سرمقاله ابتکار/ دانش آموزان می فهمند برجام چیست یا نه؟

ابتکار/ « دانش آموزان می فهمند برجام چیست یا نه؟ » عنوان سرمقاله روزنامه ابتکار نوشته غلامرضا کمالی پناه است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:

روزنامه جوان دیروز در مطلبی با عنوان درشت «ذهن دانش‌آموزان تخته سیاه برجام شد» در صفحه اصلی خود، موضوع بحث وبررسی راجع به برجام را در مدارس شهر تهران به نقد کشید.گزارشگر روزنامه نوشته که«آموزش وپرورش کمتر ارتباط ماهوی با توافق هسته ای دارد...به عنوان یک نهاد حاکمیتی از سیاست های ابلاغی رهبر انقلاب برای تربیت شهروندان ایران اسلامی بهره می برد و برنامه های آن بیشتر به خاطر اهداف نظام است تا نوسانات سیاسی و بین المللی»
این روزنامه باز در همین گزارش تاکید کرده که «...این در نوع خود اولین برنامه دولتی حداقل در سالهای بعد از پیروزی انقلاب اسلامی است که به نوجوانان در سطح مدارس ارایه می شود.» در این گزارش چند نکته و سوال به ذهن می رسد که نگارنده به خاطر این که در کار تعلیم وتربیت است واز نزدیک دستی بر آتش دارد نه از دور بیرون گود نشسته و می گوید لنگش کن، در پاسخ به این روزنامه وزین طرح می کند.
1-برجام دستاورد ملی و حاکمیتی است یا دستپخت صرف دولت یازدهم؟
2-نتایج برجام بر زندگی همه مردم تاثیر دارد یا اعیان و اعوان وانصار دولت یازدهم؟
3- دانش آموزان 15-18ساله به فضای مجازی و ماهواره ها و اینترنت و ... دسترسی دارند یا نه؟
4-به نظر شما این بچه ها در این سنین می فهمند یا نه؟
5- آیا شما می دانید در زمان جنگ چه تعداد شهید دانش آموز در همین سن جان خود را در راه دین ومیهن خود فدا کردند؟به نظر شما آنان بهتر می فهمیدند یا من وشما که قلم به دست گرفته ایم و هرچه را به زیان منافع شخصی و گروهی خود تصور می کنیم ، مردود و ضد نظام و... قلمداد می نماییم؟
6-شما گفتید آموزش و پرورش یک نهاد حاکمیتی است و البته درست هم گفته اید. امسال دولت تصویب کرده است که 35 درصد به حقوق نهادهای حاکمیتی اضافه می شود ، آیا این موضوع شامل حال فرهنگیان که دارند یک نهاد حاکمیتی را اداره می کنند ، می شود یا نه؟
این جانب حدود بیست سال است که در عرصه روزنامه نگاری و تحلیل مسایل سیاسی و فرهنگی و ... فعالیت می کنم و بیش از این زمان البته همزمان به شغل شریف معلمی با دانش آموزان دبیرستانی سروکار دارم.از آن جایی که از نزدیک دستی بر آتش دارم و اهل خانه هم به امور خانه آگاهی بیشتری دارند با قاطعیت از این برنامه آموزش و پرورش شهر تهران دفاع می کنم و آن را دقیقا در راستای تربیت درست شهروندان و سازگار با سیاست‌ها و توصیه های حاکمیت و رهبر فرزانه می دانم. به نظر می رسد برخی از رسانه ها به ویژه روزنامه ها از زاویه منافع جناحی به موضوعات نگاه می کنند و چون از دور بیرون گود نشسته و می گویند لنگش کن و با مسایل مبتلابه جوانان ونوجوانان در مدارس و دانشگاهها اطلاعات دقیق و درست و حسابی ندارند ، گاهی مطالبی را طرح می کنند که با واقعیات و ضروریات جامعه امروزی همخوانی ندارد.این در حالی که بزرگان انقلاب و نظام چند گام از ما جلوتر هستند. به عنوان نمونه مگر امام خمینی نفرمودند«باید توجه کنید که دوره مدارس مهمتر از دوره دانشگاه است.چرا که رشد عقلی بچه ها در این دوره شکل می گیرد»؟ و رهبر معظم انقلاب آزاد اندیشی را به دانشگاه و حوزه محدود نکردند و در جایی فرمودند«اگر نهضت آزاد اندیشی مطرح می شود برای این است که همه مسئولان و آحاد ملت احساس کنند که در این جهت مسئولیت دارند و کشور برای دستیابی به اهداف تعیین شده اش به اندیشیدن آزاد و بی دغدغه نیاز دارد» و رییس جمهور محترم در اول مهر سال 1392 گفتند«زنگ گفتگو به ویژه باید در مقطع متوسطه ایجاد شود ؛ چرا که دانش آموزان از مدرسه گفتگو کردن با یکدیگر ، نقد مودبانه و انتقاد از یکدیگر را یاد بگیرند.درخواست من آن است که با ایجاد زنگ گفتگو ، کرسی های آزاد اندیشی که مورد توجه مقام معظم رهبری است محقق شود.» این همه تاکید مسئولان بلند پایه نظام بر ایجاد فضای بحث و گفتگو و ایجاد زمینه رشد عقلی بچه ها خود بیانگر آن است که ضرورت اگاهی بخشی به نوجوانان در این عصر انفجار اطلاعات و مصونیت آنان در برابر تهاجم فرهنگی خواسته بحق حاکمیت است. بعلاوه این همه بد اخلاقی و زیراب زنی و تخریب و توهین در فضای سیاسی کنونی نشانگر آن است که بچه ها به خوبی در مدارس پرورش نیافته اند و نیاز است که در سیستم کنونی آموزش و پرورش بازنگری جدی شود. البته یکی از ساحت های ششگانه تعلیم وتربیت در سند تحول تربیت سیاسی دانش آموزان است. اتفاقا این مهم از رهگذر طرح مسایل مهم کشور فارغ از نگاههای جناحی و گروهی می تواند در قالب کرسی های آزاد اندیشی دانش آموزی به وقوع بپیوندد و مبارک خواهد بود. از این نظرگاه باید مسئولان کنونی آموزش و پرورش شهر تهران را ستود که شجاعانه برخلاف جریان نیمه جان و نامطلوب روند کنونی به اقدامات این چنینی دست یازیده اند. جالب است بدانید که کرسی های آزاد اندیشی که حوزه و دانشگاه زیر بار آن نرفتند و یا اگر کاری در این زمینه کرده اند فرمایشی و نمایشی بوده است ، از سه سال پیش در دبیرستان شهید مطهری در منطقه 6 تهران به صورت اساسی در حال اجراست و خود وزیر هم با ارسال پیام از این طرح حمایت کرده است. البته توسعه و معرفی طرح با حمایت های مدیر کل شهر تهران صورت گرفته است. کتاب تجربیات این طرح نوشته این جانب با مجوز ارشاد به چاپ رسیده است. قطعا اگر به دست مبارک رهبر معظم برسد بسیار خشنود خواهند شد . بنابراین دوستان روزنامه جوان و سایر رسانه ها قبل از این که طرح و برنامه ای را زیر سوال ببرند بهتر است راجع به آن تحقیق کنند و منافع آن را برای کشور و حاکمیت بیشر بسنجند. به ضرس قاطع می گوییم که ذهن دانش آموزان تخته سیاه نیست. آنان در بسیاری از مسایل از ما جلوتر هستند و نیاز است از ایده های آنان بهره مند شویم و اگر مطالب نادرستی در ذهن آنان جای گرفته است به اصلاح آنها بپردازیم. بهترین راه دستیابی به ذهنیات آنان همین بحث و گفتمان ها ست که خوشبختانه آموزش و پرورش شهر تهران به آن روی آورده است.البته صددرصد باگزارشگر روزنامه جوان موافق هستم که نباید آموزش و پرورش جولانگاه جناحهای سیاسی و نوسانات سیاسی باشد. اگرچه تاکنون هر دولتی روی کار آمده از وزیر تا خدمتگزار فلان روستای دور دست را در راستای نگاه سیاسی خود تعویض نموده است و مع‌الاسف تربیت فرزندان ما از همین مکمن آسیب های جدی دیده است. اما این شیوه ونگاه نویی که در مدارس شهر تهران می خواهد جان بگیرد قطعا در قالب کرسی های آزاد اندیشی مقام معظم رهبری خواهد بود و از این حیث مسئولان کنونی را پایبند به این موضوع می دانیم. لذا نباید پای مدیران تعلیم وتربیت را از پیمودن راهی که راهنمای آن رهبر معظم است سست کرد.

منبع: ابتکار