آل سعود، قضیه فلسطین و تضادی که بر همگان آشکار است

«عبدالعزیز المکی»، نویسنده و تحلیلگر عربستانی با انتشار یادداشتی در خبرگزاری فارس با عنوان «آل سعود برای توقف جنایات هم‌پیمان صهیونیستی خواستار اقدام فوری جامعه بین المللی شد» به موضع گیری نمایشی مقامات سعودی در خصوص قضیه فلسطین به منظور منحرف کردن افکار عمومی پرداخت.

در این یادداشت آمده است: دوم نوامبر 2015 حین سر زدن به رسانه‌های آنلاین کشورهای عربی، نگاهم به خبری افتاد، تحت عنوان اینکه «عربستان از جهانیان خواست برای توقف تجاوزات اسرائیل اقدام فوری کنند» و در ادامه آمده بود: شورای وزیران به ریاست ملک سلمان بن عبدالعزیز شدت عمل به خرج دادن اسرائیل ضد مردم فلسطین ، جنایت‌های وحشیانه شهرک‌نشینان ضد فلسطینی‌ها با اطلاع کامل مقام‌های اشغالگران صهیونیست و همچنین تجاوزهای پیاپی به مسجد الاقصی را محکوم کرد و از جامعه بین الملل خواست در شورای امنیت و سازمان های بین المللی تلاش‌هایی برای حمایت از مردم فلسطین و متوقف کردن این جنایت‌ها و تجاوزها انجام دهند .

در اینجا ذکر ملاحظاتی نسبت به این تیتر قابل توجه روزنامه الحیات که با خط درشت درج شده بود، لازم شمرده می‌شود، ملاحظه نخست اینکه بالطبع تقبیح جرایم صهیونیست‌ها در حق ملت فلسطین، اقدام خوب و مطلوب از سوی نظام‌های عربی است که مدعی پاسداری از هویت عربی خویش هستند، اما مساله اینجاست که محکومیت تجاوزات صهیونیست‌ها از سوی عربستان خیلی دیر اعلام شد .

بیش از یک ماه از آغاز انتفاضه سوم گذشته و ده‌ها تن از فلسطینیان در این مدت به شهادت رسیدند و دشمن صهیونیستی در این مدت ده‌ها فقره جرم و جنایت در حق فرزندان ملت فلسطین مرتکب شده است.

این در حالی است که مطبوعات و دیگر رسانه‌های سعودی تا دو هفته پس از آغاز انتفاضه اصلا به جرایم صهیونیست‌ها علیه فلسطینیان نپرداخته و به طور عمدی چشم و گوش خود را به روی حوادث سرزمین‌های اشغالی فلسطین و بخصوص قدس بسته و تنها زمانی هم که مجبور به پوشش اخبار انتفاضه شدند اسمی از انتفاضه ذکر نکرده و به اخباری کوتاه و ناچیز از آن اکتفا کردند.

بنابراین اقدام شورای وزیران سعودی در محکومیت تجاوزات صهیونیست‌ها در وهله نخست برای رفع مسئولیت از سر خویش و خلاص شدن از زیر فشار افکار عمومی بود، چرا که بیش‌تر نهادها و موسسات بین المللی هم به دلیل دریافت کمک‌های مالی از عربستان در مسائل منطقه تحت امر سعودی‌ها عمل می‌کنند و همین کمک‌های مالی آنها را به سکوت در برابر جرایم عربستان در یمن، بحرین و دیگر کشورها وادار کرده است.

چرا شورای وزارتی عربستان از جامعه بین المللی می‌خواهد برای حمایت از ملت فلسطین اقدام فوری کند، در حالی که همین سعودی‌ها تا پیش از آن تاکید داشتند که جامعه بین المللی در دفاع از خویش جایگزینی برای اعراب ندارند و برای همین است که عربستان به قدرت نظامی و ظرفیت‌های خود در حمله به یمن تکیه کرد و در سوریه هم با پول و سلاح از گروه‌های تکفیری حمایت می‌کند تا دولت بشار اسد سرنگون شود.

اگر تهدیدهای «سعود الفیصل» با مرگ او علیه سوریه و نظام بشار اسد متوقف شد، اما «عادل الجبیر»، جانشین وی این تهدیدها را به هر مناسبت و غیر مناسبتی، دو چندان کرده و این مزخرفات را تکرار می‌کند که «بشار اسد چه از طریق راه حل سیاسی برای بحران سوریه و چه با قدرت نظامی باید کنار برود.»

رژیم آل سعود حتی در بحرین برای سرکوب تظاهرات مسالمت‌آمیز مردمی نیروی نظامی خود را به این کشور اعزام کرده و از هیچ اقدامی در تخریب مساجد، تعرض به مقدسات و زیر پا گذاشتن شرافت انسانی و حاکمیت بحرین کوتاهی نمی‌کند و این در کنار دیگر جنایات آل سعود در منطقه است.

بنابراین عربستان چرا یک دهم حمایت‌های خود از رژیم دیکتاتور آل خلیفه را به ملت فلسطین علیه رژیم صهیونیستی اختصاص نمی‌دهد، بخصوص که این روزها فریاد کمک‌خواهی ملت فلسطین از کشورهای عربی برای حمایت از آنها در برابر صهیونیست‌های تا بن دندان مسلح به آسمان‌ها رسیده است.

رژیم آل سعود قدرت به راه انداختن جنگ‌های مستقیم را دارد، این چیزی است که رسانه‌ها و مقامات این کشور می‌گویند و مدعی هستند که گذشته‌ها گذشته است و از زمانی که عربستان به یمن حمله کرد وارد مرحله جدیدی شده و به تنهایی قادر به روبرو شدن با خطرهاست .

سعودی‌ها وقتی با جنگنده‌های غول‌پیکر خو بر سر ملت یمن بمب فرو می‌ریزند تا به ادعای خود مشروعیت حکومت عبد ربه منصور هادی را در این کشور بازپس بگیرند، با این توانمندی نظامی بزرگ خود می‌توانند به دشمن صهیونیستی نیز که دست به کشتار، آوارگی، اعدام و تجاوز به مقدسات اسلامی فلسطینیان می‌زند، درس سختی بدهد.

بنابراین چرا شورای وزارتی عربستان به جامعه بین المللی پناه می‌برد، در حالی که می‌داند، جامعه بین المللی در حمایت از ملت فلسطین همیشه دست روی دست گذاشته و تحرکی از خود نشان نداده است.

رژیم آل سعود تکفیری‌ها را از عربستان، افغانستان، پاکستان ، چچن، ازبکستان، تا تونس و مغرب و اروپا به عراق می‌فرستد تا عراقی را به خاک و خون کشیده و دولت این کشور را تضعیف کنند و یا  به سوریه سرازیر می‌کند تا به زعم خود دولت بشار اسد را سرنگون کنند و در این راه از هیچ کمک مالی و تسلیحاتی برای ادامه جنایات در عراق و سوریه کوتاهی نمی‌کند.

به هر حال سیاست خصمانه آل سعود در منطقه تمامی ندارد، اما یک سوال مطرح است و آن اینکه چرا عربستان عناصر تکفیری را به اراضی اشغالی نمی‌فرستد تا بمب‌های خود را بین صهیونیست‌های اشغالگر و نه بین مسلمانان در سوریه، عراق و یمن و حتی مناطق شرق عربستان منفجر کنند.

اگر مقامات سعودی ادعا می‌کنند که گروه‌های تکفیری را برای یاری رساندن به اهل تسنن در کشورهای سوریه و عراق اعزام کرده‌اند، ملت فلسطین هم اهل تسنن هستند و از چند دهه پیش مورد ظلم و جور اشغالگران صهیونیست‌هایی قرار گرفته‌اند که سرزمینشان را غصب کرده‌اند، بنابراین هزاران برابر درد و رنج بیش‌تری از آنچه که عربستان ادعا می‌کند به اهل تسننی در عراق و سوریه وارد شده است، تحمل کرده‌اند.

آل سعود در رسانه‌های خود قبل از تجاوز به یمن به صراحت اعلام کرد که اگر کشورهای عربی خود تحرکی در قبال تحولات منطقه نشان ندهند، جامعه بین المللی کاری نخواهد کرد و این را در بسیاری از نوشته‌ها و مقالات نویسنده‌های سعودی و غیر سعودی که برای رسانه‌های سعودی مطلب می‌نویسند و از جمله روزنامه فرامنطقه‌ای الحیات آمده بود.

عربستان اگر حداقل اقدامی رسانه‌ای و سیاسی علیه رژیم صهیونیستی در پیش گرفته بود جامعه بین المللی به سرعت برق و باد برای حمایت از ملت فلسطین وارد عمل می‌شد، اما این جامعه بین المللی که در پس آن آمریکا است به خوبی می‌داند که آل سعود و برخی رژیم‌های حاکم بر شیخ نشین‌های عربی حاشیه خلیج فارس و منطقه عربی با رژیم صهیونیستی همپیمان و همدست هستند و هنگامی که نیروهای تکفیری را به عراق و سوریه می‌فرستند یا همه توان نظامی خود را در یمن به کار می‌گیرند تنها در راستای منافع دشمن صهیونیستی عمل می‌کنند .

رژیم آل سعود متحد صهیونیست‌هاست و بر اساس اسناد و شواهد متقن و محکم، اسرائیل با عربستان در تجاوز به ملت مظلوم یمن شریک است، به همین دلیل است که عربستان به تقبیح جنایات رژیم صهیونیستی اکتفا کرده و حتی همین را هم روز بعد از آرشیو اخبار خود برداشت.

انتهای پیام/ح

ویدیو مرتبط :
رفتار آل سعود از زبان رهبری در قضیه فاجعه منا و یمن