ضرورت تدوین کتاب واژه نامه طب سنتی

به گزارش خبرنگار سلامت خبرگزاری تسنیم, محمد دریایی درباره تاریخ طب سنتی اظهار داشت: حذف طب سنتی از زمان صفویه شروع شد و در زمان قاجار و بالاخره با تأسیس بهداری در زمان پهلوی طب سنتی حذف شد.

هیچ دلیلی برای حذف طب سنتی در زمان قاجار وجود نداشت

به گفته وی در حالیکه هیچ دلیلی برای حذف طب سنتی در آن زمان وجود نداشت. این گونه نبود که با این طب دربارۀ بیماری‌های پوستی، داخلی، قلب یا ... طب سنتی برای درمان به نتیجه نمی‌رسد؛ سیاست حکم می‌کرد که این طب باید از میان برود. حتی در ابتدا در لیست برخی پزشکان دانشگاهی دو عنوان کلاسیک و طب مزاجی (یعنی آگاهی به هر دو روش درمان) موجود است.

این متخصص علوم زیستی و طب گیاهی افزود: طب جدید با عنوان علم، تکنولوژی، داروی جدید و ... وارد شد و به پشتوانۀ توان سیاسی و اقتصادی، جلوی رشد طب سنتی و اسلامی در ایران گرفته شد. گاهی برای مبارزه با طب سنتی از ژاندارم استفاده می‌کردند و با تمام توان، طب اروپایی را مطرح کردند.

دریایی بیان کرد: برای مثال، اگر کسی برای آنژیوگرافی مراجعه می‌کرد به احتمال یک در هزار اگر فوت کند و چون این احتمال وجود دارد، پس در صورت وقوع فوت پزشک نباید محاکمه شود؛ یعنی قانون از طب جدید حمایت می‌کند.

قانون از طب سنتی حمایت نمی‌کند

وی ادامه داد: اما اگر یک در هزار و حتی بیشتر در طب سنتی و اسلامی، از بین برود, قانون از آن حمایت نمی‌کند. همین دلیل کافی است که نشان دهد زمینه پرداختن به طب سنتی در ایران فراهم نشده است و این موجب شده است که کتاب‌های متعدد دربارۀ طب سنتی یا اسلامی در کشور نداشته باشیم که قابل خواندن برای دیگر پزشکان باشد.

این متخصص علوم زیستی و طب گیاهی خاطرنشان کرد: یک کتاب واژه نامۀ طب سنتی در کشور نداریم تا محقق به آن مراجعه کند و بتواند با استفاده از آن، مثلاً قانون بوعلی سینا را که یک هزار سال پیش نوشته شده است را بخواند و بفهمد و تجربه کند. کتاب بوعلی 500 سال در اروپا تدریس شده و همچنان به آن رجوع می‌کنند, در دانشگاه هاروارد عین کتاب قانون ابوعلی سینا در قرن 17 تدریس می‌شده است.

انتهای پیام/