از رنجی که می‌بریم!

راحله هدایت‌زاده-خبرنگار ایسنا

«خبر فوررررررری

*معجزه شگفت‌انگیز در ماه رجب

* می‌تونی کل روزی این سال رو از خدا توی این ماه بگیری

* اذکاری که تا آخر ماه میلیاردرت میکنه

* خونه‌دار میشی

* میتونی ازدواج کنی

* میتونی به عشقت برسی

* و کلی کارهای دیگه...

* اذکاری که باعث میشه زندگیت حسابی تغییر کنه

* اگه میخوای زندگیت تغییر کنه

فقط کافیه روی لینک زیر کلیک کنی تا اولین معجزه زندگیتو ببینی»

این جملات، حداقلی‌ترین پیام‌هایی است که این روزها با عضویت در بسیاری کانال‌ها، ممکن است به عنوان پیام تبلیغاتی جلوی چشمت ظاهر شود؛ پیامی که دست کم ترغیبت می‌کند با فشردن آدرس لینک مذکور، در صفحه مورد نظر جوین (join ) شوی و حس کنجکاوی خود را ارضاء کنی که بالاخره از نظر برخی سریع‌ترین و بی‌دردسرترین راه برای خانه‌دار شدن، رسیدن به عشقت و کلی کارهای دیگر!! چیست.

هزینه‌ای هم ندارد. یک جوین ساده در یک کانال است. یک سر و گوش آب دادن. در نهایت هم می‌توانی به دلخواه کانال را ترک کنی، بی‌هیچ هزینه‌ای.

مطالب کانال هم، با چشم‌پوشی از تبلیغات گسترده موجود در آن، چند پیام زیبای مثلا روانشناختی و فواید سوره‌های قرآنی، ذکر اسامی باری‌تعالی و پیام‌هایی به مناسبت‌های مذهبی است.

اما پیش‌بینی اینکه چند نفر عضو چنین کانالی هستند و با چه هدفی در مخیله آدمی نمی‌گنجد.

کاش همین جا خواندن این مطلب را قطع کنید و در ذهن خود عددی را که نشانگر تعداد اعضای کانال‌های اینچنینی است حدس بزنید.

من با یک عضویت ساده، به این حس کنجکاوی خود خاتمه دادم. 33583 عضو فقط برای یک کانال. به همین سادگی . با عناوین فریبنده‌ای همچون" اذکاری که تا آخر ماه میلیاردرت میکنه"، تعداد اعضا به رقم فوق می‌رسد.

جدای از در نظر گرفتن میزان درآمدی که این روزها افراد با " به ظاهر شغل‌هایی" همچون " تاسیس کانال" کسب می‌کنند، این نوع فریب‌دادن و فریب‌خوردن افراد در قرن بیست و یکم برایم عجیب است. چگونه است که می‌توان در سال 1395 هجری شمسی هم با لحاظ تمامی پیشرفت علمی، فکری و تحصیلی اینگونه انسان‌ها را فریفت، به معنای واقعی کلمه فریفتن؛ خوش‌رنگ و لعاب جلوه دادن، بازی‌دادن. با چه هدفی؟ جمع‌آوری تعداد اعضای بیشتر جهت کسب درآمد بیشتر.

گرچه شاید این امر هدف بسیاری از تبلیغات‌ها در تمامی جلوه‌های سمعی، بصری و این روزها تلگرامی و اینترنتی‌اش باشد، اما باور این که این روزها هم، در عصر ما، همین دور و بر ما، و از جانب همین "خود ما" به همین سادگی راه تلاش آدمیان جهت نیل به قله‌های موفقیت، فقط و فقط ذکرهایی عنوان می‌شود که مثلا می‌توان با آنها میلیاردر شد کمی ترسناک است.

حرمت اذکار با فهم شأن حروف و اصوات و چینش آنها کنار هم در قالب ادعیه‌هایی که در دین و سنت و آیین ما نقش برجسته‌ای دارد، محفوظ است اما جایگاه تلاش، تحصیل و خرد و عقل آدمی و ترکیب آن‌ها در قالب شرایط جامعه و زمان کجاست که می‌توانیم به خود اجازه دهیم همچون ازمنه ماضیه، فهم انسان را زیر سوال برده و او را جهت رسیدن " به هرآنچه می‌خواهد" صرفا با ذکر چند جمله، که در پَسِ آن کسب منافع مادی بدون ایفای مسئولیت و با بکارگیری تزویر نهفته است، در فضایی بِروز و مجازی فراخوانیم؛ فضایی که حرمت این اذکار را نیز با این شیوه ارائه، می‌شکند و این همه تازه جدای از این موضوع است که بهره‌گیری از اذکار و آیات قرآن نیازمند علم و آگاهی خاصی است که تنها تعداد کمی از سر آنها اطلاع دارند؛ اما دستمایه تجارتی شده است که ظاهرا قرار نیست برخورد خاصی هم با متولیان آن شود.

به یاد فرازی از سخنان دکتر شریعتی می‌افتم که بر فروشندگان دین که تیشه به ریشه آن می‌زنند می‌تازد و با صلابت و بغض، از رنجی که می‌برد و از رنجی که هنوز می‌بریم، می‌گوید که چگونه است «با یک ورد رو به قبله خواندن اگر گناهانت به اندازه کف دریاها و ریگ بیابان‌ها و ستارگان آسمان‌ها باشد یکهو بخشیده می‌شود و ثواب چند تا شهید هم بالایش! و بدست آوردن شفاعت هم چنان آسان می‌شود که پیغمبر این دین ! می‌گوید: “هرگاه صلوات بفرستی بر من و بر پیغمبران قبل از من ، ما همه شفیعان تو خواهیم بود در روز قیامت ... اینها است و خیلی چیزهای دیگر امثال اینها که به نام دین و به نام تشیع و به نام این شخصیت‌های بزرگ به ما تبلیغ می‌کنی و نشان می‌دهی و توی مغز خودت هست. اینها برای من و هم‌نسل من ، برای انسان امروز ، که به دنبال عدالت می‌گردد و به دنبال آزادی و به دنبال مسئولیت انسانی می‌گردد، به دنبال حق انتخاب و سرنوشت و ساختن زندگی خودش می‌گردد و به دنبال ایمانی می‌گردد که در هر انسانی بوجود بیاوریم ، خودش بتواند تقدیر زمینی خودش و جامعه‌اش را بسازد ، در مقابل اینها چه داری که بگویی ؟»

انتهای پیام

ویدیو مرتبط :
هلالی:در بدریم مسافریم بیاید بریم بریم به شهر آرزو