رسانه عربی: شورای همکاری کشورهای حاشیه خلیج فارس در پایان راه قرار دارد

رسانه عربی: شورای همکاری کشورهای حاشیه خلیج فارس در پایان راه قرار دارد

جماران/ شورای همکاری کشورهای حاشیه خلیج فارس مرحله طولانی را در مسیر انقراض و ذوب شدن طی کرد و همه تلاش های متکبرانه و پنهان کردن این واقعیت تاثیری ندارد.

روزنامه رأی الیوم در سرمقاله خود نوشت:چه بسا همزمانی نشست سران کشورهای حاشیه خلیج فارس در ریاض پایتخت عربستان سعودی با با برگزاری نشست معارضان سوری اتفاقی و بدون هماهنگی بوده است اما این همزمانی یکی از جنبه های چالش های اصلی را نشان می دهد که شش کشور حاشیه خلیج فارس با آن رو به رو هستند.
ما فقط درباره برگزاری کنفرانس معارضان سوری از حیث شکست یا موفقیتش و نزاعی که ممکن است در هر دو حالت برای کشور میزبان باعث شود، سخن نمی گوییم بلکه درباره دست داشتن خطرناک بیشتر کشورهای شورای همکاری خلیج فارس در بحران سوریه و پیچیدگی و رسیدن آن به وضعیت تاسف بار است.
حکومت های حاشیه خلیج فارس بیش از همه مسئولیت بزرگی در این بحران و کشتار و آوارگی ملت سوریه به عهده دارند زیرا نخست اینکه این کشورها همه پیمان و حامی بزرگ نظام سوریه طی سی سال بودند و دوم اینکه آنها گروه های مسلح سوری را به منظور براندازی این نظام حمایت مالی و تسلیحاتی کردند نه برای آن که این نظام دیکتاتوری است بلکه به این دلیل که این کشورها در طرح طایفه ای برای تجزیه و از هم پاشیدگی امت عربی و اسلامی و ترسیم دوباره مرزهای کشورها بر اساس مقتضیات کشورهای حاشیه خلیج فارس و به خواست کسانی که در شرق و غرب پشت این طرح هستند،دست دارند.
طبیعی است که پرونده سوریه در کنار پرونده یمن که بازتاب دهنده مرحله دخالت نظامی جدید کشورهای حاشیه خلیج فارس است در صدر قرار گیرند،کشورهایی که دخالت هایشان در کشورهای همسایه شان و دورتر از همسایه هایشان بیشتر و بزرگتر شده است. همچنین طبیعی است که رایزنی ها سران حاشیه خلیج فارس و بحث و بررسی هایشان اختلاف های شان را باقدرت نمایان کند به ویژه میان کشورهای مداخله جو در ائتلاف ترکیه مانند عربستان و قطر که خواستار کناره گیری نظام سوریه با استفاده از زور یا مسالمت آمیز و کشورهای دیگر که خود را از این پرونده به کناری نهاده اند مانند عمان و تا حدود کمتری کویت و امارات که تردیدی در حمایت از موضع روسیه در سوریه نکرده و وارد مثلث ائتلاف با اردن و مصر شده است.
چه بسا پیچیدگی موضوع یمن کمتر از همتای سوری اش نیست.پس از گذشت 9 ماه از آغاز عملیات«توفان قاطعیت»برای ضربه زدن به یمن و نابودی زیرساخت های آن و کشتن هزاران نفر از مردم آن و زخمی کردن ده ها هزار نفر دیگر و محاصره بقیه که زنده مانده اند از زمین و هوا و دریا همچنان این بحران سر جای خود مانده و صنعا پایتخت یمن و بیشتر استان های دیگر یمن به استثنای چهار استان همچنان در کنترل ارتش و حوثی هاست؛سر این چهار استان نیز کشورهای عضو ائتلاف عربستان با گروه های داعش و القاعده رقابت دارند.
یمن به لطف توفان قاطعیت تبدیل به چند یمن و دو دولت شده که هر دولت دو سر دارد.دولت به اصطلاح قانونی میان «عبدربه هادی منصور»رئیس جمهوری فراری و رقیبش«خالد بحاح»معاون و نخست وزیرش تقسیم شده و هر کدام شان برای خود یک پایتخت انتخاب کرده است: هادی«عدن» و بحاح «مأرب»را.اما دولت موازی حوثی ها و هم پیمان آنها یعنی هوادارن «علی عبدالله صالح»رئیس جمهوری سابق یمن نیز چنین است با این تفاوت که در صنعا پایتخت قانونی اقامت دارد.
توافقنامه آتش بس در یمن پیش از مذاکرات ژنو و نیز نشست معارضان سوری در ریاض برای انتخاب یک هیأت متحد برای مذاکره با دولت سوریه،مذاکراتی که تا همین دیروز خط قرمز بود به دلیل اینکه نظام سوریه را غیرقانونی می دانستند و فکر می کردند که روزهای پایانی اش را سپری می کند،همه اینها چیزهایی است که موفقیت شان تضمین شده نیست اما چیزهایی است که برای بازگرداندن آبروی رفته کسانی که در این دو پرونده یا یکی از آنها چه به لحاظ سیاسی و چه به لحاظ نظامی دست دارند،نقش دارد.
در سایه به هم ریختگی و آشفتگی که کشورهای شورای همکاری حاشیه خلیج فارس در اثر اختلاف دیدگاه هایشان درباره چندین پرونده به جز دو پرونده یاد شده، بسیار دشوار است که رایزنی های جدی یا راه حل هایی برای مشکلات صورت گیرد و نشست سران حاشیه خلیج فارس فقط یک نشست روتینی برای عکس گرفتن و خوردن شام روی سفره در پایتخت کشور میزبان سپس ترک آن در سریع ترین زمان ممکن است.
برخی حکومت های حاشیه خلیج فارس در ارزیابی شان از تحولات در سوریه دچار اشتباه شدند و در ورود و گرفتار شدن در جنگ یمن نیز عجله کردند همچنین وارد جنگ نیابتی با ایران آن هم بدون آمادگی و بسترسازی دقیق و بررسی شده شدند و به غرب بیش از اندازه دل خوش کردند، غربی که نمی پذیرد نقش سگ نگهبان را در ورود به جنگ هایی که کشورهای خلیج فارس نمی خواهند وارد آنها شوند را بازی کند.تجربه های آمریکایی و غربی دردناک و پرهزینه به لحاظ مادی و انسانی و سیاسی در عراق و لیبی و افغانستان و احیرا در سوریه این تغییرات در نقش ها و سیاست ها و ماجراجویی های نظامی را محتوم کرد.
نشست های سران کشورهای حاشیه خلیج فارس به شکل سابقش بی فایده بوده است و حتی برای خود مصری ها هم مهم نبوده است این جدای از این است که برای خود شرکت کنندگان یا ملت هایشان نیز مهم نیست.پس از گذشت سی سال از تاسیس آن به عنوان سازمانی منطقه ای که اعضایش با هم تجانس دارند و رویاپردازی و بلندپروازی برای همکاری فراگیر که به وحدت منطقه ای منتهی شود شورای همکاری کشورهای حاشیه خلیج فارس مرحله طولانی را در مسیر انقراض و ذوب شدن طی کرد و همه تلاش های متکبرانه و پنهان کردن این واقعیت تاثیری ندارد ،یا ما چنین بارو داریم.

با کانال تلگرامی آخرین خبر همراه شوید telegram.me/akharinkhabar

ویدیو مرتبط :
ERP در شورای همکاری خلیج فارس