «اهداف توسعه پایدار» سازمان ملل متحد است. در هر دو این مسائل شاهد برداشته شدن گام‌های مهمی در سال 2015 میلادی بوده‌ایم. اما باید توجه داشته باشیم که این تلاش‌‌ها، هنوز نهایی نشده‌اند. مهم این است که توافقات حاصل در خصوص مسائل مذکور که در نیویورک و پاریس به دست آمد، اجرایی شوند.

مشارکت جدی و فعالانه جامعه مدنی در حصول توافق پاریس، یکی از پدیده‌های جدید و بسیار مهم است. فعالیت و حضور این نهادها در مسئله گرمایش زمین و نشست پاریس، در واداشتن و حرکت دولت‌ها به سمت جلو بسیار مؤثر و مهم بود. برای من، این روندی بسیار کلیدی در آینده است. البته که دولت‌ها دست‌بالا و برتری خودشان در عرصه سیاست‌خارجی را حفظ خواهند کرد، اما اگر که ما می‌خواهیم که مشکلات جدی پیش‌رویمان را حل کنیم باید همکاری نوینی میان دولت‌ها با تجارت و جامعه ‌مدنی وجود داشته باشد.

 

فارس: پیش‌بینی شما از روند رویدادها در سال پیش‌رو چیست؟

پایان دادن به درگیری‌ها در اوکراین، در سوریه، و نیز مبارزه با تروریسم بین‌الملی برای اروپا بسیار حائز اهمیت است و چالش‌هایی جدی به شمار می‌روند. در خصوص منطقه‌ خاورمیانه و شمال آفریقا، باید بگویم که نوع و چارچوب جدیدی از همکاری‌ها میان همه قدرت‌های منطقه‌ای به ویژه ایران و عربستان، برای پیشرفت در یافتن راه‌حلی برای برقراری صلحی پایدار در سوریه و منطقه و نیز مبارزه با داعش، اجتناب‌ناپذیر وکلیدی است.

دیگر چالش‌ها، متوجه یکپارچگی و انسجام تجارت جهانی است. اگر ما به دنبال اجتناب از وخیم‌تر شدن شرایط بازار جهانی هستیم، تنظیم و برقراری نظام‌های فراگیر همکاری‌های تجاری، امری لازم و ضروری است. از همین رو، شاید بتوان گفت که ابتکار چین با عنوان «یک جاده، یک کمربند» [که اشاره‌ای به جاده ابریشم جدید است]، برای اروپا، خاورمیانه، شمال آفریقا دارای جذابیت‌ها و منافع زیادی است و باید به عنوان یک پروژه همکاری مشترک درون-منطقه‌ای توسعه پیدا کند.

 

فارس: ارزیابی شما از بقا و یا نابودی گروه تروریستی داعش چیست؟ آیا رهبران و سران جهان قادر خواهند بود برای نابودی داعش، اقدامی هماهنگ صورت دهند؟

در مبارزه با تروریسم بین‌المللی، هیچ جایگزین دیگری برای اقدام جمعی و مشترک کشورها، وجود ندارد. چرا که تروریسم پدیده‌ای است که همه کشورها را تهدید می‌کند به همین دلیل مبارزه با آن نیازمند راهبردها و اقدامات هماهنگ و در صورت امکان مشترک، می‌باشد.

استفاده از نیروی نظامی، در مبارزه با داعش و گروه‌های تروریستی، اجنتاب ناپذیر و ضروری است. اما باید توجه داشته باشیم که فرایندهای سیاسی که چارچوب زندگی مردم  منطقه را معین می‌کند، مهم‌تر و ضروری‌ترند. در این زمینه نباید از نقش بسیار مهم جامعه اسلامی غافل بود. جامعه اسلامی مسئولیتی بزرگ برای ترغیب اکثریت مسلمانان میانه‌رو، برای مقابله با داعش دارد. آنها باید مسلمانان را متقاعد کنند تا علیه افراطی‌گری‌های داعش به پا خیزند و مقابل ترور و خشونت گروه‌  تندرو خود-‌خوانده «خلافت اسلامی» که تهدیدی برای اکثر جوامع‌ است، بایستند و واکنش نشان دهند.

 

انتهای پیام/.

http://fna.ir/97GZ7

ویدیو مرتبط :
دلایل عدم توافق ایران دردور پیشین مذاکرات هسته ای....