حمایت هر چه بیشتر از بیماران ام اس نیازمند مشاركت خیران است

به گزارش یكشنبه خبرنگار ایرنا، دكتر احمد نگهی در همایش حامیان ام اس كه با حضور جمعی از مسئولان در هتل هرمز بندرعباس برگزار شد، با بیان اینكه درمان های شایع این بیماری برای دولت بسیار پرهزینه است، اظهار داشت: دولت تدبیر و امید در قالب طرح تحول نظام سلامت حمایت های مالی را در این خصوص انجام داده است.
وی افزود: اما با وجود این حمایت ها، ما مشكل خدمات نگهدارنده داریم كه یكی از اهداف تشكیل این انجمن جذب خیران برای ساخت كلینیك خیرین بیماری ام اس است.
وی تصریح كرد: هنوز علت بروز این بیماری شناسایی نشده و تاكنون 350 بیمار مبتلا به ام اس در هرمزگان شناسایی شده است.
وی بیان داشت: تشخیص به موقع ام اس می تواند حدود 50 درصد از پیشرفت این بیماری جلوگیری كند و از همین رو وجود یك مركز تخصصی می تواند كمك بسزایی در درمان این بیماران داشته باشد.
این متخصص مغز و اعصاب خاطرنشان كرد: بیماری ام اس جمعیت جوان بین سنین 20 تا 30 سال را درگیر می كند و اگر اقدامهای پزشكی به موقع انجام نشود ، در عرض چند سال بیمار را ناتوان می كند و این زنگ خطری است كه بیماران یا افراد مشكوك مبتلا به این بیماری بدون درنگ برای شروع كنترل ام اس به انجمن مراجعه كنند.
نگهی با اشاره به تشكیل و فعالیت انجمن بیماران ام اس در تهران، خراسان رضوی، ساری، تبریز و اصفهان، گفت: هرمزگان نیز در تشكیل انجمن بیماران ام اس در كشور پیشرو است و با توجه به تعداد بیماران ، نیاز به تاسیس مركز تخصصی بیماری ام اس در استان هرمزگان بسیار ملموس است.
مولتیپل اسكلروزیس ( MS ) یك بیماری خود ایمنی است كه در آن سیستم ایمنی پاسخی نامتعارف به سیستم عصبی مركزی (CNS ) می دهد.
سیستم عصبی مركزی شامل مغز، نخاع و اعصاب بینایی است. سیستم ایمنی بدن به طور معمول عوامل خارجی مانند باكتری ها و ویروس ها را مورد هدف قرار می دهد ولی در بیماری های خود ایمنی، به اشتباه بافت های نرمال از بین می روند. لوپوس و آرتریت روماتوئید نیز جزء بیماری های خود ایمنی محسوب می شوند.
در بیماری ام اس، سیستم ایمنی به میلین حمله می كند. میلین به غلاف چربی اطراف سلول های عصبی گفته می شود. میلین آسیب دیده سبب بوجود آمدن تصلب بافت (sclerosis) می شود كه نام بیماری نیز از همین واژه گرفته شده است.
زمانی كه پوشش میلین یا بافت های عصبی آسیب می بینند، ارسال پیام های عصبی مختل می شود كه عوارض مختلفی دارد.
شایع ترین علایم بیماری خستگی شدید، تاری دید و دوبینی، ضعف عضلانی و از دست دادن كنترل عضلات، عدم تعادل، بی حسی، درد چشم و خواب رفتن مداوم دست و پا هستند. در صورت پیشرفت بیماری، علایمی مانند اختلال در كنترل ادرار، گرفتگی عضلات (اسپاسم)، مشكلات جنسی، اختلال در بلع غذا، اختلال در صحبت كردن و مشكلات شناختی نیز مشاهده می شود.
7198/ 6048