دیروز شهر رشت بوی عطر دوران دفاع مقدس داشت

دیروز پیکر شهیدی دیگر بر روی دستان شهر می چرخید و بوی عطرگل های پرپر شده را می داد.آری دیروز کسی از سفر بی بازگشت از سوریه آمده بود کسی که در ستیز با کج فهمی ها از اسلام به شهادت رسیده بود در میان حزن و اندوه مردم به خاک سپرده شد.او پا در جای پای رزمندگان قبل از خود گذاشت و برای ما بوی جبهه های جنگ تحمیلی صدام را به همراه آورد.دیروز رنگ و بوی فرزندان با غیرت سال هایی را داشت که کلاس ، مدرسه ، درس و خانواده را رها کردند تا دشمن قسم خورده را با خون خود به زانو درآورند.آنها آن روز در درون خاک می جنگیدند و خیلشان عظیم بود ولی امروز این ها در برون خاک می جنگند و شمارشان اندک، هر دو با کسانی می جنگند که در خفا از یک فرماندهی و پایگاه دستور می گیرند و از یک منشاء تحریک می شوند.مهدی(حامد)کوچک زاده را می گویم که از نیروهای مستشاری لشکرقدس گیلان بود که در آزاد سازی دو شهر شیعه سوریه نقش داشت بدرستی توسط همان مردمانی که سال ها با تشییع و تشییع جنازه شهدا آشنایند بدرقه و در گلزار شهدای رشت به خاک سپرده شد.دیروز ثابت کردند که هنوز هستند زنان و مردان گیلانی که به سلحشوری و رزمندگی و به شهید و شهادت ارج می نهند و احساس تنهایی را از خانواده آنان می زدایند.دیروز همه آمده بودند انبوه جمعیت تماشایی بود، خیابان های رسالت و فلسطین رشت تا گلزار شهدا از انبوه جمعیت پر شده بود تا بگویند گرچه ما نشسته و ساکتیم ولی چون دیوارهای آهنین در پشت سر شما ایستاده ایم.در تشییع حامد بار دیگر در شهر رشت آوای جبهه طنین انداز شد، هوای شهر از غم عزیزی دیگر گرفته بود و خاطرات هشت سال دوران دفاع مقدس یک بار دیگر در فضای شهر رشت پیچید.علاوه بر خیابان های اصلی، پیاده راهها نیز در زیر فشار ازدحام جمعیت موج می زد ، فضای شهر غمگین و ماتم زده بود ، چشم ها همه خیس و اشک آلود شدند.فضا کاملا بوی دوران دفاع مقدس می داد و بوی شکوه آن سال هایی را می داد که مادران و خواهران شهدا در تشییع جنازه فرزندان و برادران و همرزمان خلق می کردند.بار دیگر شهر برآشفت و به خود آمد و به خفتگان شهر نهیب زد که انقلاب همچنان جاری است ، شهادت یک حربه است و هر دشمنی را درهم می شکند.بانوان چون همیشه بیش از آقایان به میدان آمده بودند تا همچون زمان جنگ فرزندان رشید ملت را بدرقه کنند و تا با شهادت ها راههای ناگشوده گشوده شود و راههای ناهموار هموار گردد.بسیاری از کسانی که رزمندگان سال های جبهه های آتش و خون بودند و هنوز گرد وغبار ناشی از آن دوران از سر و روی آنها پاک نشده است آمدند تا قافله سالار جمعیت تشییع کننده باشند.هنوز کسانی هستند که گرمی خاطرات همرزمان دیروز خود را و خطراتی را که با جان و دل خریده بودند در سینه ها و تن خود به یادگار دارند و مترصد فرصتی هستند که آنها را به ظهور برسانند.مادرانی که غم عزیزان آنها را در آستانه پیری قرار داده هنوز سینه هایشان مالامال از غم و اندوه عزیزان است و لمس هر تابوتی احساس تشییع پیکر فرزند را برای آنان تداعی می کند.شعرها و شعارهایی که توسط مداحان از بلند گوها پخش می شد فضا را دهه شصتی می کرد آری و این حاکی از آن است که هنوز دست های مهربانی برای فشردن وجود دارند، هنوز اشک مادران شهدای دوران دفاع مقدس نخشکیده است و هنوز شهرها بوی عطرهای دوران سال های 60می دهند.آری از حامد مدافع حرم می گویم که بذرمهربانی را در پشت جبهه پراکند و دو دختر دو ساله و شش ساله خود را تنها گذاشت و به جبهه شهادت شتافت اما با تن فتاده برگشت و دین خود را به نسل های گذشته و آینده ادا کرد.از بهار زندگی او که بیش از 34سال نگذشته بود سنگر جبهه و زندگی را خالی گذاشت و پیکرش بر روی دست مهربان مادران ، پدران و همرزمان بدرقه شد و در جوار دیگر شهدای رشت آرامش گرفت.برگزاری مراسم 2200 شهید دیگر شهرستان رشت پس از دو روز تشییع او نشانگر ارزج گذاری این مردم فداکار به یاد و خاطرات شهدا است تا بگویند که هرگز راه شهدا و اهداف آنها را فراموش نمی کنند.ک/36070/6029