خواندني‌هايي درباره پياده‌روي فضايي

ايسنا/ اسکات کلي و کيل ليندگرن، دو فضانورد آمريکايي روز 28 اکتبر (ششم آبان) به منظور انجام مأموريت از ايستگاه فضايي بين‌المللي خارج شده و پياده‌روي فضايي انجام دادند و اين نوشتار به حقايقي در مورد اين فعاليت فضايي اشاره مي‌کند.
پياده‌روي فضايي را مي‌توان به صورت يک دوره فعاليت فيزيکي تعريف کرد که يک فضانورد آن را درون فضا و خارج از فضاپيما انجام مي‌دهد. پياده‌روي فضايي همچنين EVA ناميده مي‌شود . EVA مخفف فعاليت فراماشيني است.

الکسي لنوو اولين کسي بود که اين کار را انجام داد. او 18 مارس 1965 به مدت 10 دقيقه در فضا پياده‌روي کرد.

اولين پياده‌روي فضايي ناسا در طول برنامه جميني صورت گرفت. طي چهار ماموريت جميني اِد وايت اولين آمريکايي بود که در تاريخ سوم ژوئن 1965 حدود 23 دقيقه به پياده‌روي فضايي پرداخت.

اولين زن فضانوردي که اين کار را انجام داد، سوتلانا ساويتسکايا بود که در 25 ژوئيه 1984 در ماموريت سايوز تي-12 قدم به فضا گذاشت.

رکورد جهاني پياده‌روي فضايي در دست فضانورد روسي، آناتولي سولويو است که 16 بار اقدام به چنين کاري کرده و جمعا بيش از 82 ساعت را خارج از فضاپيما و در فضا گذرانده است.

فضانوردان به دلايل مختلفي مانند تعمير ماهواره يا فضاپيماهاي حاضر در فضا، پياده‌روي فضايي انجام مي‌دهند. آنها مي‌توانند براي پياده‌روي فضايي لحظاتي را درون فضا و خارج از فضاپيمايشان بگذرانند. همچنين انجام آزمايش‌هاي علمي مستلزم پياده‌روي فضايي است.

هنگامي که فضانوردان براي پياده‌روي از فضاپيما خارج مي‌شوند، لباس‌هاي فضانوردي مي‌پوشند تا بدنشان را ايمن نگه دارند. درون اين لباس‌هاي ويژه، اکسيژن و آب مورد نياز فضانوردان موجود است.

يک لباس فضانوردي بدون احتساب وزن خود فضانورد تقريبا 280 پوند وزن دارد.

هنگامي که فضانورد از فضاپيما خارج مي‌شود يک طناب به لباس او متصل است تا از فضاپيماي خود زياد فاصله نگيرد. روش ديگري که فضانورد را ايمن نگه مي‌دارد پوشيدن SAFER است.

فضانوردان پيش از انجام پياده‌روي فضايي در استخرهاي بزرگ و زير آب تماريني را انجام ‌مي‌دهند، چرا که حرکت در فضا مانند حرکت در زير آب است. همچنين فضانوردان از واقعيت مجازي به عنوان روش‌هاي تمريني پياده‌روي فضايي استفاده مي‌کنند.