چطور صدای پای بلند هفت اسفند را نشنیدند؟

محمدرضا تاجیک برای اصلاح‌طلبان چهره شناخته‌شده‌ای است؛ تحلیلگری که پیش‌بینی نمی‌کند اما حال را چنان می‌کاود که حدس اتفاقات آینده چندان سخت نمی‌شود.

به گزارش ایسنا، او در گفت‌وگویی که با روزنامه «اعتماد» داشت پس از تحلیل رخداد ٧ اسفند از زوایای جدید به آینده عملیاتی اصلاح‌طلبان پرداخت. او معتقد است که دولت روحانی چهار سال دوم را هم در پاستور خواهد بود و اصلاح‌طلبان نیز پس از اقبال مردم نباید مدیریت مجلس را دو دستی تقدیم رقیب کنند. تاجیک رقیب را هم منصفانه نقد می‌کند و معتقد است که اگر اصولگرایان به جامعه بازگردند و استراتژی مناسبی داشته باشند، می‌توانند در یک رقابت واقعی هم اعتماد مردم را جلب کنند.

مهم‌ترین تاکتیک و استراتژی اصلاح‌طلبان در ٧ اسفند چه بود؟

اصلاح‌طلبان در ٧ اسفند به استراتژی‌ای رسیدند که «اگر نمی‌توانی ببری بازی نکن» اما می‌دانستند این بازی، بازی بسیار پیچیده‌ای است. در دست اصلاح‌طلبان دو تا کارت وجود دارد که یکی از این کارت‌ها گوشه نداشت و یکی هم کارت تعیین‌کننده‌ای نبود اما در دست رقیب کارت‌های بسیاری وجود داشت. اما شعار و باور اصلاح‌طلبان این بود «ما با این دو کارت بازی می‌کنیم» و قادریم شاه، وزیر و فیل شما را مات ‌کنیم. به قول ماکیاولی قدرت در عِده و عُده نیست؛ قدرت در استراتژی است. در شرایطی که امکان عبور از در و دروازه نیست، از روزنه می‌توان عبور و بازی را به نفع خود تمام ‌کرد. بنابراین اصلاح‌طلبان چه کردند؟ وارد بازی‌ای شدند که نمی‌توانستند با ژنرال‌های خود بازی کنند. این امکان وجود نداشت که آنان ژنرال‌های خود را وارد فضا بکنند. معنای ظاهری این نوع بازی این بود که اصلاح‌طلبان سه گوشه دیوار قرار گرفته‌اند و بازی را از قبل بازنده دارند؟ اما آنان با همان نیروهایی که ممکن بود و دادن تشخص و شخصیت و هویت به یک لیست و به یک جریان تا به یک فرد و افراد خاص و جایگزین کردن یک هویت همگانی به جای یک هویت فردی وارد عرصه شدند. اینجا دیگر آن لیست فراتر از تک‌شخصیت‌ها و ژنرال‌ها عمل کرد. خود آن لیست شد ژنرال. بنابراین شکل بازی عوض شد. یعنی در هر شرایطی شما می‌توانید با لحاظ محدودیت‌ها و مقدورات شکل بازی‌ را عوض کنید. هوشیاری همین است. بازی سیاست همین است که شما باید ببینید در چه شرایطی قرار دارید، چه امکاناتی در دست دارید، چه استعدادی وجود دارد، روزنه‌ها کدامند، کدام مسیر کج‌راهه است، در کدام مسیر دیو و دد خفته است، کدام مسیر چاله و چاه دارد و کدام مسیر را اگر بروید به سرانجام می‌رسد.

اشاره کردید که اصلاح‌طلبان استراتژی جدیدی را پیش گرفتند. مهم‌ترین اقداماتی که اصلاح‌طلبان باید انجام بدهند تا به این استراتژی پرو بال بدهند و بزرگش کنند، چیست؟

همیشه ادامه راه سنگین‌تر از آغاز است؛ مخصوصا این که کنشگران سیاسی‌ ما بیشتر اهل آغاز هستند تا ادامه. ما در طول تاریخ معاصرمان آن جایی که کم آورده‌ایم در ادامه بوده است نه در آغاز. ما مردان و زنان آغازهای توفنده هستیم اما ادامه‌دهندگانی نحیف و ضعیف هستیم. بنابراین مهم این است که ما از تجربه تاریخی‌مان به این دانش رسیده باشیم که بازی تازه شروع شده است. اما چه باید بکنیم؟

دو انتخابات به فاصله ١٣ ماه در پیش داریم که بسیار مهم هستند؛ هم شورا و هم ریاست‌جمهوری. ما در این مجالی که به دست آوردیم و اقبالی که یک بار دیگر مردم به اصلاح‌طلبان نشان داده‌اند، باید نمایش بسیار توفنده، زیبا و موفقی داشته باشیم. نباید اسیر حاشیه‌ها شویم، نباید در چنبره حرکت‌های نقیضی گرفتار شویم، نباید در ورطه‌ای بیفتیم که رقیب برای ما ایجاد می‌کند. ما باید تاکتیک‌ها و استراتژی‌هامان پاسخی باشند به نیازهای مردمی که به ما دل بسته‌اند. ببینیم چگونه می‌توانیم در فضای مجلس‌ آن مشکلاتی که مردم به صورت روزمره احساس می‌کنند در دستور کارمان بگذاریم و با تمام قدرت و توان و با تمام آگاهی و تجربه و و هم‌افزایی یک نمایش بسیار زیبایی و بسیار موفق داشته باشیم، همانطور که گفتم از حاشیه‌سازی بپرهیزیم. مطمئنا حاشیه‌هایی را درست خواهند کرد، مطمئنا ورطه‌هایی ایجاد خواهند کرد، هنر ما این است که از اینها عبور کنیم و ایماژ زیبای مردم نسبت به جریان اصلاح‌طلبی را خدشه‌دار نکنیم تا مردم رغبت و انگیزه داشته باشند که در فاصله ١٣ ماه دوباره بیایند به نفع کاندیداهای ما رای‌شان را به صندوق بریزند. بنابراین بسیار مهم است که دوستان‌مان در مجلس بسیار همگون و با منش و با اخلاق اصلاح‌طلبی رفتار و بسیار حرفه‌ای، منسجم و به صورت تیم کار کنند و از یکدیگر عبور نکنند و تلاش کنند چنانچه توانستیم اکثریت مجلس را کسب کنیم آقای عارف را در ریاست مجلس داشته باشند، مدیریت کمیسیون‌های مختلف مجلس را در دست بگیرند، تا از این رهگذر پاسخی مناسب و درخور به حرکت و کنش مردم بدهند. نباید اسیر حاشیه‌ها شوند و ریاست مجلس را دو دستی تقدیم رقیب کنند.

یکی از دلایلی که اتفاقات سال ٨٤ و ٨٨ برای اصلاح‌طلبان افتاد، این بود که اصلاح‌طلبان اسیر حاشیه‌ها شدند؟

بله. تا حدودی درست است.

دلیل این که اصلاح‌طلبان به حاشیه پناه می‌برند، چیست؟

برخی اصلاح‌طلبان زمانی اسیر حاشیه شدند که هنوز به بلوغ و رشادت و عقلانیت سیاسی لازم

دست نیافته بودند. اگر همان اصلاح‌طلبان مجال دیگری برای کنشگری یابند، متفاوت عمل می‌کنند. اکنون نیز طبیعی و بدیهی است که بسیاری درصدد آن باشند تا نگذارند اصلاح‌طلبان در این مجالی که برای آنها فراهم شده است نمایش زیبا و موفقی داشته باشند، می‌خواهند نمایش آنها را کدر و مشکی و می‌خواهند سیاه‌نمایی کنند و مشکلات جدی ایجاد و حاشیه‌هایی را ایجاد کنند. همه هنر ما این است که از تجربه تاریخی‌ای که داشتیم درس بگیریم و اجازه ندهیم اشتباهاتی که در پاره‌ای موارد داشته‌ایم دوباره تکرار شوند.

پیش‌بینی می‌کردید اصلاح‌طلبان در تهران پیروز شوند؟

قبل از انتخابات دو تا مطلب از من چاپ شد، یکی، تحت عنوان «سیاستی به زیبایی یک حضور» که من آنجا گفته بودم حضوری خواهیم داشت که بسیار زیبا جلوه می‌کند و یکی هم تحت عنوان

«با کارتی که در دست نیست می‌توان بازی کرد.» من از کسانی نیستم که بگویم آینده را می‌توان پیش‌بینی کرد بلکه از کسانی هستم که تلاش می‌کنند آینده بر اساس اراده‌شان حادث شود. من بیش از این که آینده را موضوع شناخت ببینم، موضوع اراده می‌بینم، آینده آن‌ گونه است که ما اراده می‌کنیم به قول بودا «ما آنچه امروز هستیم»، که دیروز اراده کردیم، آنچه فردا خواهیم بود که امروز اراده می‌کنیم، فردای من بر اساس اراده من به وقوع می‌پیوندد، بر اساس تدبیر من اتفاق می‌افتد، من می‌توانم فردای خودم را بسازم.

بنابراین تلاش من، در سطح و حدود ناچیز خودم، این بوده که فردا را بسازیم. این که واقعا من پیش‌بینی چنین رخداد شگرفی را می‌کردم، باید بگویم خیر. من بر اساس یک اراده معطوف به آگاهی و خواستن و توانستن فضا را تحلیل می‌کردم و لاغیر. لذا در آن دو مطلبی که از من چاپ شد تلاش داشتم چنین رخدادی را بیافرینم. اکنون باید به تمهید و تدبیر دور دوم بیندیشیم. دور دوم بسیار مهم است. دور دوم نسبت به دور اول سخت‌تر و سنگین‌تر است. ما متوجه تفاوت شرایط دور دوم با دور اول هستیم و داریم تمهید می‌کنیم و به تاکتیک‌ها و استراتژی‌هایی می‌اندیشیم که از این ٦٩ نفر دور دومی‌ها اکثریت را داشته باشیم، اگر بتوانیم اکثریت را داشته باشیم، اکثریت مجلس را خواهیم داشت و به تبع ریاست مجلس را.

به نظرتان اکثریت مجلس را داریم؟

همان‌گونه که گفتم نیل به به این اکثریت موضوع تمهید و تدبیر هوشیارانه ما است.

به این موضوع اشاره کردید که اصلاح‌طلبان در دست‌شان دو کارت بود که یکی کهنه و دیگری نیز کهنه‌ای که گوشه‌اش پاره بود، سوالی که به وجود می‌آید این است: با توجه به کارت‌های اصولگرایان که می‌توان گفت نوتر و سالم‌تر از کارت‌های اصلاح‌طلبان بود، پس چرا شکست خوردند؟

در بازی استراتژیک کم آوردند. در تحلیل جامع و مانع از تاریخ اکنون خود کم آوردند. به نظر من، در مصاحبه قبلی هم گفتم، بعضی اوقات در هنگامه بازی سیاسی لازم است بازیگر از عقل منفصل استفاده کند. اگر نتواند تحلیل واقعی از واقعیت جامعه داشته باشد، نتواند تحلیل واقعی از رقیبش داشته باشد، نداند چه اتفاقی در راه است، صدای پای حادثه را نشنود، یک جای کار مشکل است. هفت اسفند صدای پای بلندی بود، صدای پای آهسته‌ای نبود، چه طور بعضی‌ها آن را نشنیدند؟ این حادثه بزرگی بود چطور بعضی‌ها آن را ندیدند؟ چطور زیر پوست جامعه را ندیدند؟ به تعبیری که ما به کار می‌بریم انسان هوشیار، انسان سیاست‌ورز کسی است که از سمه یا نشانه‌ای در ظاهر پی به هویتی در باطن می‌برد، از نشانه‌ها پی می‌برد حادثه‌ای در را

ویدیو مرتبط :
هلالی:صدای پای خدا پا به پای ثارالله / نوای کاروان حسین در