مجلس باید خط اصلی مقابله با فشار آمریکا باشد

روزنامه جوان/ متن پیش رو در جوان منتشر شده و انتشار آن به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست.
انتخابات مجلس شورای اسلامی با فراز و فرودهای فراوان آن به پایان رسید و به رغم اینکه برخی از رسانه‌ها به خصوص از سوی دشمن تلاش کردند تا روند انتخابات را مهندسی و برخی از جناح‌های سیاسی را در مقابل خط انقلابی در داخل کشور تقویت کنند، با این حال عملاً حضور گسترده مردم در عرصه انتخابات به خصوص در انتخابات مجلس خبرگان رهبری توانست این توطئه‌ها را به طور کامل خنثی کند. در این میان آنچه جدی‌تر از همه به نظر می‌رسد، نقش و جهت‌گیری مجلس شورای اسلامی در آینده و به خصوص چهار سال آینده است. نکته‌ای که با این تفاصیل به شدت مورد توجه است. تأثیر مجلس شورای اسلامی به عنوان رکن اساسی و جهت‌دهنده در مجموعه ارکان نظام جمهوری اسلامی به خصوص در مقابل توطئه‌های دشمنان است. بدیهی است که تلاش‌های دشمنان نظام انقلاب اسلامی برای مقابله با این نظام از طریق راه‌های گوناگون ادامه خواهد داشت و آنچه بیش از همه جدی به نظر می‌رسد نفوذ و خطر حضور موریانه‌وار دشمنان از طریق برخی عناصر در ساختار تصمیم‌گیری کشور است.
در این نکته که اصلی‌ترین جهت‌گیری امریکا پس از اجرای برجام در راستای تغییر ماهیت و استحاله داخلی ایران است، شکی وجود ندارد. راهبرد اصلی امریکایی‌ها بر این نکته قرار گرفته است تا ایجاد برخی شرایط اقتصادی در داخل ایران سبب شود تا نظام جمهوری اسلامی به زعم آنها رفتار انعطاف‌پذیرانه‌تری در امریکا و نظام استکبار جهانی داشته باشد. از همین رو بود که مقام معظم رهبری بلافاصله و پس از امضای توافق برجام بر این نکته تأکید کردند که مذاکره با امریکا در سایر موارد ممنوع است و ایران و امریکا به علت تفاوت 180 درجه‌ای در دیدگاه خود نسبت به مسائل منطقه هیچ نقطه اشترکی با هم ندارند. اما این مسئله از سوی مجلس شورای اسلامی چگونه می‌تواند عملی شود.

رهبری درباره مجلس آینده چه می‌گویند
رهبر معظم انقلاب درباره دیدگاه خود در خصوص مجلس اسلامی می‌فرمایند: ملت ایران مجلسی می‌خواهد که «متدین»، «متعهد»، «شجاع»، «فریب‌نخور»، «مقاوم در مقابل زیاده‌خواهی‌ها و طمع‌ورزی‌های استکبار»، «مدافع عزت و استقلال ملی»، «علاقه‌مند واقعی به پیشرفت کشور»، «معتقد به حرکت علمی استعدادهای جوان»، «معتقد به اقتصاد درون‌زا»، «آشنا با درد مردم» و «مصمم به حل مشکلات مردم» باشد و مرعوب امریکا نشود و به وظایف قانونی خود عمل کند.
ایشان افزودند: آحاد ملت ایران به دنبال چنین مجلسی هستند و نه مجلس طرفدار فلان شخص یا فلان شخص دیگر.
رهبر انقلاب اسلامی سپس به طراحی‌های امریکا برای بعد از برجام اشاره و خاطرنشان کردند: امریکایی‌ها بعد از برجام، طرحی برای ایران و طرحی هم برای منطقه داشتند که همچنان پیگیر آنها هستند زیرا به خوبی می‌دانند که کدام کشور در مقابل اهداف پلید آنها در منطقه، محکم ایستاده است. همچنین رهبری در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به شرایط مجلس شورای اسلامی و خصوصیات آنها می‌فرمایند: نتیجه هرگونه انتخاب شما در این انتخابات اعم از انتخاب خوب یا بد به خودِ شما باز خواهد گشت، بنابراین سعی شود که انتخاب درستی انجام گیرد.
ایشان تأکید کردند: برای انتخاب نمایندگان مجلس شورای اسلامی و خبرگان حتماً از تدین، تعهد، وفاداری به انقلاب، ایستادگی در راه انقلاب، مرعوب نشدن در مقابل دشمن و عزم و شجاعت داوطلبان مطمئن شوید و سپس رأی دهید. از همین رو و با توجه به این سخنان می‌توان این نکته را متوجه شد که مبارزه با استکبار باید یکی از مهم‌ترین خطوط مجلس آینده به خصوص در مقابل امریکا با توجه به خط این کشور در مقابل ایران اسلامی دانست.
اما چرا مقابله با استکبار باید خط اساسی مجلس آینده صرف نظر از گرایش سیاسی آن باشد.

امریکا در طول 10 سال قبل چه کرد
نگاهی به عملکرد امریکایی‌ها در قبال ایران نشان می‌دهد که دشمنی امریکایی‌ها با ایران هیچ گاه تغییر‌پذیر نیست و به خصوص آنکه طی سال‌های پس از برجام شاهد چندین برابر شدن تلاش آنان برای تغییر نظام جمهوری اسلامی هستیم و این رویه این بار به سمت تغییر نظام جمهوری اسلامی و ایجاد یک جبهه واحد در مقابل نظام جمهوری اسلامی تغییر یافته است.
سابقه این تغییرات را می‌توان در پس اتفاقات پس از فتنه سال 88 دانست. در بحبوحه‌ نهمین انتخابات ریاست‌جمهوری، «مایکل لدین» نومحافظه‌کار ارشد امریکایی و مسئول پرونده‌ سیاست‌داخلی ایران در بنیاد دفاع از دموکراسی‌ها، در مقاله‌ای با عنوان «سریع‌تر لطفاً» به‌صراحت به ایجاد «انقلاب رنگی» در ایران اشاره و گفته بود: «غرب متحد می‌تواند کاری را با ایران انجام دهد که قبلاً برای اوکراین انجام داد. همان انقلاب گل سرخ که در گرجستان راه انداختیم، همان رفراندومی که در این تابستان علیه چاوز در ونزوئلا انجام دادیم و قبل‌تر در هائیتی و باز هم قبل‌تر از آن در نیکاراگوئه و شیلی انجام داده بودیم.» لدین تأکید کرده بود: «می‌خواهم بیان کنم تغییر رژیم [در ایران] باید خط مشی ما باشد. می‌خواهم از گروه‌های طرفدار دموکراسی در جامعه ایرانی، حمایت کنم. می‌خواهم از آنها حمایت سیاسی و مالی کنم. می‌خواهم اخبار و تبلیغات آنها پخش شود. همان‌طور که ما در زمان جنگ سرد با شوروی انجام دادیم.»
انتخابات ۸۴ که با مشارکت بالای مردم برگزار شد، نقشه‌های مایکل لدین و سایر مقامات امریکایی برای «تغییر رژیم» در ایران با شکست مواجه شد اما گویا از همان زمان برای انتخابات چهار سال بعد نقشه کشیدند. در کتاب «سایه‌ عقاب‌ها» (طرح سری حمله‌ امریکا به ایران) با استناد به منابع اطلاعاتی مختلف، برآوردی جامع از احتمال حمله امریکا به ایران مورد بررسی قرار گرفته است. در فصل بیست‌وپنجم این کتاب، سناتور جان مک‌کین به‌وضوح حتی به رنگ انقلاب مخملی بعدی ایران، یعنی «رنگ سبز» نیز اشاره کرده بود. فتنه‌ ۸۸ محصول چنین طراحی بود که گرچه خسارت‌های زیادی به بار آورد، اما با درایت و تدبیر رهبر انقلاب و هوشیاری و بصیرت مردم، راه به جایی نبرد. در عوض، دشمن حالا دیگر فهمیده بود که انقلاب اسلامی را به‌دلیل برخورداری از پایگاه گسترده‌ مردمی نمی‌تواند از طریق «انقلاب رنگی» از پای دربیاورد. پس تاکتیک خود را باید تغییر می‌داد اگرچه هدف همان هدف بود: تغییر نظام.

امریکایی‌ها به دنبال تغییر نظام از طریق برجام
توافق هسته‌ای و فضای بعد از برجام، این تصور را در مقامات امریکایی به‌وجود آورد که می‌توانند پروژه‌ تغییر نظام را از طریق دیگری پیش ببرند. آن‌چنان‌که توماس فریدمن، تحلیلگر مطرح روزنامه‌ نیویورک تایمز، اسفندماه سال گذشته (پیش از توافق میان ایران و غرب) اذعان کرده بود: «به نظر من با توافقی که اوباما با ایران بر سر مسئله‌ هسته‌ای انجام می‌دهد امکان این تغییر در داخل ایران فراهم می‌شود.» نشانه این تغییر تاکتیک امریکایی‌ها نیز همان است که رهبر انقلاب در ماه‌های اخیر از آن به «پروژه‌ نفوذ» تعبیر کرده‌اند. هدف از پروژه‌ نفوذ، «استحاله‌ جمهوری اسلامی» و «تغییر باطن و سیرت، با حفظ صورت و ظاهر» آن است. اما آنچنان‌که آدام ارلی، سفیر امریکا در بحرین در جلسه‌ای که با برخی مسئولان کشورهای عربی در منامه در سال ۲۰۰۹ گفته است، هیچ فشاری به دولت ایران بدون تقویت «جریان‌های طرفدار غرب» کارساز نیست.
هم اکنون نیز جهت‌گیری اصلی امریکا علیه ایران در حوزه اقتصاد متمرکز خواهد بود. بر همین اساس، بعد از توافق هسته‌ای نیز امریکایی‌ها تلاش کردند چنین القا کنند که چیزی نسبت به قبل عوض نشده است. از همین‌رو، تمام تلاش آنها بر حفظ آن چیزی بود که از آن با عنوان «ریسک سرمایه‌گذاری» در ایران یاد کرده‌اند. برای مثال، خبرگزاری رویترز در روز ۲۰ ژانویه، یعنی ۳۰ دی‌ماه در گزارشی مفصل تحت عنوان «نوار قرمز، خطرات سیاسی می‌تواند سرمایه‌گذاری در ایران را متوقف کند»، ادعا کرد که «عواملی که می‌تواند سرمایه‌گذاری را متوقف کند عبارتند از تحریم‌های باقی‌مانده، کمبود مالی پروژه‌ها و خطرات سیاسی.» رویترز با برشمردن بسیاری از تحریم‌هایی که علیه ایران باقی مانده است، این چنین در صدد پر کردن ایده‌ ریسک سرمایه‌گذاری در ایران است: بسیاری از تحریم‌های ایالات متحده علیه ایران پابرجا باقی می‌مانند.
در این میان، کنگره‌ امریکا اقداماتی را انجام داد که برآیند کلی آن، جلوگیری از رابطه‌ اقتصادی سایر شرکت‌ها و کشورها با ایران است، برای مثال نمایندگان امریکا با اختلافی اندک، طرحی را تصویب کردند که قدرت باراک اوباما، رئیس‌جمهوری این کشور را در رفع تحریم‌ها علیه ایران بر اساس توافق هسته‌ای محدود کرده است. همچنین موضوع دیگری که توسط کنگره پیگیری شد، طرح محدودیت صدور ویزا برای مسافران به ایران بود که توسط باراک اوباما به قانون تبدیل شد که به اعتقاد بسیاری از کارشناسان به چالشی جدید برای جذب سرمایه‌گذاری اقتصادی در ایران تبدیل شده است.

مجلس خط اصلی مقابله با فشار امریکا
با این سابقه دشمنی و استکبارستیزی می‌توان این نکته را به خوبی دریافت که مهم‌ترین راهکار حفظ کشور و همچنین بنیه اقتصادی کشور صرف نظر از گرایش سیاسی حفظ دشمنی و مقابله با امریکا به عنوان نماد استکبار است.
در این میان اگر مجلس شورای اسلامی در مقابل خط غرب محکم باشد، می‌تواند از هر گونه فشاری جلوگیری کند و همین زمینه زمینه‌ای مشترک برای ضد‌امریکایی بودن مجلس در مقابل هرگونه فشاری باشد.

*مهدی پورصفا

با کانال تلگرامی «آخرین خبر» همراه شوید

منبع: روزنامه جوان