استاد محقق: مرحوم نجفی مجسمه ای از آرامش بود

ایرنا/ رئیس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی گفت: مرحوم استاد ابوالحسن نجفی مجسمه ای از آرامش و آرامی بود و وقتی انسان به وی می نگریست، گویی روح مجسم بود.
مهدی محقق، ادیب، نویسنده و استاد ادبیات در آیین تشییع پیکر استاد ابوالحسن نجفی، ادیب، نویسنده و مترجم نامی هم روزگارمان، کلام خود را با نام خداوند و بیتی از حکیم نظامی گنجوی آغاز کرد: «همی گفتم که خاقانی دریغاگوی من باشد / دریغا من شدم آخر، دریغاگوی خاقانی».
استاد محقق سپس با قرائت آیه های پایانی سورهٔ مبارکهٔ فجر گفت: خداوند در این آیه ها می فرماید به نفس مطمئنه، که از جایی که آمده به همان جا بازگردد؛ در اینجا دانشمندان، «نفس مطمئنه» را همان نفس ناطقه که ممیزهٔ انسان از حیوانات است، دانسته اند. البته در ادب فارسی نیز فراوان به این مضمون اشاره شده است.
این ادیب برجسته افزود: ما در اینجا برای سوگ یکی از استادان بزرگ، همکار عزیزمان، استاد ابوالحسن نجفی جمع شده ایم. ایشان مجسمه ای از آرامش و آرامی بودند و وقتی انسان به وی می نگریست، گویی روح مجسم بود. وی توجهش به علم و دانش، عمیق بود، اما متأسفانه خداوند او را از ما گرفت و امیدواریم در میان جوانان کسانی باشند که سیرت علمی و عملی استاد نجفی را سرلوحهٔ کار خود قرار دهند.
استاد محقق افزود: در مذهب ما دو طرفِ افراط و تفریط، رذایل است؛ و حدّ وسط است که فضایل محسوب می شود. بر این اساس است که در روایات آمده که دین خدا بین غلّو و تقصیر است؛ و نمونهٔ این حدّ وسط بودن، استاد نجفی بود که هیچ گاه از کسی بد نمی گفت و همیشه آرامش خود را حفظ می کرد. آثار ایشان نیز، از «غلط ننویسیم» تا کارهایشان در ادبیات تطبیقی همه بر همین منوال بوده است.
رئیس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی با ذکر خاطره ای از استاد نجفی گفت: یادم است یک بار با وی دربارهٔ یکی از فابل های (فابل: داستان و حکایتی کوتاه و اغلب تمثیلی که شخصیت های آن بیش تر، حیوانات است) فرانسوی بحث می کردیم، که آن فابل؛ داستان گرگ و برّه ای بود از لافونتن (ادیب و شاعر فرانسوی) در مضمون چیرگی زورمند بر ضعیف. من به استاد نجفی گفتم که سیصد سال قبل از لافونتن، این تمثیل در ادب اسلامی وجود داشته و ابن معتز در «طبقات الشعرا»ی خویش شعری از ربیعه، شاعر عرب، آورده که این تمثیل را در خود دارا است، آن هم سیصد سال پیش از لافونتن.
استاد محقق افزود: مرحوم نجفی از تقارن شعر این شاعر عرب با حکایت لافونتن بسیار خوشحال شد. به هر ترتیب، از خداوند می خواهم بازماندگان ایشان، به ویژه فرزندشان، شکیبایی و صبر عطا فرماید و باران های رحمت خویش را در بهشت بر سر استاد نجفی بباراند.
استاد ابوالحسن نجفی، ادیب، نویسنده، پژوهشگر، مترجم و عضو پیوستهٔ فرهنگستان زبان و ادب فارسی، دوم بهمن ماه به دیار باقی شتافت.
از مهم ترین اثرهای استاد، کتاب «غلط ننویسیم» است که راهگشای نگارشی و ویرایشی بسیاری از دانشجویان، ویراستاران و نویسندگان بوده است.



منبع: ایرنا