خبرهایی از انتشار آلبوم و اجراهای موسیقی

هنر آنلاین/ رونمایی آلبوم ˝آنسامبل نیواک˝ دوئت ویلن (گلریز زربخش) و ویلنسل (ژابیز زربخش)، روز پنجشنبه ۲۱ آبان ۹۴ در مکتب تهران برگزار شد.
در این مراسم ابتدا گلریز زربخش از حاضرین و تک تک اعضای گروه اجرایی آلبوم قدردانی کرد و در پاسخ به پرسش دوستان مبنی بر انتخاب دوئت گفت دلیل آن به سال ۲۰۰۷ برمی‌گردد، یعنی سالی که ما از ارمنستان به ایران برگشتیم، ابتدا قصد داشتیم دو رِسیتالِ مجزا اجرا کنیم، با چند پیانیست صحبت کردیم اما به دلایلی حاضر به همکاری نشدند، در نتیجه ما ناچار به اجرای دوئت شدیم. در شروع، تمرین‌‌ها سخت و دشوار بود اما با تداوم، به نتیجه‌ی رضایت‌بخش رسیدیم و توانستیم ۱۲ دوئت مشهور و شناخته‌شده‌ی جهان را در ۵۰ ـ ۴۰ اجرای عمومی و خصوصی به نمایش در بیاوریم. سپس سال قبل تصمیم گرفتیم این آثار را ضبط کنیم. به این منظور که شاید این آثار منبعی باشند برای موسیقیدانان آینده و همچنین شنوندگان تا بتوانند با بیان موسیقی ما آشنا شوند.
او همچنین خاطرنشان کرد؛ پیدا کردن نمونه‌‌های اجرایی، آثار انتخابی بسیار سخت بوده و نتوانسته نمونه‌ای پیدا کند، در نتیجه هر آنچه که نواخته بیان و برداشت شخصی خودش بوده است.
گلریز در پایان سخنانش از هوشیار خیام، رضا اسدپور، سارا سبلانی، کیاوش صاحب نسق و رضا مهدوی تشکر کرد.
سپس جعفری امید از دشواری آثار و تمیز اجرا کردن قطعات سخن گفت و ضمن تشکر از مادر و پدر این دو خواهر به زحمات این دو نوازنده از سال‌های دور اشاره کرد و گفت؛ تلاش بی‌وقفه‌ی این دو در چند سالی که در هنرستان موسیقی تهران و کنسرواتوار ارمنستان بودند، آنان را به نوازندگان متبحری تبدیل کرده است.
سپس کیاوش صاحب نسق گفت: این دو موسیقیدان معنای واژه‌ی حرفه‌ای بودن را در فضای ایران به ثمر رساندند. در درجه‌ی اول انسان‌های خوبی هستند و این خوب بودن، آنان را از موسیقیدانان حرفه‌ای متمایز کرده است. شاید نقدی که به آلبوم "آنسامبل نیواک" وارد شود این باشد که چرا آثار آهنگسازان ایرانی را اجرا نمی‌کنند؟ در پاسخ باید گفت تفکر و اهمیت چنین کارهایی را نباید نادیده گرفت. نگاه باز و آینده‌نگر این دو نوازنده، آنان را به دنبال زنجیره‌های فراموش‌شده‌ای کشانده که در سایه‌ی اسامی بزرگ قرار گرفته‌اند. وقتی به مجموعه نگاه می‌کنیم دوره‌ی گذار موسیقی کلاسیک را می‌بینیم. هر سه آهنگساز، آروین شولهوف، بوهوسلاو مارتینو و راینهولد گلییر، اواخر قرن نوزدهم متولد شده‌اند و تا نیمه‌ی قرن بیستم عمر کرده‌اند. آثار این آهنگسازان لایه‌ی گذر فضای مرکزیت تونال به رویکرد زبان امروزی‌تر است. این نگاه برای آهنگسازان ایرانی که در حال سپری کردن همان دوران گذار هستند می‌تواند راه حل خوبی باشد.

سپس وارطان ساهاکیان از اجرای دقیق و منزه دو نوازنده گفت و اینکه قطعات بر خلاف برخی نوازنده‌های زهی در آن هیچ نت ناکوکی وجود ندارد. سپس افزود که این دو موسیقیدان را از سال‌های نوجوانی‌شان به یاد دارد و شاهد تلاش و پیشرفتشان در این سال‌‌ها در ایران و ارمنستان بوده است.

در ادامه هوشیار خیام از ارتباط ویژه‌ی خود با دو نوازنده گفت که هر سه همکلاس و شاگردان استاد جعفری بودند. او همچنین گفت در واقع تربیت صحیح استاد و نظمی که در شاگردان از ابتدا نهادینه می‌شود باعث به وجود آمدن نوازنده‌های حرفه‌ای چون این دو نوازنده می‌شود.

وی اضافه کرد این آلبوم، دو اتفاق مهم در جامعه‌ی موسیقی را به همراه دارد. اتفاق اول به دلیل سطح کیفی اجراست که به‌عنوان هنرمند ایرانی امر دست‌نیافتنی را ممکن ساخته‌اند و دومین اتفاق، حیرتی است که شنونده هم در اجرا و هم در انتخاب با آن مواجه می‌شود. این آلبوم در خلاء به وجود نیامده و نشانگر ارتباط هنرمند با جامعه‌اش است.

در پایان رضا مهدوی سخنان خود را با خیر مقدم به حضار به‌ویژه حضور اساتیدی چون ارسلان کامکار، ابراهیم لطفی، جعفری امید، کیاوش صاحب نسق، وارطان ساهاکیان، اکبر محمدی و هوشیار خیام و با تشکر ویژه از مکتب تهران که چنین جلساتی را برپا می‌کند شروع کرد و در ادامه از نیاز جامعه‌ی امروز به انواع موسیقی و موسیقی بی‌کلام سخن گفت و افزود: حضور جوانانی چون این دو هنرمند توانمند نشانگر این است که موسیقی در ایران هنوز زنده و پویاست و جسارت و شهامتشان در تولید اثر برای موسیقی ایران مایه‌ی افتخار است.

مهدوی افزود: از آن جا که فرهنگ‌ها در حال بین‌المللی‌ شدن هستند و حد و مرزی را رعایت نمی‌کنند، آثار اجرا شده‌ی این دو دختر هنرمند می‌تواند در کنار اجرای نوازندگان غربی قرار گیرد. همان‌طور که رنگ و طعم ویلن و ویلنسل و یا اجرای رهبران ارکستر آلمانی، از اتریشی و یا آمریکایی متفاوت است، رنگ ساز این دو عزیز به‌عنوان نوازندگان ایرانی نیز متفاوت است و تکنیک و صدادهی مخصوص به خودشان را دارد که این حسن اجرای آنان است.

وی در پایان آرزو کرد که هنرستان موسیقی دختران و ارکستر سمفونیک تهران بتواند از حضور این دو در کنار اساتیدشان بهره ببرد.

او سخنان خود را با اعلام این مطلب که وظیفه‌اش به‌عنوان ناشر آلبوم اولی‌ها، حمایت از چنین استعدادهایی است به پایان رساند.

علیرضا قربانی به سوگواره خیمه‌ها و نجواها پیوست

علیرضا قربانی خواننده موسیقی ایرانی روزهای ۵ و ۶ آذرماه امسال در چارچوب برگزاری سوگواره خیمه‌ها و نجواها کنسرتی را در مرکز همایش‌های برج میلاد برگزار می‌کند.

قربانی در این کنسرت علاوه بر اجرای قطعات منتخب سریال "شب دهم" به آهنگسازی فردین خلعتبری قطعاتی چون ارغوان، باران، شاه ولایت، پرده‌نشین، سوگ، یک شب دلیف بی‌قرار، چه غم دارد، حریر خزان را نیز برای علاقه‌مندان به موسیقی سنتی اجرا می‌کند. این در حالی است که اجرای دو قطعه ساز و آواز از دیگر بخش‌های این برنامه است که علیرضا قربانی با همراهی بهنام ابوالقاسم نوازنده پیانو و میثم مروستی نوازنده ویولن به مخاطبان ارائه می‌دهد.

کنسرت شب دهم علیرضا قربانی روزهای ۵ و ۶ آذرماه ساعت ۱۹: ۳۰ در مرکز همایش‌های برج میلاد تهران برگزار می‌شود.

دومین دوره سوگواره خیمه‌ها و نجواها برج میلاد با برگزاری ویژه‌برنامه‌های مختلف هنری شامل اجرای تئاتر و کنسرت دینی، شب شعر، عزاداری ملل اسلامی و سوگ چامه‌ها از ۱۳ آبان‌ماه در حال برگزاری است.