بدون موضوع خراسان/ 3 ماجرا از رئیس کل

خراسان/ شنیدن 3 ماجرا از مقامات قضایی یکی از استان ها چنان مرا مجذوب کرد که طول مسیر برایم کوتاه شد و انگار نه انگار که چند ساعت را مسافر مشهد هستم.«چاه کنی آقای رئیس کل و زانو به زانوی زندانیان و سفره پنیر او در سفر و ماموریت.»ماجرا از آنجا شروع شد که یک شب مانده به شب شهادت امام رضا (ع) مسافر مشهد شدم برحسب اتفاق مسافر زائری بودم که با خانواده به پابوس امام رضا (ع) می رفت و منتظر بود تا 3 مسافر به جمع خانوادگی آنها اضافه شود. من آخرین مسافر بودم که تعداد سرنشینان خودرو را کامل کرد.
شبی برفی و سرد بود و برودت هوا شرایط جاده را سخت کرده بود به خصوص این که دانه های سفید اولین مهمانان جاده بودند و به شدت می کوشیدند تا قیافه سیاه آسفالت را سفید پوش کنند. لاستیک ها هم خود را «لوس» می کردند و مرتب هوس لیزبازی داشتند راننده مجبور بود با بازی لاستیک ها مقابله کند و فرصت بازی را از آنها سلب نماید لذا مرتب قواعد احتیاط را مرور می کرد و مجبور بود چتر حوصله را هرچه بیشتر پهن کند من هم از شما چه پنهان آیاتی که حفظ بودم را زمزمه می کردم (بسوزد پدر ترس)
اما هرچه به سمت مشهد نزدیک می شدیم شرایط جوی بهتر می شد تا آنجا که از شیروان که گذشتیم راننده سعی می کرد انتقام عقب افتادگی را با فشار بر پدال ها جبران کند.
با هم صحبت می کردیم و هرکدام از دری وارد می شدیم تا این مسیر به اتمام برسد. حس خبرنگاری ام تحریکم کرد تا به سوژه تازه ای دست یابم به خصوص وقتی فهمیدم راننده کارمند دادگستری است و گاهی همسفر آقایان روسا می شود سعی کردم که با کمک داده های او به بعضی فایل ها و اطلاعاتی دست یابم. از شما چه پنهان اخبار دادگستری در 2 فایل قرار دارد یک فایل که همیشه در دسترس خبرنگاران است، آن اطلاعاتی است که در راهروهای دادگاه ها است اما بخش دیگر اطلاعاتی است که در داخل دفاتر و محاکم وجود دارد و معمولا دسترسی به این نوع رویدادها چندان ساده نیست و به راحتی در اختیار خبرنگاران قرار نمی گیرد.
از این نوع فایل ها بیشتر اوقات خبرهای رسمی، اعلامی و ... بیرون می آید که به دلیل این که شرایط لازم خبری را ندارد با ذائقه مخاطبان همخوان نیست و لذا اهالی رسانه از آنها به عناوین فاقد ، سوخته و ... نام می برند و زیاد هم از این نوع خبرها استقبال نمی کنند. البته اهالی قضا هم دلایل حقوقی برای قربانی کردن این خبرها دارند و می گویند قانون اجازه انتشار آن را نمی دهد تا حکم قطعی و ... شود!!
اما حس خبرنگاری ام مرتب تشویقم می کرد با کمک داده های راننده وارد این فایل ها شوم البته او از این که خبرنگارم اطلاعی نداشت.آهسته آهسته وارد فایل هایی شدم که مربوط به رئیس دادگستری بود، تورق در برخی حالات رئیس کل در ماموریت ها قفل برخی خبرها را باز کرد.
او می گفت حاج آقا حالت خاصی دارد در ماموریت ها معمولا خودش راننده است و از تشریفات خوشش نمی آید تا آنجا که معروف است هرکس با وی می خواهد ماموریت برود باید شکمش را صابون بزند و آماده نماید برای صرف پنیر! معمولا غذا تا زمان برگشت پنیر است پنیر! با تعجب پرسیدم یعنی به رستوران و ... نمی روید؟ نه! مگر همایشی باشد که مثل دیگران پذیرایی شویم این ماجرا وقتی برایم تعجب آور بود که یاد حرف های راننده تاکسی در مشهد افتادم که می گفت: 2 مسافر را از فرودگاه شهید هاشمی نژاد سوار کردم آنها به من گفتند گرانترین هتل کجا است گفتم چرا؟ گفتند در حال ماموریت هستیم و می خواهیم گران ترین هتل برویم و شکمی از عزا درآوریم!!ماجرای دومی که نقل کرد این بود که روزی رئیس کل پس از ساعت اداری از دفترش خارج شد و در وسط صحن اداره با مقنی ها که در حال کندن چاه بودند برخورد کرد، هوا گرم بود و آنها مشغول کار، خداقوتی گفت و بدون وقفه لباس ها را کند و به درون چاه رفت و مقنی را بالا فرستاد و گفت برو نفسی تازه کن و برگرد در این فاصله خودش به جای او کار کرد مقنی بدون اطلاع از این که رئیس دادگستری است به خنده او را دعوت به همکاری کرد. ماجرای دیگری که نقل کرد این بود که می گفت رئیس کل با زندانیان چنان اخلاقی برخورد می کند که گویا بنا دارد آنها را اصلاح و طبابت نماید و لذا زانو به زانوی آنها می نشیند و به حرف های آنها گوش می دهد مانند یک دوست و آشنا و از این جهت خیلی تاثیرگذار است و زندانی ها با دید دیگری به او نگاه می کنند. البته کنس هم نیست گاهی سرکیسه را شل می کند و از حقوق شخصی خود به بعضی خانواده ها مبلغی پرداخت می کند.
آخرین نکته این که به گفته او بعضی شاید از اخلاقی بودن وی استفاده کافی را نبرند و لازم باشد خیلی خشک عمل کند تا انجام وظیفه کنند.بعد از این صحبت ها فکرم بیشتر مشغول شد ، چون این روزها چنین شیوه های مدیریتی را کمتر می بینیم .روحیه کنجکاوی خبرنگاری ام مرا واداشت تا صحت و سقم روایت راننده را پیگیری کنم .منبع موثقی را سراغ داشتم که البته او هم این روایت را تایید کرد. بالاخره این که مدیر در ماموریت نان و پنیر بخورد و در ساعت استراحت به خدا قوتی کارگران برود و در زندان زانو به زانوی زندانی بنشیند هم داستانی بود که شاید شنیدنش خالی از لطف نباشد و باشد که مدیران ما بر قلب ها حکومت کنند ان شاء ا...

با کانال تلگرامی آخرین خبر همراه شوید telegram.me/akharinkhabar