سرمقاله اعتماد/ خجالت متوجه کیست؟

اعتماد/ « خجالت متوجه کیست؟ » عنوان سرمقاله روزنامه اعتماد است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:

در میان اظهاراتی که این روزها این سو و آن سو می‌شود، سخنان آقای محمدرضا باهنر، جالب‌تر می‌نماید. ایشان نایب‌رییس مجلس هستند که در هر سه دوره اخیر و در کل هفت دوره نماینده مجلس، و پنج دور عضو هیات رییسه مجلس بوده‌اند‌، که سه دوره آن کرسی نایب‌رییسی را در اختیار داشته‌اند. همچنین رییس فراکسیون اکثریت اصولگرای مجلس نیز هستند. با تمام اینها به این خبر توجه کنیم که یک سایت اصولگرا آن را منتشر کرده است:
«رییس جبهه خط امام و رهبری گفت: در حال حاضر هشت میلیون بیکار داریم که حدود هفت تا هشت‌میلیون نیز بیکار پنهان هستند. این عملکرد بسیار خجالت‌آور است. محمدرضا باهنر رییس جبهه خط امام و رهبری عصر شنبه در نشست «دانشگاه، جوانان و دهه پیشرفت و عدالت» با اشاره به مفهوم اصولگرایی، اظهار داشت: در زمان جنگ تحمیلی ١٠٠٠ میلیارد دلار به کشور خسارت وارد شد، اما توانستیم با جهاد آن خسارت‌ها را بازسازی کنیم. در دولت هفتم نیز شاید عملکرد خوبی نداشتیم، اما در دولت هشتم (اصلاحات) از نظر توسعه اقتصادی، پتروشیمی، نفت و نیروگاه عملکرد خوبی صورت گرفت. رییس جبهه خط امام و رهبری رشد اقتصادی کشور را قابل قبول ندانسته و گفت: این عملکرد بسیار خجالت‌آور است. در حال حاضر هشت میلیون بیکار داریم که حدود هفت تا هشت میلیون نیز بیکار پنهان هستند. وی افزود: در اشتغال نرخ بیکاری ما قابل افتخار نیست، اما هر چهار سال یک بار دست نمایندگان و روسای جمهور زیر ساتور مردم است و برخی مسوولان نیز صرفا علاقه دارند که دل مردم را به چیزهای تخیلی خوش کنند. باهنر در پایان گفت: عمق دید ما برای برنامه‌ریزی به هشت سال می‌رسد، در حالی که باید ٢٠ ساله و ٥٠ ساله برنامه‌ریزی کنیم.»
این اظهارات بیش از اینکه سخنان یک منتقد نظام باشد، از سوی کسی است که همواره در مسند قدرت بوده است، ولی معلوم نیست که خطاب ایشان به کیست؟ و چه کسی باید از این وضع خجالت بکشد؟ اگر ایشان یا هر کس دیگری از هر جناح نتوانسته با حدود ٣٠ سال نمایندگی مردم آن هم در مقام اکثریت پارلمانی، گامی رو به جلو بردارد، و اوضاع آنقدر بی‌ریخت است که از نظر ایشان خجالت‌آور است، پس ادامه این راه و سیاست چه منطقی دارد؟ بگذریم از اینکه نمی‌دانیم تعداد بیکاران را از کجا آورده‌اند که ٨ میلیون نفر است. چرا که داده‌های رسمی آن را زیر ٣میلیون می‌دانند، ولی فرض کنیم که این ارقام ایشان درست است و باید ١٦ میلیون شغل ایجاد کرد. در این صورت طرح ایشان و دوستان‌شان برای ایجاد این حد از شغل که حدود ٨٠ درصد تعداد شاغلین موجود کشور است، چیست؟ شاید نیازی به این پرسش نباشد، اگر ایشان پاسخ دهند که در دوره دولت اصولگرایان چه گلی برسر اشتغال ایران زده شد، خیلی لطف کرده‌اند.بیایید نگاهی منصفانه به این آمار بیندازیم. در دولت اصلاحات ٣/٦ میلیون نفر به جمعیت فعال کشور اضافه شد. یعنی طی هشت سال ١٣٧٦ تا ١٣٨٤ سالانه حدود ٨٠٠ هزار نفر به این جمعیت اضافه شد. به همین میزان بر تعداد شاغلان اضافه شد. یعنی ٢/٦ میلیون نفر.
ولی از سال ١٣٨٤ که دولت اصلاحات رفت و دولت دوستان آقای باهنر آمد تا پایان سال ١٣٩١، دریغ از اضافه شدن یک شغل. البته شغل جدید اضافه شد. ولی چون به همان تعداد نیز مشاغل پیشین از میان رفته، افزایش خالص اشتغال حدودا صفر بوده است. در حالی که در این دوره دریای عظیم نفت و درآمدهای آن به جیب دولت اصولگرا واریز شد. اگر حداقل با همان سرعت دولت اصلاحات پیش می‌رفتیم، اکنون هشت میلیون شغل (حداقل) اضافه بر تعداد موجود داشتیم و به‌طور قطع میزان بیکاری زیر ٥ درصد شده بود. خوب چه کسی باید پاسخگوی این وضع باشد. شما یا دیگران؟ شاید بگویید که شما وزیر نبوده‌اید و در دولت نقشی نداشته‌اید، قطعا این پاسخ پذیرفتنی نیست. زیرا نقش مجلس در قانون‌نویسی و نظارت بر عملکرد دولت و استیضاح مسوولان اجرایی بی‌بدیل است. آیا شما هیچگاه به خود زحمت دادید که در زمان آقای احمدی‌نژاد وضع بیکاری و سیاست‌های اشتغال آن دوره را به چالش بکشید؟ آیا هیچگاه به خود زحمت دادید تا در برابر آمارسازی آن دولت کلمه‌ای بگویید؟ آنگاه که گفتند سالانه ٦/١ میلیون شغل ایجاد می‌کنیم در حالی که افزایش سالانه تعداد مشاغل صفر یا حدود صفر بود! اگر مجلس اینقدر بی‌خاصیت است که تاثیری بر امور ندارد، چرا به آنجا می‌روید؟ اصولا چرا به دولت نرفتید تا کاری موثر انجام دهید؟ قضیه این است که این وضع واقعا خجالت‌آور است. درست گفته‌اید، فقط مانده است که کدام جناح باید مسوولیت خجالت‌آوری آن را عهده‌دار شود؟ این را می‌گذاریم به عهده شما که پاسخ این یادداشت را بدهید.


منبع: اعتماد