امتیازات Uncharted 4: A Thief’s End؛ خلاصه ای بر نکات مثبت و منفی

فضای مجازی طی چند روز اخیر تحت سلطه جدیدترین ساخته ناتی داگ قرار گرفته است. حتی کار به جایی کشیده شده که جیمی فالون معروف هم به این استودیو تبریک گفت. واقعا هم جای تبریک دارد. در نسلی که متاسفانه حدود سه سال از عمر آن گذشته، انتشار عناوینی مانند آنچارتد 4 مرهمی بر دل هواداران هستند تا بگویند هنوز کنسول های پلی استیشن 4 و اکس باکس وان گنجایش بهتر شدن را خواهند داشت.

اگر نگاهی به وبسایت متاکرتیک بیندازید، متوجه می شوید میانگین امتیازی بازی هم اکنون 94 است. حتی وبسایت هایی که نمرات کمتری را برای قسمت چهارم فرنچایز آنچارتد در نظر گرفته اند، بیشتر به ستایش بازی پرداختند. با این تفاسیر واقعا نوشتن خلاصه ای از امتیازات یک اثر که ویژگی های مثبت به منفی آن شاید یک به پنجاه باشد بسیار سخت است. البته نگران نباشید، به بخش های انتقادی آنچارتد 4 هم خواهیم پرداخت.

قبل از هر چیزی، توصیه می کنیم برای آمادگی بیشتر آخرین ماجراجویی ناتان دریک، پیش نمایش این عنوان را در دیجیاتو بخوانید. به بحث اصلی بازگردیم. به رسم همیشه، ابتدا نگاهی به گیم پلی بازی می اندازیم. همان طور که می دانید، در این بخش ناتی داگ سعی کرده المان های موفق قسمت های قبلی آنچارتد را با The Last of Us ترکیب کند تا تجربه ای به مراتب بهتر انتظار بازیکن را بکشد.

بنابراین هنگام انجام بازی با یک احساس مشابه مواجه خواهید، چیزی که Steven Burns از وبسایت Videogamer [به بازی امتیاز 80 داد] در نقد خود نوشت. البته او در ادامه عنوان نمود با تغییراتی که مکانیزم های بازی داشته، «تشابه» جای خود را به «تکرار» نخواهد داد. شاید بزرگترین تغییری که در قسمت چهارم آنچارتد شاهد هستیم، حضور المان های سندباکس گونه باشد. ناتی داگ قبل از انتشار بازی، وعده داده بود این ویژگی تنوع بسیار بیشتری به گیم پلی بازی داده و بازیکن می تواند بسته به سلیقه خود مراحل را ادامه دهد.

خوشبختانه نقدها را که نگاه می کردیم، تمامی آن ها به این مسئله نگاه مثبتی داشتند. فارغ از وجود راه های گوناگون برای پیروزی در مراحل، نکته ای که منتقدان زیادی روی آن مانوور دادند حضور پر رنگ تر بخش مخفی کاری بازی بود، چیزی که بنا بر گفته Mike Mahardy از Gamespot [به بازی امتیاز 100 داد] الهام گرفته از The Last of Us است. او در نقد خود این دو عنوان را پسر عمه [شایدم خاله، یا دایی؟] خواند تا بیش از هر چیزی متوجه شباهت های آن ها شویم.

بنابراین حتی در طول برخی مراحل می توانید بدون خون ریزی به هدف خود برسید. حتی Andrew Reiner از Gameinformer [به بازی امتیاز 95 داد] حضور المان های این سبک در بازی را به قدری ملزوم خواند که با وجود هوش بسیار بهتر دشمنان، گاهی اوقات باید با مخفی کاری پیش رفته یا از استراتژی های بسیار دقیقی استفاده کنید. البته نگران نباشید چون Griffin McElroy از Polygon [به بازی امتیاز 90 داد] با ستایش بخش مخفی کاری گفت همچنان می توانید چندین نفره را کشته و بار اکشن بیشتری به بازی بدهید.

حضور المان های گوناگون در کنار محیط بزرگتر که تنوع بیشتری به گیم پلی می دهند بسیار خوب است. اما نکته اصلی نقدها [به نظر ما] اصلا این نیست. بر اساس بررسی ها، ناتی داگ توانسته به خوبی این ویژگی ها را کنار یکدیگر قرار دهد تا بازیکن در طول انجام بازی اصلا احساس نکند مجبور به انجام کاری شده یا راه های نابودی دشمنان کاملا اضافی هستند. شاید تاکنون که متن را می خوانید، ما را به فن بازی متهم کنید.

ولی چون در سال های گذشته عناوینی را دیدیم که المان های سبک های دیگر را به زور در خود قرار داده بودند، لازم شد اشاره ای کوتاه به این موضوع هم بکنیم. حتی منتقد گیم اسپات هم در بررسی خود نوشت از این همه هماهنگی میان بخش های گوناگون بازی متعجب شده است. البته وبسایت Gamersyde در نقد خود نوشت که هوش مصنوعی دشمنان هنگام مخفی کاری کمی ضعیف عمل می کند.

یکی دیگر از تغییرات مهم بازی به حضور قلاب ناتان دریک باز می گردد. بله، درست خواندید. همین یک ویژگی باعث شده تا شاهد تنوع بالایی در گیم پلی باشیم. Andrew Reiner پیرامون این موضوع اذعان داشت که حضور قلاب در بازی نه تنها با بخش پلتفرمینگ گره خورده، بلکه از آن می توان در مبارزات هم استفاده کرد.

این ها نکاتی بودند که در گیم پلی آنچارتد 4 شاهد اضافه شدن شان هستیم. پس چه المان هایی پیشرفت کردند؟  اولین نکته مثبت بازی بر اساس گفته Sharon Coone از وبسایت Twifinite [به بازی امتیاز 100 داد] به حذف مکانیزم های قدیمی و تاریخ مصرف گذشته سری باز می گردد.

او در ادامه برای تکمیل حرف هایش گفت با وجود این که آنچارتد هیچ وقت روی گان پلی مانوور نداده، اما این اولین بار است که بازی به واسطه محتوای خیره کننده خود احساس کهنگی نمی کند. البته منتقد گیم اینفورمر بر عکس Sharon Coone گان پلی را عاری از مشکل نخواند. ولی خب او هم در ادامه با اشاره به ویژگی های مثبت بازی، تاثیر آن روی گیم پلی را کمرنگ تر از همیشه دانست.

حاشیه ها پیرامون نمرات آنچارتد 4 از خود میانگین امتیازی بالای بازی هم بیشتر است. در این بین بیشترین اعتراضات به منتقد زن IGN شده که تاکنون به بازی نمره 88 را داده. از واژه «تاکنون» استفاده کردیم، چون او هنوز نقد خود را کامل نکرده و بخش چند نفره مانده است.

به اعتقاد منتقد پولیگان یکی دیگر از پیشرفت های آنچارتد 4 به بالارفتن از صخره، کوه ها و مناطقی مانند آن ها محدود می شود. وی عنوان نمود برخلاف قسمت های قبلی که انگار مسیرها همگی از پیش تعیین شده بودند، این بار اصلا چنین احساسی نخواهید داشت. به نظر می رسد ناتی داگ بزرگی مناطق را تنها به زمین محدود نکرده و هوا هم شامل این موضوع می شود.

گفتیم بزرگی مناطق، بیایید نگاهی هم به این قسمت بیندازیم. البته بالاتر وقتی از المان های سندباکس گونه مراحل صحبت کیم، شامل همین مسئله هم می شد. Andrew Reiner در نقد خود نوشت برخی محیط های بازی به قدری بزرگ هستند که خیال می کنید با یک عنوان جهان باز یا Open World طرف هستید. این ویژگی باعث شده تا هنگام کنترل وسایل نقلیه، بازی ریتم سریع تری به خود بگیرید.

راستی تا یادمان نرفته یک نکته خیلی مهم را بگوییم. وجود مراحل بزرگ تر باعث شد تا برخی بازیکنان فکر کنند آنچارتد 4 ریتم کندتری نسبت به آثار قبلی خواهد داشت. Mike Mahardy توضیحات خوبی در این رابطه داد. او گفت درست زمانی که فکر می کنید بازی ریتم ثابتی به خود گرفته، چیزهای جدیدی نشان خواهد داد که آدرنالین خود را بالا می برد. همچنین منتقد گیم اینفورمر در نقد خود اذعان نمود مبارزات تن به تن هم تا حد زیادی بهبود داشته اند.

Sharon Coone طراحی مراحل آنچارتد 4 را همانند یک کلاس درس برای دیگر سازندگان خواند.

اما نکات منفی بازی: نقدها را که نگاه می کردیم بیشتر منتقدان روی دو موضوع اتفاق نظر داشتند. یکی از آن ها پازل های بازی است. با وجود این که منتقد پولیگان از پازل های بازی تعریف کرده اما برخی از آن ها را مناسب بازی ندانسته است. شاید او با منتقد گیم اینفورمر موافق باشد. چه کسی می داند؟ پشت این قضیه کیست؟

فارغ از شوخی بالا، [نام منتقد گیم اینفورمر] در نقد خود عنوان نمود برخی از پازل ها به گونه ای هستند که بازیکن فکر می کند می خواهند روند پیشرفت آن ها را کند نماید. به بیان واضح تر، منظور او این است که برخی پازل ها باعث می شند تا بازی ریتم خود را از دست داده و آن سرعت همیشگی را به خود نگیرد.

در مواقعی که با شخصیت های دیگر هستید، المان های تیمی هم چاشنی گیم پلی بازی می شوند. چیزی که در The Last of Us هم شاهد آن بودیم.

شاید با خود فکر می کنید بازی که مشکلاتی از این قبیل دارد، پس چرا نمرات کامل به آن می دهند؟ در پاسخ باید بگوییم نقد یک مسئله ریاضی نیست که اگر نکته ای منفی دیدیم، مقداری از امتیاز کلی کم کنیم. بلکه باید با تمام المان ها سنجیده شود.

به عنوان نمونه منتقد گیم اسپات در بررسی خود از سیستم کاورگیری بازی انتقاد کرد. او در نقد خود نوشت گاهی اوقات با کلیک روی دکمه کاورگرفتن کاور، بازیکن جای اشتباهی می رود. حتی این مسئله در بالا رفتن از مناطق مرتفع هم وجود دارد. ولی با تمام انتقاداتی که وی از بازی داشت، در نهایت امتیاز 100 را به بازی اهدا نمود.

گفتیم دو مسئله، مسئله اول را که گفتیم اکنون پیرامون قسمت دوم می خواهیم صحبت کنیم. اگر آنچارتدهای قبلی را بازی کرده باشید، می دانید یکی از بخش های بسیار جذاب آن ها به ست پیس ها [به صورت خلاصه صحنه های ویژه که بازیکن را شگفت زده می کنند] فوق العاده باز می گشت.

در این قسمت کمتر شاهد ست پیس های به یادماندنی و عظیم هستیم. البته همین صحنه های آنچارتد 4 با وجود عظمت کمتر خود هیجان کافی را دارند. این را ما نمی گوییم، منتقد گیم اینفورمر در نقد خود اشاره کرد. در این بین منتقدانی اندکی هم بودند ک&

ویدیو مرتبط :
Uncharted 4: A Thief's End