محبوب
2 دقیقه پیش | امیت سرکیسیان، اولین شهید مدافع حرم ارامنه! / شایعه 0506این تصویر جعلی است و عکس اصلی مربوط به شهید مدافع حرم هادی شجاع در مشهد می باشدمتن و پاسخ شایعه |
2 دقیقه پیش | وقتی موبایل برای سلامت شما مفید می شود!!جریان سریع امور در دنیای امروز به حواسپرتی بیشتر و نداشتن وقتی برای آسودگی انجامیده است. در چنین شرایطی نیازهای بدن به آسانی فراموش میشود. خوشبختانه همان وسایلی که ... |
کمپانی «مترو گلدنمایر»؛از شعار هنر برای هنر تا سرمایهگذاری در کارخانه اسلحهسازی
فارس/کمپانی «مترو گلدن مایر» با شعار «هنر برای هنر» تأسیس شد ولی ضمن همکاری با هیتلر در کارخانه اسلحه سازی سرمایهگذاری کرد و پس از شکستهای مالی مداوم اکنون علاوه بر فیلمسازی از ساختمان آن برای هتل و کازینو استفاده میشود.
در این گزارش برآن شدهایم در ادامه گزارش معرفی «استودیوی برادران وارنر» و فعالیتهای آن، به معرفی استودیوی فیلمسازی «مترو گلدن مایر»، محصولات و نوع عملکردش از بدو تأسیس تاکنون بپردازیم. استودیویی با آرم شیر غران.
* کمپانی «مترو گلدن مایر» در چه تاریخی و توسط چه کسی تأسیس شد؟
_«مارکوس لوئه»، از خانوادهای فقیر یهودی تأسیس کننده کمپانی فیلمسازی «مترو گلدن مایر»
«مارکوس لوئه» یک تاجر بزرگ آمریکایی که دستی هم در صنعت فیلمسازی داشت، کمپانی «مترو گلدن مایر»، را آوریل سال 1924 تأسیس کرد.
او 7 می سال 1870 در خانوادهای فقیر یهودی در نیویورک متولد شد و مجبور بود از همان کودکی کار کند به همین خاطر خیلی زود مدرسه را ترک کرد. او که با باربری توانسته بود کمی پول پس انداز کند، یک دستگاه نمایش عکس خرید و به کسب و کار مشغول شد، کمی بعد توانست یک سالن نمایش کوچک تأسیس کند و به مرور نیز این سالن نمایش را توسعه داده توانست سینماهای زنجیرهای «لوئه» در سراسر آمریکا راهاندازی کند.
سال 1905 «مارکوس لوئه» تبدیل به تاجر موفقی شده بود و سال 1919 او کمپانی تولید فیلم خود را داشت که از شهرت خاصی برخوردار بود.
یک سال بعد او کمپانی «مترو پیکچرز» را خریداری کرد و کمی بعد نیز تمامی سهام و امیتازات مربوط به کمپانی «گلدن پیکچرز» را از آن خود کرد.
_دهه 30، دهه تولید پروژه گران قیمت سینمایی چون «بن هور»
او در دهه 30 درگیر تولید چند پروژه پر دردسر و بسیار گران چون پروژه 15 میلیون دلاری «بن هور» (تولید سال 1925 میلادی،گرانقیمتترین پروژه سینمایی آن زمان ) و همچنین قردادی پردردسر با «اریک فون استروهایم»، بازیگر و کارگردان استرالیایی شد که او را با مشکلات زیادی روبرو کرد.
همین موقع بود که «لوئه» به فکر ملاقات با «لوئیس بی.مایر» افتاد، تهیهکنندهای که طی سالیان سال پروژههای کم بودجهای میساخت که در گیشه سر و صدا میکرد. البته چیزی که «لوئه» نمیدانست این بود که «مایر» بخش اعظمی از موفقیتش را مدیون «اروینگ تالبرگ»، مدیر تولید فیلمهایش است، کسی که پیش از آن در کمپانی «یونیورسال» مشغول بود.
البته با موفقیت فیلمهای «مترو گلدن مایر» چون «بن هور»، علیرغم تمام مشکلات، این کمپانی خیلی زود توانست از کمپانی «یونیورسال» که در آنزمان بزرگترین کمپانی تولید فیلم بود، پیشی بگیرد و به موفقترین کمپانی فیلمسازی در آنزمان تبدیل شود که البته این موفقیت برای 30 سال پیاپی ادامه یافت
_مرگ «مارکوس لوئه» و واگذاری کمپانی «مترو گلدن مایر» به یک یهودی دیگر
«لوئه» تنها سه سال پس از تأسیس کمپانی «مترو گلدن مایر»، بر اثر سکته قلبی در سن 57 سالگی درگذشت و نتوانست درخشش کمپانی «گلدن مایر» را به چشم خود ببیند.
پس از او ریاست این کمپانی به طور کلی به «نیکلاس شنک» واگذار شد. یک یهودی که خانوادهاش سالها پیش از آن از روسیه به آمریکا مهاجرت کرده بودند.
تغییرات آرم کمپانی «مترو گلدن مایر»
«لوئه» از کمی پس از تأسیس کمپانی «مترو گلدن مایر»، شعار این کمپانی را «هنر برای هنر» (Ars Gratia Artis) تعریف کرد.چند سال بعد «مایر» تصمیم گرفت که این شعار را به «هنر متعلق به هنرمندان» است تغییر دهد ولی با مخالفت جدی «شنک» روبرو شد.
لگوی این کمپانی نیز در ابتدا طوطی بود ولی چند سال بعد «لوئه» و «مایر» پس از مدتها رایزنی، تصمیم گرفتند شیر را جایگزین طوطی کنند.طی سالها شیرهای زیادی در این لگو قرار گرفتند ولی اولین شیری که در چهارچوب لگوی کمپانی «مترو گلدن مایر» قرار گرفت، شیر جوانی به نام «لئو» بود که برای سالیان سال این وظیفه را به عهده داشت.
«لئو»، اولین شیر آرم گلدن مایر
در ابتدا این لگو به صورت صامت پخش میشد ولی از آگوست سال 1928 صدای غرش شیر به لگو اضافه شد.
سال 1932 به بعد کمپانی به این نتیجه رسید که ستارههای مطرح زیادی از این کمپانی وجود دارد که میتوانند به جای شیر در این لگو قرار بگیرند که از آن جمله «تام» بود.
_کمپانی «مترو گلدن مایر» آخرین کمپانی پیوسته به جریان تولید فیلمهای صدا دار
کمپانی «مترو گلدن مایر»، آخرین کمپانی بود که به جریان تولید فیلمهای صدا دار پیوست، با این وجود از پایان عصر فیلمهای صامت تا اواخر دهه 50، این کمپانی موفقترین کمپانی فیلمسازی در هالیوود بود.
_ورشستگی کمپانی در اواخر دهه 60 میلادی و واگذاری سهام آن به یک سرمایهدار کانادایی
این کمپانی طی دهه 50 و 60 همواره دیرتر از بقیه کمپانیهای در برابر تغییراتی از جنس قانون، اقتصاد و ... دچار مشکل یا تغییر میشد و در گیشه نیز همواره موفق بود تا آنکه سرانجام در نیمه دوم دهه 60 قسمت اعظمی از سرمایهاش را از دست داد و دچار ورشکستگی شد تا آنجا که سرانجام در سال 1966 این کمپانی به «ادگار برونفمن جونیور»، سرمایهدار کانادایی فروخته شد، کسی که بعدها پسرش نیز استودیوهای «یونیورسال» را خرید.
_خریداری کمپانی توسط یک تاجر ارمنی
سه سال بعد نیز کمپانی «مترو گلدن مایر» به یک تاجر آمریکایی با نام «کرک کرکوریان» که در یک خانواده ارمنی مهاجر متولد شده بود فروخته شد.
«کرکوریان» عده زیادی از کارمندان این کمپانی را اخراج کرد و بودجه تولید را تا حد قابل ملاحظهای کاهش داد و در این میان تولید محصولات کم بودجه رواج یافت، کمی بعد نیز در سال 1973 میلادی به طور کلی بخش توزیع محصولات سینمایی را منحل کرد. استودیو از آن پس تا سالها کارش را به تولید تنها 5 تا 6 فیلم در سال آنهم از بواسطه دیگر استودیوها بالاخص «یونایتد آرتیست» محدود کرد. «کرکوریان» سال 1981 کمپانی «یونایتد ارتیست» را خریداری کرد و از آن پس آرشیو فیلم «مترو گلدن مایر» را توسعه داد و در کنار آن بر تعداد تولیدات کمپانی نیز افزود.
«کرکوریان» از آن پس تولیدات «مترو گلدن مایر» را در کمپانی «یونایتد آرتیست» ادامه داد که از جمله آنها میتوان به فیلم پرمنفعت «جیمز باند» اشاره کرد.
_فروش کمپانی به «رابرت ادوارد تد ترنر»، بنیانگذار شبکه «سیانان»
«کرکوریان» سال 1986 پس از آنکه در به دست آوردن شبکه «سیبیاس» شکست خورد، کمپانی «مترو گلدن مایر» را به قیمت 1 میلیارد و 500 میلیون دلار به «رابرت ادوارد تد ترنر»، تاجر آمریکایی و بنیانگذار شبکه «سیانان» فروخت ولی در مدت زمانی کوتاه «ترنر» بدهی زیادی بالا آورد و مجبور شد بخش اعظمی از سهام کمپانی را بار دیگر به «کرک کرکوریان» واگذار کند ولی همچنان آرشیو فیلمهای «گلدن مایر» را برای خود نگاه داشت.
علیرغم معامله انجام شده، این کمپانی همچنان بدهکار باقی ماند.
_خریداری کمپانی توسط یک ناشر ایتالیایی و ورشکستگیهای پیاپی
کمپانی «مترو گلدن مایر» که بدهی زیادی به بار آورده بود، در سال 1990 به «جیانکارلو پارتی»، ناشر بزرگ ایتالیا خریداری شد ولی «پارتی» نیز در پی یک شکست بزرگ مالی و عقبافتادن اقساط وامهایش مجبور به فروش استودیوی «مترو گلدن مایر» شد.
ولی بار دیگر این استودیو که بدهی بیشتری به بار آورده بود در سال 1996 به طور مشترک توسط «کرک کرکوریان»، «فرانک مانکاسو»، تهیهکننده و شبکه تلویزیونی «سون نتورک» استرالیا خریداری شد.
یک سال بعد کمپانی «مترو گلدن مایر» سهام مربوط به کمپانی «مترو مدیا» به ارزش 573 میلیون دلار را خریداری کرد.
«مترو مدیا» یک کمپانی بزرگ رسانهای است که در سراسر آمریکا ایستگاههای رادیویی و تلویزیونی زیادی را در اختیار دارد.
سال بعد نیز «کرکوریان»، شبکه تلویزیونی «سون» استرالیا را خریداری کرد.
_شکست «مترو گلدن مایر» برای تصاحب کمپانی «یونیورسال»
«مترو گلدن مایر» سال 1999 یک آرشیو هزار و 300 عددی فیلم به ارزش 250 میلیون دلار را از کمپانی «پلیگرام فیلمد اینتریمنت» خریداری کرد و امتیاز بیش از 800 فیلم از آرشیو قبلی خود را نیز بار دیگر از «رابرت تد ترنر» خریداری کرد.
این کمپانی سال 2001 ، 20 درصد از سیستم تلویزیون کابلی خود به ارزش 825 میلیون را فروخت.
«مترو گلدن مایر» در سال 2003 تمام تلاش خود را برای به دست آوردن کمپانی «یونیورسال» کرد ولی در نهایت شکست خورد و مجبور شد تا سهام چندین شبکه کابلی خود را زیر ارزش واقعی در معرض فروش قرار دهد و در این میان نه تنها سود نکرد بلکه 75 میلیون دلا نیز ضرر کرد.
_«مترو گلدن مایر» کمپانی که در نهایت صد پاره شد
از شعار هنر برای هنر تا مکانی برای راهاندازی کازینو و هتل
بدهیهای پیاپی باعث شد که کمپانی «مترو
ویدیو مرتبط :
مترو گلدن مایر به روایت تاریخ 1917-2015