بهار آدمی از راه میرسد ...

عکاس خونه/ ارسالی از کرمعلی
... من یک انسانم وقتی که از روی ویژگی های فیزیکی و ظاهری ام به من نگاه کنی ... یک انسان ممکن است گاهی اشتباه کند ، دل ببندد ، قضاوت کند ، عاشق شود ، تعصب نشان دهد ، خشمگین شود ، جا بزند ، مغرور شود و ... خوب که حواست را جمع کنی می بینی که از انسان ها هر کاری بر می آید ... یا لااقل اینطور نشان می دهند یا سخن می گویند یا اندیشه یشان اینگونه است .... انسان ها برخی هایشان حتی گاهی فکر می کنند خدا هستند و برخی هایشان هم فکر می کنند یک مهره ی از پیش سوخته اند ... اما انسان ها باید خارج از کالبد فیزیکی یشان ، جایی درون قلب و اندیشه یشان هم انسانیت را پیدا کنند .... انسانیت را هر کسی که بخواهد میتواند با کمی مهربانی ، گذشت ، صبر ، لبخند و ... به سادگی پیدا کند ... انسانیت که پیدا شود بهار آدمی از راه میرسد و خورشید مهربانی طلوع می کند ... آنگاه انسان ها در کنار سایر موجودات و کائنات برای همیشه به پایکوبی می پردازند و از روی چهره ی تک تکشان میتوان زیباترین لبخند را مشاهده کرد ... پس چه خوب است که : کمتر قضاوت کنیم ، بیشتر ببخشیم ، همیشه به دیگران لبخند هدیه کنیم ، کمی بیشتر گذشت داشته باشیم ، لجاجت را کنار بگذاریم و به آنچه بپردازیم که قلب هایمان را به یکدیگر نزدیک کند ... فرمول و راه رسیدن به سعادت و خوشبختی بسیار ساده است ، تنها اگر ما فعل خواستن را صرف کنیم ..."مخاطبان گرامی آخرین خبر؛ برای ارسال تصاویر؛ لطفا در صفحه عکاسخونه؛ آیکون دوربین در بالای صفحه را انتخاب نموده و تصویر خود را ارسال فرمایید."

منبع: عکاس خونه