حکمي که چند ساعت هم دوام ندشت/ جراحي فوتبال ايران به سبک کهکشاني

  X  

تاریخ خبر : دوشنبه 1394.08.11 - 21:05

حکمي که چند ساعت هم دوام نداشت/ جراحي فوتبال ايران به سبک کهکشاني

فارس/ اختلاف کارلوس کي‌روش با اسدي و بي‌توجهي به تهديد‌هاي علي کفاشيان، زنگ خطر را براي فوتبال ملي کشورمان به صدا درآورده است.
با اين فضا هم ما حال مي‌کنيم و هم شما( رسانه‌ها)؛ اين جمله اي بود که علي کفاشيان روز گذشته در واکنش به تنش هاي لفظي و اختلاف بين اسدي، دبير کل فدراسيون فوتبال و کارلوس کي‌روش، سرمربي تيم ملي بيان کرد. چه به شوخي و چه به خنده، آقاي رئيس اين جمله را گفت تا بلکه کمي از سنگيني اين فضاي ملتهب بکاهد، اما حتي اگر بخواهيم از منظر رسانه اي هم با رئيس خوش خنده صحبتي داشته باشيم، بايد بگوييم که رسانه ها شايد با يک يا دو بيانيه حال کنند، اما نوشتن چندين بيانيه و مصاحبه‌هاي تودرتو نه تنها براي آنها جذاب نيست، بلکه خودزني هم محسوب مي‌شود.
تا همين حالا هم که برخي با کج رفتاري ها فوتبال را کتک زده‌اند و دودش هم به چشم رسانه ها و هم علاقمندان رفته، کافي است، پس آقاي رئيس؛ اگر مي خواهي حالي به رسانه ها بدهي، اين فضا را با مديريت خودت به عنوان رئيس فدراسيون تغييرش بده تا رسانه ها هم منتفع شوند.
آقاي کفاشيان؛ قبل از اينکه بخواهيم به جملات تکراري در مورد درگيري هاي دبير کل فدراسيون و سرمربي تيم ملي را که مملو از منفعت طلبي شخصي است، برسيم، بايد سخني شفاف با شما داشته باشيم.
کفاشيان مي گويد کي‌روش بايد تابع تصميمات فدراسيون فوتبال باشد، اما واقعيت چيز ديگري است.
آقاي رئيس؛ بعد از ظهر روز گذشته در جمع خبرنگاران اعلام کردي که به دليل مصاحبه‌هاي اخير کي‌روش را توبيخ کتبي کرده و من بعد حق مصاحبه بدون هماهنگي را ندارد، شعاري که يک روز هم دوام نياورد.
از اين بدتر اينکه صبح امروز کمي جدي تر شديد و در گفت‌گوي راديويي‌تان کي روش و اسدي را تهديد کرديد که صبرتان اندازه اي دارد و در صورت تکرار برخورد خواهيد کرد، اما همين تهديد شما فقط چند ساعت دوام داشت چون هم دبيرکل تان و هم سرمربي تيم ملي به دفتر کارت آمدند و خيلي راحت بيرون از ساختمان فدراسيون فوتبال تهديدتان را وتو کردند و دوباره از خجالت هم درآمدند.
بدون شک در اين پرونده اگر بخواهيم به دنبال مقصر اصلي برگرديم، شما در اولويت قرار داريد، چون نه تصميم‌تان جدي است و نه حکم‌تان بوي حکم مديريتي مي دهد.
مقصريد چون شلاق خوردن هاي فوتبال را مي بينيد و فقط به اين ترکه ها مي خنديد.
*و اما نقش دوم پرونده
کارلوس کي‌روش، مردي که در فوتبال و در حاشيه هاي آن نشان داده که فردي کاملا حرفه‌اي است. مرد موزامبيکي- پرتغالي مسايل خارج از مستطيل سبز را مثل سازماندهي جلسات تمريني‌اش به درستي کنار هم مي چيند و کارش را پيش مي برد.
او خوب مي داند که در کنار تيم ملي، چه زماني از تحريم ها عليه ايران صحبت کند و چگونه مشتش را مقابل مربي کره جنوبي گره بزند تا نماد تعصب ايراني ها جلوه کند.او در چنين مواقعي مثل يک روانشناس رفتار مي کند و شايد به همين دليل است که امروز سرمربي تيم ملي با شدت گرفتن اختلاف ها کروات زده و با ظاهري جديد به دفتر کار کفاشيان مي رود.
براي او عبور از نام هاي بزرگ فوتبال ايران از جمله سيد مهدي رحمتي، هادي عقيلي،‌علي کريمي، امير قلعه نويي، عباس ترابيان و ... کار سختي نبوده و نيست چون اين مرد پرتغالي روزي همکار فرگوسن بوده و چند هفته هم تيم فوتبال رئال مادريد را با همه ستاره‌هايش هدايت کرده است و شايد به همين دليل است که در بيانيه اخيرش در مقابله با آقاي دبير کل به کارنامه درخشانش در فوتبال دنيا که از قهرماني در مسابقات جهاني گرفته تا هدايت تيم هاي بزرگ اشاره مي کند.
در بزرگي نام کي‌روش و اينکه کارنامه‌اش گوياي بسياري از ناگفته‌هاست شکي نيست، اما سوال اصلي اينجاست؛ از دعوايش با اسدي چه چيزي عايد تيم ملي و فوتبال ايران خواهد شد؟!
مگر نه اينکه اين روزها همه بازي هاي تيم ملي حکم فينال را براي ما پيدا کرده است،( مانند بازي با ترکمنستان و گوام و ...)پس حال که قرار است در ادامه مسابقات جام جهاني و جام ملت هاي آسيا در روز 21 آبان به مصاف ترکمنستان برويم، داستان اين جنگ هاي زرگري چيست؟!
امروز کي‌روش پس از چند سال فعاليت در ايران در جمع خبرنگاران مدعي مي شود که اسدي، دبيرکل فدراسيون فوتبال ايران را نمي شناسد. حرف هاي او را جوک سال مي داند و تلاش مي کند مقابل حرف هاي دبيرکل فقط خنده اش نگيرد.
کي روش شايد اسدي را نشناسد، اما بدون شک تياگو کراويرو(دبيرکل فدراسيون فوتبال پرتغال) را خواهد شناخت و سوال اصلي اينجاست اگر همين امروز وي روي نيمکت پرتغال بنشيند در خصوص کراويرو همين صحبت ها را بيان خواهد کرد؟ قضاوت با آنها غرق در دوئل اسدي و کي‌روش شده‌اند.
*و حالا يک سخن با فرستاده وزارت ورزش به فدراسيون فوتبال
بعد از جام ملت هاي 2015 آسيا بود که اسدي با حمايت دوستان وزارتي به فدراسيون آمد و روي يکي از حساس ترين صندلي مديريتي در فدراسيون نشست. او بعد از جام ملت ها دبير کل شده بود تا در مورد خيلي از اتفاقات فوتبالي کشور به جاي نبي تصميم بگيرد و شايد از خيلي جنجال هاي فوتبالي بکاهد.
ورود دکتر به جمع مديران فوتبالي مصادف شد با رويارويي صريح و پي پرده‌اش با کي‌روش؛ جايي که خيلي از اختلافات امروزي در طبقه چهارم ساختمان فدراسيون کليد خورد و حالا به اوجش رسيد.
اسدي مي خواست پرونده همکاري کي‌روش با تيم ملي را براي هميشه ببندد،‌اما نه تنها اين اتفاق رخ نداد،‌بلکه کاري کرد که سريال چند قسمتي از درگيري دبيرکل و کي‌روش به مدت چند ماه همه را مشغول خودش کند.
اسدي به لحاظ مديريتي کي‌روش را هر از چند گاهي تهديد مي کند و کي‌روش هم با کارنامه‌اي که دارد، دبير کل را به گوشه رينگ مي برد، اما سوال اساسي اينجاست که اين دعواهاي بچه‌گانه چه سودي براي فوتبال ايران دارد؟ اصلا اين درگيري ها که بعضا بازتاب بين المللي هم در برخي رسانه ها پيدا مي کند،‌ آيا نمي تواند به لحاظ فرهنگي و اجتماعي به زيان کشورمان تمام شود؟
در کنار اين دعواها يک نکته اساسي وجود دارد که هم کي‌روش و هم اسدي نبايد از آن غافل شوند؛ نام ايران از نام هر کسي بزرگ‌تر و مهم تر است،از دکتر گرفته تا مربي کهکشاني.

نظر شما

ویدیو مرتبط :
ال جی G3 دو ساعت زیر آب دوام آورد