مردم مفهوم «تراریخته» را درک نمی‌کنند/ با اطلاع‌رسانی کاری از پیش نمی‌رود/ در ستاد زیست‌فناوری هم ضدتراریخته داریم

به گزارش باشگاه خبرنگاران تسنیم «پویا»؛‌ مسئله سلامت محصولات دستکاری شده ژنتیکی یا همان محصولات تراریخته، موضوعی است که طی ماه‌های اخیر به‌شدت مورد توجه رسانه‌ها و افکار عمومی مردم کشورمان قرار گرفته است.

«محصولات دستکاری شده ژنتیکی» محصولاتی هستند که از انتقال یک یا چند ژن بین دو نوع موجود زنده مختلف به وجود می‌آید؛ تا به امروز در کشورهای مختلف دنیا بررسی‌های متعدد علمی درباره اثرات، پیامدها و عوارض تولید و مصرف این محصولات روی انسان و محیط زیست صورت گرفته است به‌گونه‌ای که طی دو دهه اخیر شواهد و مطالعات در حوزه اثرات منفی محصولات تراریخته بر محیط زیست و سلامت انسان، منجر به تصمیم 21 دولت در جهان از جمله سوئیس، آلمان، اتریش، ژاپن، ایرلند شمالی، فرانسه، ایتالیا، روسیه، نیوزیلند، لاتویا، لیتونیا، هلند، اسکاتلند، لهستان، اسلوونی، کرواسی، صربستان، مجارستان، یونان، بلغارستان و لوکزامبورگ در عدم کاشت این محصولات و یا استفاده از این محصولات در بازار با برچسب شده است و در کشورهای اروپایی که نیز که محصولات غذایی تراریخته به‌صورت آزادانه به فروش می‌‌رسد، به‌مدد اجرای صحیح قانون "لیبلینگ" و اطلاع مردم از مخاطرات مصرف محصولات دستکاری شده ژنتیک، میزان خرید این محصولات توسط شهروندان این کشورها به حداقل ممکن رسیده است.

پس از طرح زمزمه‌هایی مبنی بر تلاش برخی مقامات دولتی برای کشت و تولید این محصولات در کشور، بسیاری از اساتید و صاحب‌نظران رشته‌های بیوتکنولوژی، مهندسی ژنتیک، بیوتکنولوژی پزشکی کشورمان در مقام منتقدان جدی واردات، کشت و مصرف محصولات دستکاری شده ژنتیکی، به‌دلیل تأثیرات مستقیمی که تولید و مصرف این محصولات با سلامت امروز و فردای مردم کشورمان دارد، وارد میدان نقد و اعلام هشدار نسبت به کشت و تولید این محصولات در کشورمان شدند اما در مقابل برخی مسئولان در وزارت جهاد کشاورزی و ستاد توسعه زیست‌فناوری معاونت علمی ریاست جمهوری به دفاع از تولید این محصولات پرداخته‌اند و به‌شدت در پی قانونی کردن کشت و تولید محصولات غذایی تراریخته در سطح کشور هستند به‌گونه‌ای که در حال حاضر بند مربوط به توسعه و کشت محصولات تراریخته را در قالب برنامه ششم توسعه به مجلس شورای اسلامی ارائه کرده‌اند و درصدد گرفتن رأی موافق نمایندگان مجلس در این خصوص هستند.

مصطفی قانعی؛ دبیر ستاد توسعه زیست‌فناوری معاونت علمی فناوری ریاست‌جمهوری از جمله مدافعان تجاری‌سازی، کشت و تولید محصولات دستکاری‌شده ژنتیکی در کشور است؛ برای بررسی استدلال‌های این مقام مسئول در دفاع از تراریخته، گفت‌وگوی مشروحی با وی داشتیم؛ قانعی در بخشی از این مصاحبه ضمن ابراز گلایه از رسانه‌هایی مانند خبرگزاری تسنیم به‌دلیل اطلاع‌رسانی درباره مخاطرات مصرف محصولات تراریخته و انعکاس مستندات عوارض مصرف این محصولات روی انسان می‌گوید: «با دانش مردم از این مسائل، تنها نتیجه آن آشوب در میان مردم است و این موضوع باید در میان سازمانها حل شود».

در ادامه ماحصل گفت‌وگوی تفصیلی خبرگزاری تسنیم با دبیر ستاد توسعه زیست‌فناوری تقدیم مخاطبان ارجمند می‌شود تا خود مخاطبان نسبت به میزان اعتبار و استحکام ادله مدافعان تراریخته برای دفاع از کشت و مصرف این محصولات، قضاوت داشته باشند:

تسنیم: با توجه به اینکه معاونت علمی ریاست‌جمهوری در حال تدوین «استانداردهای حوزه زیست‌فناوری کشور» است، چه ملاحظاتی در تدوین استانداردهای ملی در حوزه محصولات کشاورزی دستکاری شده ژنتیکی یا همان محصولات تراریخته در نظر خواهید گرفت؟

ــ تا به امروز در کشور فقط واردات محصولات دستکاری شده ژنتیکی داشتیم و بحث تولید چنین محصولاتی در کشور مطرح نبود؛ در بحث واردات، وزارت بهداشت بر اساس استانداردهای خودش محصولات وارداتی را بررسی می‌کند و اگر محصولی کمتر از یک درصد از لحاظ ژنتیکی تغییرات داشته باشد، می‌تواند به بازار عرضه شود در غیر این‌صورت به بازار عرضه نخواهد شد.

تسنیم: با این توضیحات حضرت‌عالی، آیا در حال حاضر محصولات تراریخته‌ وارداتی بر اساس استانداردهای وزارت بهداشت مورد آزمایش دقیق قرار می‌گیرند؟

ــ در کشور آزمایشگاه‌هایی برای چنین کاری تعریف شده است اما در مواردی پیش می‌آید که مثلاً فلان محصول وارداتی «دستکاری شده ژنتیکی» تأییدیه فلان کشور اروپایی را دارد و به همین دلیل دیگر ما در آزمایشگاه‌های خود به بررسی آن نمی‌پردازیم؛ در حوزه دارو نیز دقیقاً به همین شکل است.

بنابراین اگر محصولی از کشورهای اروپایی تأییدیه داشته باشد، دیگر وزارت بهداشت در کشور به بررسی آن نمی‌پردازد و فقط در صورت عدم تأییدیه کشورهای اروپایی، آن را در آزمایشگاه‌های خود بررسی می‌کند.

تسنیم: برخی از محصولات دستکاری شده ژنتیکی که مثلاً در آمریکا تولید می‌شوند، به‌صورت مستقیم توسط وزارت بهداشت این کشور از جهت سلامت بررسی نمی‌شوند بلکه صرفاً خوداظهاری شرکت‌های تولید‌کننده به‌عنوان مهر تأیید سلامت این محصولات درنظر گرفته می‌شود؛ با این اوصاف چگونه می‌توان به‌صرف داشتن تأییدیه از یک کشور خارجی و بدون بررسی در آزمایشگاه‌های داخل کشور به سلامت این محصولات وارداتی دستکاری شده ژنتیکی اطمینان کرد؟

ــ زمانی که یک محصول وارداتی از یک سری اصول تبعیت نمی‌کند، به یکی از 6 آزمایشگاه وزارت بهداشت ارجاع داده می‌شود اما بعضی محصولات مانند پنبه تراریخته که بعدها تبدیل به لباس می‌شود توسط وزارت بهداشت بررسی نمی‌شود چرا که ارزش و اهمیت کمتری نسبت به چیزی که انسان قرار است به‌عنوان خوراکی استفاده کند، دارد؛ در واقع موادی که انسان به‌عنوان مواد خوراکی مصرف می‌کند باید دارای بالاترین استانداردها باشد.

تسنیم: آیا در داخل کشورمان، آزمایشگاه‌های مجهز برای تشخیص میزان تراریختگی و سلامت محصولات دستکاری شده ژنتیکی یا برخی از داروهای نوترکیب داریم؟

ــ در حوزه دارو و درمان، داروهایی را مورد آزمایش قرار می‌دهیم که این دارو قرار است به بدن و رگ یک انسان تزریق شود؛ این موضوع در حوزه گیاهان به‌مراتب ساده‌تر از بحث‌های دارویی است اما نکته اینجاست که هر گیاه و مواد خوراکی در سطحی از استانداردها باید قرار گیرند و در همان سطح بررسی شوند.

در حوزه دارو هم همین است، دارویی که شما به‌صورت خوراکی مصرف می‌کنید با دارویی که به رگ تزریق می‌کنید، بسیار تفاوت دارد اما متأسفانه هنوز استاندارد مشخصی برای گیاهان و سطح‌بندی آنها وجود ندارد.

تسنیم: در حال حاضر بر اساس آیین‌نامه "حداقل ضوابط برچسب‌گذاری مواد خوراکی و آشامیدنی" ابلاغی از سوی وزارت بهداشت، در صورتی که اجزای تشکیل‌دهنده یک محصول، حاصل از فرایندهای بیوتکنولوژی و مهندسی ژنتیک باشد باید روی برچسب این محصولات عنوان "تراریخته" یا همان عبارت GMO درج شود همان‌گونه که در کشورهای اروپایی این قانون با دقت و حساسیت زیاد در حال اجراست اما چرا در کشورمان با وجود صراحت قانون در اجباری بودن این مسئله و ارتباط مستقیم اجرای قانون برچسب‌گذاری با سلامت مردم، این قانون به هیچ عنوان اجرا نمی‌شود و متولیان امر در مقابل این قانون‌شکنی آشکار، سکوت کرده‌اند؟

ــ در حال حاضر محصولات تولیدی دارای شماره محصول و نام شرکت تولیدی هستند یعنی هم تولید‌کننده و هم وارد‌کننده آن محصول مشخص است و در صورت عدم تأیید هر محصول توسط وزارت بهداشت به بازار عرضه نمی‌شوند؛ با این وجود برخی از محصولات مانند روغن زیتون که قاچاق در آنها بسیار زیاد است، نمی‌توان جنس خالص و مرغوب آنها را از بازار تهیه کرد.

شما فرض کنید دو باغ دارید که در یکی سیب مرغوب و در دیگری سیب سمی تولید می‌شود و هر دو به بازار عرضه می‌شوند لذا زمانی می‌توان برچسب بر روی محصولات اعمال کرد که کشاورز محصول را بسته‌بندی، نام تولیدکننده و شماره محصول را روی آن درج کند.

تسنیم: پاسخ سؤال خود را نگرفتیم؛ سؤال این بود که چرا علی‌رغم صراحت قانون در لزوم اجرای کامل قانون برچسب‌گذاری و درج عنوان GMO در صورت تراریخته بودن محصول، این قانون اجرا نمی‌شود و هیچ یک از مسئولان امر نیز متعرض این قانون‌شکنی آشکار نیستند؟

ــ در دنیا، تعداد بسیار کمی تولیدکننده اصلی وجود دارد اما در کشور ما، تنها تعداد کارخانه‌های تولید صنایع غذایی به 18 هزار می‌رسد؛ حتی اگر از کنار کارخانه‌ها و تولیدات غیرقانونی محصولات عبور کنیم، در موارد قانونی هم آن‌قدر تعداد زیاد و عظمیی کارخانه و مرکز تولید وجود دارد که نمی‌توان به‌سادگی روی آنها نظارت داشت.

در کشورهای اروپایی چنین نیس&