ترین ها/ مرموزترین جاده دنیا کدام است؟


آرتنا/ دوم سپتامبر هنگامی که سه غواص به نام های مانسون ولنتاین، جکس مایل و رابرت انگو در عمق آب مشغول غواصی بودند به پیاده رو عظیمی برخوردند. این پیاده رو از سنگ های عظیم و صد البته مرتبی ساخته شده که از شمال شرقی تا جنوب شرقی جزیره امتداد دارد که بعدها به دلیل این امتداد، این پیاده رو را به جاده بیمینی یا دیوار بیمینی نام گذاری کردند. بعد از این، تعداد زیادی از تاریخ شناسان، باستان شناسان و مردم از این جاده دیدن کردند و این گونه امتداد عظیم این جاده را متوجه شدند. این جاده با سنگ های عظیم، زیر دریا در شمال بیمینی جزیره باهاما قرار دارد و متشکل از سنگ های مستطیلی و نیمه مستطیلی بزرگی است. طبق مشاهدات بعضی این پدیده را جاده، اسکله یا موج شکن دانسته و تنها تعداد کمی این جاده را پدیده ای می دانند که خودش به وجود آمده است.
سنگ های جاده بیمینی متشکل از اقسام و اشکال مختلف است اما همه با نظم و ترتیب خاصی کنار و روی هم قرار دارند به همین دلیل فرضیه این که این جاده خود به خود در زیر آب تشکیل شده است زیاد قابل قبول نیست. تمام سنگ های بزرگ این دیوار از لبه های مکملی تشکیل شده اند که سنگ های کوچک تر به خاطر باریکی، این لبه را ندارند. گوشه مدور این سنگ ها بیشتر شبیه قرص های نان است که تمام این شواهد حاکی از دست ساز بودن این جاده دارد. لایه های رویی این سنگ های سیمانی از بین رفته اند و مردم باهاما آن ها را سنگ ساحل نام گذاری کرده اند. بعضی از سنگ های این جاده به دلیل قدمت طولانی فرسوده شده اند و این کاملا طبیعی است.

در مورد قدمت این جاده نیز اختلاف نظرهای مختلفی وجود دارند. سال ها پیش عده ای از دانشگاه باستان شناسی میامی قدمت این جاده را حدود 2780تا3500 سال تخمین زدند اما عده ای دیگر این را رد کردند و گفتند سیمان در زیر دریا قادر به نگه داشتن سنگ ها برای این همه سال نیست.
اختلاف نظرها همچنان ادامه داشت تا این که سال ها بعد دو محقق به نام های بیل و گیفرد تمام نظریه ها را رد کردند و گفتند به دلایلی تخمین سن دقیق این جاده غیرممکن است، یکی این که نمونه ای از این جاده متبلور شده است و سن عنصر اورانیوم آن قابل تشخیص نیست و دیگر این که این سنگ ها حتی هسته مرکزی آن در زیر دریا دستخوش تغییرات زیادی شده اند ولی در نهایت این دو محقق سن تقریبی این جاده را حدود 1400 سال تخمین زدند که در آن سال ها 90تا95 متر بالاتر از سطح دریا ساخته شده بود. عده ای این جاده را تکه ای از شهر گمشده آتلانتیس می دانند که به طور ناگهانی و عجیبی زیر آب رفته است. عده ای دیگر می گویند اگر سنگ های رویی را بردارند از سنگ های زیرین متوجه راز سر به مهر این جاده می شوند اما هنوز همچین اجازه ای به آن ها داده نشده است. در مورد ساخت یا به وجود آمدن این جاده نیز هیچ اتفاق نظری وجود ندارد.

یک مجله آمریکایی ادعا می کند این یک شهر شناور آمریکایی بوده که جریان آب آن را به باماها آورده است اما این که این جاده خود به خود به وجود آمده تقریبا رد شده است زیرا سنگ ها به طور شگفت انگیز و باورنکردنی پس از گذشت سال ها و حتی فرسوده شدن، روی هم چیده شده اند و هنوز هم هیچ ادعا یا نظری در این مورد تایید نشده است. تمام این سوال های بی جواب دست به دست هم داده اند تا این جاده (دیوار) را به یکی از معماهای حل نشده جهان تبدیل کنند. دکتر گرگ لیتل باستان شناس در تحقیقات اخیر خود صخره جاده ای مانند دیگری شبیه صخره اولی در زیر آن پیدا کرد. او معتقد است این صخره ها قسمت بالایی یک دیوار قدیمی یا یک اسکله هستند. به هر حال این ها هر چه باشند چندان محتمل به نظر نمی رسد که دست طبیعت خود به خود سنگ ها، شن ها و صدف ها را این طور منظم در کنار هم قرار داده باشد.


ویدیو مرتبط :
سوخت گیری هوایی مرموزترین جنگنده دنیا