سرمقاله اطلاعات/ لزوم عبور برجام ۲ از سنگلاخ بداخلاقی‌ها و بی‌تقوایی‌ها

اطلاعات/ « لزوم عبور برجام ۲ از سنگلاخ بداخلاقی‌ها و بی‌تقوایی‌ها » عنوان ستون "محک" روزنامه اطلاعات به قلم ابوالقاسم قاسم زاده است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:

برای نوشته امروز محک با نام «برجام ۲» از سه نقل قول از سه مسئول ارشد دولت، بهره می‌گیرم.
۱ـ دکتر روحانی رئیس‌جمهوری در اولین مصاحبه مطبوعاتی با اصحاب رسانه‌های داخلی و خارجی پس از اعلام نهایی توافق اجرایی «برجام» گفت: «در داخل هم باید مدل برجام را اجرا کنیم».
۲ـ دکتر ظریف وزیر امور خارجه دیروز گفت: «نقدها و مخالفت‌ها را تمامش کنید. اکنون روز جشن مردم است و دست در دست هم، ایرانی آباد بسازیم. نباید بذر ناامیدی در کشور بکاریم.»
۳ـ و دکتر هاشمی وزیر بهداشت و درمان و از موفق‌ترین وزیران دولت یازدهم گفته است: «امروز، نوبت برجام۲ است، برجام۲، همان مسیری است که ما را به کاهش شکاف‌های اجتماعی، تحکیم وحدت ملی و همگرایی سلیقه‌های مختلف برای حداکثری کردن منافع ملی برساند».
اولین اصل موردتوافق ایران و کشورهای ۱+۵ انتخاب روش «نقد» برای دست‌یابی به «تعامل» بود. می‌نویسم تعامل، زیرا در وادی گفتگو و نقد اگر اختلاف‌ها از مسیر معقول بگذرد و هر دو طرف از گزاره «یا همه یا هیچ» اجتناب کنند، مرحله به مرحله به «تعامل» دست می‌یابند و با دست‌یابی به تعامل، افق «توافق» خود را نشان می‌دهد. اصل «توافق» در این روش مطلق نیست، زیرا همچنان پاره‌ای از اختلاف‌ها و حتی تضادها باقی می‌ماند. اما اگر هر دو طرف در آغاز توافق از ادامه روش گفتگو، نقد و تعامل فرار نکنند و بر آن تبصره نزنند، توافق در مسیر گسترده‌تر می‌شود و یا به عبارت بهتر، تعامل جای تخاصم را می‌گیرد و جریان‌سازی تقابل‌های جدید مسدود می‌گردد. تفسیر گفته‌های رؤسای جمهوری ایران و آمریکا که توافق به دست آمده در برجام، به مفهوم پایان کار و حل همه اختلاف‌ها و مشکلات نیست. برآمده از چنین نگاه و شرحی است که به اختصار نوشته شد. اکنون که مسیر تعامل در روابط بین‌المللی باز شده است، نباید گذاشت آن را بار دیگر مسدود کنند، چرا که از همین مسیر باید توافق‌ها در موارد دیگر مورد اختلاف را بدست آورد.
اما برجام ۲، نگاه به درون دارد و با شناخت از واقعیت جریان‌های موافق و مخالف دولت، الگوی گفتگو، نقد تا رسیدن به تعامل برای اجرای قوی و ملی برنامه‌ها را دارد. مشکل اجرای الگوی برجام در درون از جانب مردم نیست و از سوی دولت هم نیست. مشکل در جریان‌سازی‌ها از سوی کسانی است که قلم و یا تریبونی را برای ابراز نظرها و نگاه خود در اختیار می‌گیرند. جریانی که به صورت اسامی خاص از تشکل و یا گروه سیاسی که به جای «گفتگو»، «تهاجم» را روش تثبیت حقانیت گفته‌های خود قرار می‌دهند. فضاسازی تهاجمی را حراست از انقلاب و نظام می‌شمارند و دین‌داری را در انحصار خود می‌خواهند.
برجام ۲ در درون، پایان‌بخشیدن به افراط‌گرایی از راست یا چپ را می‌طلبد تا مسیری که وزیر بهداشت و درمان آن را برای کاهش شکاف‌های اجتماعی و تحکیم وحدت ملی و همگرایی سلیقه‌های مختلف برای حداکثری کردن منافع ملی ضروری می‌داند، تحقق پیدا کند. اجرای برجام۲ در کشور اگر مشکل‌‌تر از انجام برجام در تنظیم روابط بین‌المللی نباشد، بدون تردید آسانتر نخواهد بود. در گام اول مشکلات، رسالتی است که همه جناح‌های سیاسی به صورت مطلق برای جایگاه خود تعریف کرده‌اند و آن را نه فقط اصل حقانیت و کامل‌ترین آن می‌شمارند، بلکه نجات کشور و انقلاب را تنها در محدوده جزمیت‌های تشکیلاتی یا تفکری خود می‌بینند. اصل بر تخریب رقیب قرار دارد، حال اگر رقیب تا حد دشمن منافع ملی و اصول انقلاب تعریف شود. در این مسیر صرفاً دمیدن «ناامیدی» انتخاب مطلوب است و مشکلات گوناگون در کشور نیز میدان فراخی از القاء ناامیدی‌ها را فراهم می‌سازد. نیمه نگاهی به مجموعه روزنامه‌ها و بخصوص قلم‌هایی که بجای «نقد»، حکم صادر می‌کنند، بیاندازید. از سه سال تلاش دولت یازدهم، چند مورد را می‌توانید نشان دهید که موردتائید و تشویق رسانه‌ای قرار گرفته باشد و یا چند بار نیمه پر لیوان از کارها و برنامه‌های اجراشده را نشان داده‌اند؟
برخی می‌گویند هنوز مفهوم «نقد» و لاجرم «گفتگو» را نمی‌شناسیم و به همین دلیل است که آستانه تحمل یکدیگر به نازل‌ترین سطح رسیده است. میدان، میدان دمیدن ناامیدی‌ها به جامعه و هدف قراردادن هر روز دولت برای همه کارهای کرده و نکرده آن است. نقد در دایره انگ‌زدن می‌چرخد و تا رقیب بخواهد پاسخ آن را بدهد، «انگ» دیگری سربر می‌آورد، گفتگویی در کار نیست و منازع قدرت‌طلبی بر همه شئونات فردی و اجتماعی ما سیطره پیدا کرده است. بر جام۲ اگرهم بخواهد در درون وارد مرحله اجرایی شود، باید از سنگلاخ وسیع بداخلاقی‌ها و بی‌تقوایی‌ها عبور کند، که باید عبور کند و توان آن را هم دارد.


منبع: اطلاعات