سایر
2 دقیقه پیش | جمهوری آذربایجان با گرجستان و ترکیه مانور مشترک نظامی برگزار می کندایرنا/ جمهوری آذربایجان روز یکشنبه قبل از آغاز مذاکرات وین با حضور نمایندگان منطقه قره باغ کوهستانی، اعلان کرد که قصد دارد تمرین های نظامی با مشارکت گرجستان و ترکیه برگزار ... |
2 دقیقه پیش | ژنرال فراری سوری از رژیم صهیونیستی درخواست کمک کردالعالم/ ژنرال سابق و فراری ارتش سوریه که به صف مخالفان بشار اسد پیوسته، از رژیم صهیونیستی خواست که در مقابله با رییس جمهوری سوریه، مخالفان مسلح (تروریست ها)را یاری کند!.به ... |
قانون نوشت: چرا دانشجویان جذب تشکلهای دانشجویی نمیشوند؟
قانون نوشت: چرا دانشجویان جذب تشکلهای دانشجویی نمیشوند؟
قانون/ متن پیش رو در قانون منتشر شده و انتشار آن به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست.هر دانشجویی که در سالیان اخیر در فضای دانشجویی و دانشگاهی فعالیت کرده باشد، به وضوح عدم حضور و همراهی اکثریت دانشجویان در فعالیتهای دانشجویی را احساس خواهد کرد. این فعالیتها خواه صنفی باشد، خواه سیاسی و خواه اهداف فرهنگی داشته باشد، درصد کمیاز دانشجویان را توانسته است با خود همراه کند. تا پیش از انتخابات ریاست جمهوری سال 92 و در دولت گذشته، برخی علت این عدم همراهی دانشجویان را در وجود فضای امنیتی و هزینه بالای فعالیت دانشجویی و عدم مجوز به شکل گیری تشکلهای دانشجویی میدیدند، اما پس از انتخابات ریاست جمهوری و تغییرات حاصل از آن، همچنان شاهد عدم گرایش دانشجویان به فعالیتهای دانشجویی هستیم و این سوال ایجاد میشود که علت عدم گرایش به فعالیتهای دانشجویی در چیست؟
آمار دانشجویان کشور و حکایت جنبش امروز
طبق آمار رسمیمنتشر شده در سالیان اخیر، بیش از 4 میلیون و 400 هزار نفر دانشجو در سراسر کشور وجود دارد که نزدیک به 3 میلیون نفر از این دانشجویان، در مقطع کارشناسی مشغول به تحصیل هستند. اهمیت تعداد بالای دانشجویان مقطع کارشناسی است که این دانشجویان به دلایل مختلف، از جمله مدت طولانی تر دوره تحصیلی،به نسبت دانشجویان سایر مقاطع دیگر، فرصت و امکان فعالیت بیشتری را برای فعالیت دارند. با این حال از این تعداد، شاید بتوان گفت که اقلیت کمیاز آنها به فعالیتهای دانشجویی گرایش دارند. اغراق نیست اگر گفته شود که از هر هزار نفر از دانشجویان مقطع کارشناسی، 2 یا 3 نفر به فعالیتهای دانشجویی علاقه مندند و این فعالیتها برایشان مطلوبیت دارد. واضح است که امکان فعالیت تمامیدانشجویان یا حتی نیمیاز آنها در فعالیتهای دانشجویی، نگاهی آرمانگرایانه و غیرعملی است، اما این که شاید حتی یک درصد از دانشجویان به فعالیتهای دانشجویی گرایش ندارند موضوعی قابل تامل است. این موضوع نشان میدهد که فعالان و تشکلهای دانشجویی نتوانستند ارتباط صحیح و مناسبی با بدنه دانشجویی برقرار سازند و همین موضوع جنبش دانشجویی را دچار افول کرده است. به همین جهت تامل در علل عدم شکلگیری ارتباط صحیح میان فعالان دانشجویی با بدنه دانشجویی اهمیت پیدا میکند. فعالیت دانشجویی برای یک دانشجو زمانی میتواند مطلوبیت داشته باشد که آن فعالیت، علاقه مندیها و دغدغههای دانشجویان را دربرداشته باشد. اگرچه امروز دغدغه اصلی بسیاری از دانشجویان دغدغههای اقتصادی و معیشتی است، اما این موضوع به این معنا نیست که دانشجویان دغدغههایی فراتر از مسائل معیشتی خود ندارند.
دغدغههای دانشجویان امروز
شاید به صورت روشن نتوان از دغدغه مشخصی برای دانشجویان نام برد و جدای از مسائل اقتصادی و معیشتی، نتوان از موارد دیگری به صورت خاص به عنوان دغدغه دانشجویان که یک قاعده را ایجاد کرده باشد، ذکر کرد. اما با مشاهده مسائلی که فعالان دانشجویی به آنها میپردازند، میتوان گفت که اکثریت دانشجویان به چه مسائلی کمتر برای فعالیت دانشجویی گرایش دارند. چرا که این مسائل امکان جذب بدنه دانشجویی را برای فعالیت نداشته است.از جمله مهم ترین و اصلی ترین مسائلی که فعالان دانشجویی به آن میپردازند، مسائل سیاسی است. با نگاهی به فعالیتهای تشکلهای دانشجویی در تهران و شهرستانها میتوان گفت که اکثر برنامهها و همایشها و نشریاتی که توسط فعالان دانشجویی منتشر میشود به مطالب روز سیاسی میپردازد و مسائلی نظیر مسائل صنفی، آموزشی و فرهنگی کمتر مورد توجه تشکلهای دانشجویی خصوصا انجمنهای اسلامیقرار میگیرد. موضوعی که به نظر میرسد با اقبال اکثریت دانشجویان رو به رو نشده است و به همین دلیل شاهد عدم گرایش بدنه دانشجویی به سوی این فعالیتها هستیم.به نظر میرسد نیاز باشد تا جنبش دانشجویی و فعالان دانشجویی، برای ارتباط بهتر و موثرتر با بدنه دانشجویی، تغییری در تعریف کارویژههای خود داشته باشند. اگر در دهههای پس از پیروزی انقلاب تا پایان دهه 80، فعالیتهای سیاسی و اجتماعی از مطلوبیت بالایی برخوردار بود به گونه ای که در بسیاری از دانشگاههای سراسر کشور انجمنهای اسلامیبه عنوان تشکلهای آزادیخواه و منتقد مورد توجه جامعه دانشجویی قرار میگرفتند، امروزه این گونه فعالیتها به آن اندازه مورد اقبال و استقبال توسط بدنه دانشجویان قرار نمیگیرد. برای بررسی این مسئله میتوان به میزان استقبالی که از برنامههای غیر سیاسی، نظیر پخش و نقد فیلم میشود، در مقایسه با برنامههای سیاسی تشکلها، نگاه انداخت. مسئله عدم توجه لازم به برنامههای سیاسی تشکلها، بازنگری در کارویژههای جنبش دانشجویی و انجمنهای اسلامیرا ضروری میسازد. در این میان پاسخ به این پرسش که چه عواملی منجر به ایجاد چنین فضایی شده از این جهت ضروری است که به کسانی که خواهان بازنگری و بازتعریف کارویژههای تشکلهای دانشجویی هستند کمک خواهد کرد.
تغییر نسل دانشجویان و نگاه تازه به فعالیت دانشجویی
برای پاسخ به پرسش بالا عوامل متعددی را میتوان برشمرد. از جمله مهم ترین این عوامل، میتوان به مسئله تغییر نسل دانشجویان اشاره کرد. میتوان گفت که شاهد یک تغییر نسلی میان دانشجویان ورودیهای بعد از 88 و قبل از آن هستیم و این دانشجویان با دانشجویان دوره گذشته خود تفاوتهای معناداری دارند. میزان بالای مهاجرت دانشجویان در سالیان اخیر و حجم درخواست دانشجویان برای ادامه تحصیل در خارج از کشور در مقایسه با سالیان گذشته، خود نشان از این تفاوت دارد و به نظر میرسد که اصلاح محیط و جامعه اطراف کمتر مورد توجه آنان باشد. به طور کلی به نظر میرسد امروزه پیگیری دغدغهها و علاقه مندیهای شخصی دانشجویان در اولویت به مراتب بالاتری از پیگیری و تلاش برای حل مسائل و مشکلات محیط پیرامون و جامعه دارد. تفاوت دیگر دانشجویان این دوره با دانشجویان سالهای گذشته را میتوان در سبک زندگی آنان دید. اگر در گذشته ارتباطها به صورت رو در رو و سنتی انجام میگرفت، امروزه با گسترش شبکههای اجتماعی مجازی و تلفنهای هوشمند، نحوه شکل گیری ارتباطات و نوع ادامه آنها تفاوت کرده است.
عامل دیگری که منجر به عدم توجه و استقبال کافی از رویه فعلی تشکلهای دانشجویی شده است را میتوان در هزینه دار بودن فعالیتهای دانشجویی دانست. اگرچه فضای فعالیت از پس از انتخابات سال 92 بهبود یافته و از برخی از برخوردهای سختگیرانه و نامطلوب دیگر خبری نیست، اما خاطره سالیان پس از 88 و هزینههای سنگینی که برخی از فعالان به خاطر فعالیت دانشجویی پرداخت کردند هنوز از یاد و خاطره دانشگاه و دانشجویان پاک نشده است. به همین دلیل فعالیت دانشجویی توام با نگرانیهایی از جانب دانشجویان و خانواده آنان است. ضمن آن که محدودیتهای قبل از سال 92 هنوز به طور کامل از دانشگاه مرتفع نشده و برای برخی فعالیتها و فعالان دانشجویی همچنان محدودیتهایی وجود دارد.
بنابر بر دلایل فوق و تغییر ذائقه دانشجویان نسبت به دهههای گذشته، نیاز به بازنگری و بازتعریف کارویژههای جنبش دانشجویی احساس میشود. البته این بازنگری به معنای غیرسیاسی شدن جنبش دانشجویی و تشکلهای دانشجویی نیست بلکه به معنای وسعت بخشیدن این کارویژهها برخی روشهای قدیمیدر پیشبرد اهداف تشکلهای دانشجویی است. باید مشکل اصلی عدم استقبال فعالیتهای دانشجویی را شناخت که برای حل هرمشکل ابتدا لازم است تا آن را موشکافی کرده و به صورت کامل درک کرد.
با کانال تلگرامی آخرین خبر همراه شوید telegram.me/akharinkhabar
ویدیو مرتبط :
دموی فیلم قانون جذب(ابر قانون زندگی)