گزارش لس آنجلس تايمز از سوريه: در دمشق، سوري‌ها خوش‌بين‌ هستند

گزارش لس آنجلس تايمز از سوريه: در دمشق، سوري‌ها خوش‌بين‌ هستند

ايسنا/ متن پيش رو در ايسنا منتشر شده و انتشار آن به معني تاييد تمام يا بخشي از آن نيست

«در ميان هياهوي بازار (سوق) حميديه دمشق، "اسحاق کرامين" ابريق (ايبريک) فروش شربتش را کناري مي‌گذارد تا قدري درباره ميهن زخم‌خورده‌اش سخن بگويد. اسحاق که پيراهن و پيش‌بند راه راه قرمز رنگي به تن دارد، مي‌گويد که اکنون اميد دارد نوري جديد بتابد و تمام اين خرابي‌ها را بپوشاند. او روزهايي را به ياد مي‌آورد که گردشگران در ميان جمعيت موج مي‌زدند و مي‌خواستند با او که لباسي به سبک دوران عثماني به تن دارد، عکس يادگاري بيندازند.»

روزنامه آمريکايي لس‌آنجلس تايمز در گزارشي از خوشبيني مردم دمشق به آينده خود مي‌نويسد: « در بخش قديمي دمشق، در کوچه پس کوچه‌هاي منطقه "باب توما"، جومان ادلبي مي‌گويد که افزايش حس اعتماد به نفس را در ميان ساکنان پايتخت سوريه مي‌بيند. او که يک دانشجوي عينک به چشم است، مي‌گويد: "هر روز اين حس بيشتر و بيشتر در من ايجاد مي‌شود که مردم گمان مي‌کنند که اوضاع وخيم را پشت سر گذاشته‌ايم."

مشتري‌هاي سوق حميديه در سمت مغازه‌هايي ازدحام مي‌کنند که همه چيز از شير مرغ گرفته تا جان آدميزاد دارند؛ از لباس زنانه و زيور آلات دست‌ساز مسي گرفته تا بستني به سبک عربي.

از خارج، اما اخبار سوريه جنگ‌زده عاري از اميد است و حلقه‌اي ملال‌انگيز از اعدام، بمباران، پناهندگان گل‌آلود در حال حرکت و ابتکارات ديپلماتيکي ديده‌ مي‌شود که ظاهرا راه به جايي نمي‌برند.

با اين حال حتي در شرايطي که جنگ در آستانه ورود به پنجمين سال خود است، ساکنان دمشق در مصاحبه‌هاي خود حس خوش‌بيني خاصي دارند. افزايش قيمت‌ها و قطع برق هنجار شده و شورشيان هنوز در حومه شهر، به اين سو و آن سو مي‌روند و عدم اطمينان به آينده به واقعيت زندگي تبديل شده است.

با اين حال به نظر مي‌رسد که خلق و خوها حتي در مقايسه با سفر چند ماه پيش، به صورت محتاطانه‌اي در پايتخت خوش‌بينانه‌تر شده است.

مداخله يک‌ماهه روسيه از طرف دولت بشار اسد، رئيس‌جمهوري سوريه روحيه بسياري از ساکنان حامي دولت را در اين منطقه که پايگاه قدرت اسد و سکونتگاه حدود پنج ميليون سوري است، تقويت کرده است. پايتخت هنوز تحت کنترل شديد دولت است. از زمان آغاز کمپين هوايي روسيه از سي‌ام سپتامبر، نيروهاي وفادار در خارج از دمشق وارد فاز تهاجمي شده و اندک اندک سرزمين خود را پس مي‌گيرند. حتي اکثر سوري‌هاي مخالف حکومت 40 ساله خاندان اسد، دولت کنوني را به چشم جان‌پناهي در مقابل شبه‌نظاميان داعش مي‌بينند که آمده‌اند تا به اپوزيسيون مسلح غلبه کنند.

روز يکشنبه شورشيان در دوما که دژ شورشيان در شمال شرق دمشق است، تصاويري ويديويي از صحنه‌هاي خياباني منتشر کرده و در آنها گروگان‌هاي در قفس را اعضاي فرقه علوي اسد معرفي ‌کردند. شورشيان مي‌گويند که اسيران را به عنوان سپر انساني در برابر حملات دولت و حملات هوايي روسيه مستقر مي‌کنند که به گفته مخالفان، صدها غيرنظامي را کشته است؛ اتهامي که مسکو تکذيب مي‌کند.

يکي از اين نيروهاي شورشي در پيام اين ويديو با اشاره به گروگان‌هاي علوي مي‌گويد: "اگر مي‌خواهيد ما را با بمباران بکشيد، آنها هم مثل ما مي‌ميرند."

گرچه فعالان اپوزيسيون مداخله روسيه را محکوم مي‌کنند، اما ساکنان حامي دولت از اين که نهايتا قدرتي مهم در مقابل صفي از دشمنان قدر از جمله ايالات متحده و شرکاي آن که نمي‌خواهند اسد در قدرت بماند، از آنها جانبداري کرده است، هيجان زده‌اند.

يک مامور امنيتي لباس شخصي که در ايستگاه بازرسي جليقه چرم مشکي به تن دارد، مي‌گويد: "روس‌ها همانند دوست به ياري ما شتافتند و ما قدردان هستيم، اما هنوز هم بايد به خودمان و خدا توکل کنيم. ما تا پايان راه مي‌جنگيم." او که بيسيم خود را در دست دارد و نيروهاي يونيفورم‌پوش کلاشنيکف به دست سرشان را به نشانه تاييد تکان مي‌دهند، افزود: "اگر لازم باشد به تنهايي مي‌جنگم."

به نظر مي‌رسد که بيانيه هفته گذشته کنفرانس بين‌المللي وين در حمايت از حفظ نهادهاي دولتي سوريه و "وجهه سکولار" اين کشور در فرو نشاندن نگراني‌ها اثر داشته است.

هراس مداومي در پايتخت سوريه هست و آن مبتلا شدن به نوعي فروپاشي فاجعه‌بار و هرج و مرج است همانند آنچه سقوط دولت‌هاي خودکامه در عراق و ليبي به پشتيباني آمريکا در پي داشت. دولت اوباما گفته است که نمي‌خواهد کشور سوريه از هم پاشيده شود.

رشاي 28 ساله که فروشنده‌اي در بازار حميديه است، مي‌گويد:‌ اينکه روسيه به ما کمک مي‌کند، عالي است. واقعا مردم به ستوه آمده‌اند و مي‌خواهند که اين مساله تمام شود.

دوست 38 ساله او هم که مادر سه فرزند است و مي‌خواهد نامش را ام ايمن بدانيم، به نشانه تاييد سر تکان مي‌دهد. او مي‌گويد که اخيرا به همراه خانواده‌اش از منطقه غوطه تحت سلطه داعش در شرق پايتخت گريخته است. براساس گزارش‌ها، اين منطقه به‌رغم خرابي‌هاي گسترده هنوز منزلگاه بيش از 200 هزار سوري است.

ام ايمن که در طبقه دوم مغازه لباس‌فروشي نشسته و به ازدحام مشتريان پاييني چشم دوخته، مي‌گويد:‌ "هر روز زندگي در غوطه سخت‌تر مي‌شد. موادغذايي گران و همه‌ چيز ناياب بود. بمباران‌ها ادامه داشت و همه چيز تحت کنترل گروه‌هاي مسلح بود." او مي‌گويد که پسر 17 ساله‌اش ايمن به خاطر کمبود امکانات پزشکي مناسب بر اثر ابتلا به بيماري نامشخصي مرد. او مي‌گويد: "مردم غوطه ديگر نمي‌توانند تحمل کنند."

هر احساس آرامشي در سوريه را نمي‌توان به مکان‌هاي ديگري همانند حلب در شمال سوريه نسبت داد که در آن نبردهاي جديد منجر شده تا حدود دو ميليون غير نظامي از دسترسي به کمک‌هاي خارجي باز بمانند. جنگ حداقل 200 هزار کشته بر جاي گذاشته و بيش از چهار ميليون سوري را وادار به ترک کشور کرده است.

با اين حال در دمشق حملات خمپاره‌اي و موشکي فروکش کرده است. بمبگذاري خودروها که زماني رواج داشت، متوقف شده. ترافيک و بازارهاي پر جنب و جوش و خيابان‌ها گواه از يک فضاي عادي دارند؛ حتي در ميان يادآوري جنگي هميشه حاضر. نيروهاي نظامي مستقر در خيابان‌ها، رديف‌هاي بلوک‌هاي بتني و پست‌هاي بازرسي زياد که عامل ترافيک مي‌شوند اما به نظر مي‌رسد که عاملي در کاهش حملات بوده است.

در "جرمانا" واقع در حومه جنوبي دمشق که عمدتا در دست دولت است، تدابير امنيتي شديد و پيشروي‌هاي دولت در مناطق مجاور به شدت بمبگذاري‌ها و حملات مخالفان را کاهش داده است. مردم آواره از مناطق ديگر، جمعيت جرمانا را افزايش داده‌اند. بناي تاريخي‌اي به شکل قلب در يک تقاطع شلوغ عکس برخي از کشته‌شدگان از جمله کودکان را که تقريبا سه سال پيش در جريان انفجار دو خودروي بمبگذاري شده کشته شدند، به رخ مي‌کشد.

نادر سالوم، مشاور املاکي که دو دوست نزديکش را در بمباران از دست داده، مي‌گويد:‌ "برخي دوستان براي کمک به ما آمدند و اين چيز خوبي است. شايد اين‌ها به زودي تمام شود."

در شمال غرب، در طبقه متوسط رو به بالاي منطقه دومار دمشق، کودکاني از يک گروه ديده‌باني حزب حاکم پرچم‌هاي سوريه را تکان مي‌دهند و شعارهاي وطن‌پرستانه در همايش مدرسه سر مي‌دهند. دو جوان تصاوير گل‌ زده اسد و پدر مرحوم او حافظ اسد را در دست دارند.

ژوليت حسن 37 ساله که مادر دو فرزند حاضر در مراسم است و در کنار ساير والدين به تماشا نشسته و بسياري با تلفن‌هايشان عکس مي‌گيرند، مي‌گويد: "الان ترس کمتري هست و مردم فعاليت‌هاي بيشتري انجام مي‌دهند. ما در سوريه مانده‌ايم و خوشحالم که نرفتيم. فکر مي‌کنم تمام کساني که رفتند، پشيمان شوند."»

ویدیو مرتبط :
بسکتبال NBA؛ لس آنجلس لیکرز 111-118 لس آنجلس کلیپرز