زایمان در آب چگونه است؟ + عوارض و مزایای زایمان در آب -آکا

زایمان در آب چگونه است؟ + عوارض و مزایای زایمان در آب -آکازایمان طبیعی،زایمان در آب،زایمان طبیعی زن،زایمان طبیعی انسان،سزارین

آکاایران: زایمان در آب چگونه است؟ + عوارض و مزایای زایمان در آب

زایمان در آب یکی از روش های جدید برای حمل وضع می باشد که نظر بسیاری از زنان باردار را به خود جلب کرده است. خانم هایی که قبلا از این روش برای به دنیا آوردن فرزند خود استفاده کرده اند ابراز می دارند که این روش فشار روحی و درد کمتری به همراه دارد و خاطره شیرین تری از زایمان را در ذهن آن ها باقی گذاشته است. با این وجود عده ای نیز مخالف این روش از زایمان می باشند و خطر انتقال بیماری به کودک و احتمال خفگی نوزاد را جزو مخاطرات این روش می دانند. ما در ادامه این مطلب مزایای زایمان در آب و عوارض زایمان در آب را برای شما بیان خواهیم کرد.

مزایای زایمان در آب چیست؟ کاهش احتمال نیاز به انجام اپیزیاتومی یا همان برش پرینه در زایمان طبیعیانجام شدن زایمان بصورت طبیعی که قطعا سالم تر از سزارین استزایمان طبیعی در آب می تواند دردهای انقباضی شکم را کاهش دهد (این روش از زایمان، تفاوتی با زایمان طبیعی نداشته و تنها در کاستن از درد موثر است و نباید توقع زایمان بدون درد داشت.)زنانی که در آب زایمان می کنند، نسبت به سایر افراد کمتر نیاز به آرام بخش و مسکن دارند.کاهش احتمال نیاز به تزریق داروی بیهوشی اپیدورال (اپیدورال روشی برای کاهش درد در زایمان می باشد که در آن تزریق داروی بی حسی به قسمتی از گودی کمر شما، با استفاده از یک سوزن خمیده و توخالی است.)در این روش مادر می تواند در هر حالتی که راحت تر است قرار بگیرد که این امر برای زایمان راحت تر است.با کاهش استرس، هورمون های استرس (که موجب افزایش فشار خون می گردند) کمتر در بدن مادر تولید می شود و فشار خون مادر در حین تولد کاهش می یابد.خوابیدن و نشسن در آب باعث تولید اندورفین می شود که مهار کننده درد است.

به گزارش آکاایران: متخصصان اظهار دارند که این نوع زایمان برای کسانی که دوره بارداری سالم و عادی را گذرانده اند و بیماری ثانویه ای ندارند پیشنهاد می گردد.

عوارض زایمان در آب چیست؟

نویسندگان مختلفی عوارض بدی را درباره زایمان در آب مننتشر کرده اند. برخی از این عواض شامل موارد زیر است:

مرگ بی دلیل نوزاداحتمال خفگیمسمومیت با آب (هیپوناترمی)ورود آب به ریه های نوزاد و آسپیراسیون آب که می تواند منجر به بیماری تنفسی گرددپارگی بند ناف و عفونت های دیگر از جمله سودوموناس باکتریمیچه موقع انجام زایمان در آب امکان پذیر است؟ زایمان در آب برای همه خانم ها قابل انجام نیست. شرایط کلی برای این عمل به شرح زیر است:در طول دوران بارداری نباید هیچ عارضه ای در مادر وجود داشته باشدضربان قلب نوزاد باید خوب باشد و پیش از زایمان مدفوع نکرده باشدمادر باید عفونت یا پارگی طولانی مدت کیسه آب نداشته باشدلگن مادر باید در شرایط مناسب باشد و بچه هم خیلی درشت نباشدزنانی که مایل به انجام زایمان در آب می باشند نباید به بیماری دیابت، بیماری قلبی، کلیوی و نیز به بیماری هرپس مبتلا باشند.

معمولا زنان قبل از آموزش از انجام زایمان در آب احساس نگرانی دارند، به همین دلیل به خانم هایی که می خواهند از این روش به عنوان یک روش کمکی برای کم کردن به دردهای زایمانی استفاده کنند توصیه می شود حتما کلاس های آموزشی را گذرانده و از مراکزی که کار زایمان در آب را انجام می دهند، بازدید کنند.

این کلاس ها به صورت استاندارد، به مدت 8 هفته و از هفته بیستم بارداری زنان شروع می شود؛ در این کلاس ها، وان آب نیز با درجه حرارت بدن تنظیم شده و تمام پروسه زایمان زیر آب همراه با فیلم های آموزشی، مرور و تمرین می شود. زنان باید همراه با همسران یا همراهی که قرار است در زمان زایمان او را همراهی کند در این کلاس ها حاضر شوند؛ چرا که ممکن است در مراحل زایمان، مشکلی پیش آید که در صورت عدم آشنایی همسر و همراه با این مشکلات و پروسه زایمان، می تواند باعث ترس و وحشت همراه شده و این اضطراب و نگرانی به زنان در زمان زایمان منتقل شود.

روش های انجام زایمان زیر آب

زایمان در آب به دو روش انجام می گیرد:

روش اول: خانم باردار قبل از زایمان، تمام مراحل زایمان را در زیر آب انجام می دهد و زمانی که دهانه رحم کاملا باز شده و برای بیرون آمدن بچه آماده می شود، روی تخت زایمان رفته و مرحله آخر زایمان را روی تخت انجام می دهد.

روش دوم: خانم باردار تمام مراحل زایمان و درد های زایمانی را داخل آب تجربه کرده و نوزاد نیز در آب متولد و در آب رها می شود. پرسنل اتاق زایمان بچه را از زیر آب گرفته و به مراحل دیگر زایمان کمک و رسیدگی می کنند.

فرایند و مراحل زایمان در آب چگونه است؟

در ایالات متحده آمریکا، پزشکان بعد از ده ثانیه نوزاد را از آب بیرون می کشند. از نظر فیزیولوژیکی، جفت، اکسیژن مورد نیاز کودک را تأمین می کند و هرگز نمی توان پیش بینی کرد که چه مدت بعد از جدا شدن جفت از نوزاد، جریان اکسیژن متوقف می شود. بنابراین بهتر است بعد از اینکه نوزاد به دنیا آمد برای دقایقی در آغوش مادر رها شود. بند ناف نیز انتقال اکسیژن لازم به نوزاد را تضمین می کند. درجه حرارت آب باید به گونه ای باشد که مادر در آن احساس آرامش کند. (معمولاً بین ۳۵ -۳۷ درجه سانتیگراد مناسب است.) دمای آب نباید بیشتر از ۳۸ درجه سانتیگراد باشد، زیرا دمای بدن مادر بالا می رود و ضربان قلب نوزاد افزایش می یابد. بهتر است زمانی که مادر درون آب است، مقدار زیادی آب بنوشد و روی صورت و گردن او آب خنک اسپری شود. می توان از یک پارچه نمناک و خنک نیز استفاده کرد و آن را روی صورت و گردن او قرار داد.

با مطالعه درباره این موضوع، اولین و ساده ترین پرسشی که در ذهن نقش می بندد این است که تنفس نوزاد زیر آب چگونه است؟ عوامل متعدد و طبیعی در جلوگیری از بلعیدن آب توسط نوزاد، در اولین لحظه تولد دخالت دارند. اکسیژن مورد نیاز در دوران جنینی از جفت و از طریق بند ناف، تأمین می شود. اما جنین از هفته دهم به بعد، با حرکت دادن عضلات بین دنده ای و دیافراگم یک الگوی منظم و موزون شروع به تمرین تنفس می کند. مایعات ریوی داخل ریه جنین وجود دارند که از لحاظ شیمیایی به مایعات معده شبیه هستند. این مایعات وارد دهان جنین شده و بلعیده می شوند. مقدار بسیار کمی از مایع آمنیوتیک در رحم مادر وجود دارد. ۲۴- ۴۸ ساعت قبل از شروع دردهای زایمان، مقدار پروستاگلاندین از جفت به طور قابل توجهی افزایش می یابد که منجر به کاهش و یا توقف حرکات تنفسی

ویدیو مرتبط :
زایمان در آب