دلشده چرا عصر به صبح آمده بود؟!/خاطره ای از علی حاتمی و شهرک غزالی

وبلاگ > اسعدی، احمد - در حاشیه گفتار و صحبت حسن فتحی، فیلمنامه‌نویس و کارگردان سینما و تلویزیون با خبرگزاری مهر

در اواخر دهه هفتاد، ‌پس از اینكه مهدی نصیری، از مدیریت مسئولی روزنامه كیهان، فارغ و فرصتی دوباره یافته بود، هفته‌نامه ای را با نام «صبح» انتشار داد، هفته‌نامه‌ای كه در آن روزگار بیشترین شمارگان - حدود صد هزار- را به خود اختصاص داده بود و واقعیت این بود كه به رغم شهرت و تلاش مدیرمسئول نشریه، انتشار صبح با كمترین كمك‌های ممكن همراه بود و از این‌رو به این دلیل و دلایل دیگر متأسفانه انتشار نیافت. در آن روزگار هفته‌نامه صبح، افزون به شناسنامه رسمی، شناسه‌هایی دیگر هم داشت در بُعد اقتصادی، مخالفت جدی با جریان‌های فاسد اقتصادی، خصوصاً در حوزه‌های نفت، انرژی، واردات خودرو و در حوزه فرهنگ نیز مدافع اصول انقلابی همراه با مخالفت‌های هدفمند و آشكار با افكار و آرای عبدالكریم سروش، نقد جریان غربگرا و دفاع از فرهنگ خودی و بازگشت به ارزش‌های دینی، ‌ارائه گزارش‌های مستند از مافیای دارو و طرح همدلانه با طب سنتی و... از ویژگی‌های فرهنگی «صبح» بود.

در حوزه سینما؛ جای پای كمی به این مقوله داده می‌شد و در آن دوران، صبح به فیلم‌های روشنفكرمأبانه که معطوف به مبانی ارزش‌های غربی و برای جلب توجه محافلِ جایزه‌بده غربی ساخته می شدند، گاه به گاه گزارش و نقدهایی مطرح می‌کرد. این صفحات بیشتر زیر نظر و اهتمام آقای بحرینی (بحرالعلومی)- بازیگر، نویسنده و منتقد فیلم- و آقای دكتر كریمی - كارگردان و فیلمساز- بود.

این مقدمه را نوشتم برای اینكه دریافته شود فضای محتوایی و رویكرد كلی «صبح» در آن دوران، آن هم به مدیرمسئولی بازنشسته شده و جوان روزنامه كیهان! - تقریباً با همان حال و هوا- اما در قطع هفته‌نامه‌ای - كمی كوچك‌تر- بود.

در یك بعد از ظهر زنده‌یاد بزرگمرد سینمای ایران مرحوم علی حاتمی به نشریه آمده بود. در معیت مدیران صفحه سینمایی صبح، قریب سه ساعت از همه چیز صحبت شد و دریغ كه برخلاف رویه و روحیه، خلاصه جلسه برنداشتم ولی در ذهن من چنین حك شده است كه آن دیدار بسیار همدلانه بود، همدلانه با فضای فرهنگی، هنری و سینمایی صبح، زیرا در آن جلسه به یاد ندارم كه ایشان از موضوعات سیاسی، حتی اجتماعی (در حد مخالفت یا موافقت با فروشگاه‌های زنجیره‌ای از جمله شهروند كه در آن دوران به سبكِ سبك زندگی شهرهای بزرگ در اروپا و آمریكا باب شده و در ایران تازه داشت پا می‌گرفت و من به یاد دارم كه «صبح» نسبت به این

پدیده اجتماعی و اقتصادی رویكردی انتقادی داشت) در همراهی یا نقد و یا مخالفت صحبتی به میان آورد. شاید اصرار دست‌اندركاران صفحه هنری سینمای صبح، شادروان علی حاتمی را به هفته‌نامه‌ای با ویژگی‌هایی كه خیلی خلاصه به آن اشاره كردم، كشانده باشد، افزون بر اصرار باید - قاعدتاً - نوعی همراهی و همفكری فكری و ذائقه‌ای هم برای آن دیدار در آن دوران - باشد، اینها همه ضمن یادآوری یك «یاد» از حاتمی و صبحی كه در عصر آن در هفته‌نامه صبح حضور یافت و همه را شادمان كرد و «صبحی» كه از پس شام برنیامد و هنوز كه هنوز است غروب كرده، همه یادشان به‌خیر و نامشان زمزمه نیمه شب مستان باد!

اما حسن فتحی یاد كرده است از زنده‌یاد علی حاتمی و می‌گوید: هر زمان به این شهرك فكر می‌كنیم یا در آن قدم می‌گذاریم یاد بزرگمرد سینمای ایران مرحوم علی حاتمی می‌افتیم كه خیلی از ما از جمله خود من خیلی مدیون او هستیم و چیزهای زیادی از او یاد گرفته‌ایم.

وی افزود: امیدوارم روزی برسد كه اسم این شهرك دیگر غزالی نباشد بلكه اسم آن باید شهرك سینمایی علی حاتمی باشد. نمی‌دانم چرا در این ماجرا مسامحه و تعلل شده است. شاید كار شما مطبوعاتی‌ها و رسانه‌ای‌ها است كه كمی روی این موضوع كار كنید. چرا كه اگر نبود پایمردی، پافشاری‌ها و تلاش‌های شبانه‌روزی علی حاتمی شاید ما اكنون این شهرك را نداشتیم.راستی چه ربطی بین امام محمد غزالی فیلسوف و متكلم و نویسنده احیاءالعلوم و كیمیای سعادت و یا حجه‌الحق احمد غزالی برادر محمد كه عارفی است عمدتاً ضد فلسفه و عارف مشرب با شهرك سینمایی غزالی(حاتمی)!

ویدیو مرتبط :
ساخت سریال آشوب در شهرک غزالی و شهرک سینمایی دفاع مقدس