چگونه از بارش شهابی عکس بگیریم؟

ستاره پارسی/در هفته‌ی جاری با رویداد جذاب بارش شهابی برساوشی روبرو هستیم. اگر به تماشای این پدیده می‌نشینید و خطوط زیبای حرکت شهاب را مشاهده می‌کنید، شاید برای ثبت این زیبایی و عکاسی از آن وسوسه شوید. در این مطلب نکاتی درباره عکاسی از شهاب به شما می‌گوییم:
عکاسی از بارش شهابی نسبتا آسان است، اما با دو شرط: اول اینکه یک لنز سریع داشته باشید، لنزی که دیافراگمی باز دارد که امکان ثبت نور بیشتری را فراهم می‌کند. و دوم اینکه خوش شانس باشید!

اگر به‌طور خلاصه می‌خواهید بدانید، بهترین راه برای ثبت تصویر از یک شهاب، استفاده از یک لنز وایدِ سریع به همراه یک دوربین دیجیتال SLR است که یک دکلانشور به آن متصل و بر روی یک سه‌پایه نصب کرده‌اید؛ در زیر یک آسمان صاف و تاریک.

ابزار مورد نیاز
عکاسی از بارش شهابی قدری با عکاسی آسمان شب و صور فلکی متفاوت است، چرا که بر خلاف بازوی کهکشان راه‌شیری و یا شفق قطبی، یک شهاب تنها در کسری از ثانیه از خود نور منتشر می‌کند. لذا نوردهی طولانی‌تر در ثبت این درخششِ سریع سودی نخواهد داشت. حتی شهاب‌های روشن با درجه درخشندگی ۲، به سختی با یک لنز زوم f/3.5 که برای دوربین‌های دیجیتال SLR رایج است ثبت می‌شوند. لذا برای ثبت بیشتر شهاب‌هایی که با چشم غیر مسلح دیده می‌شوند، به یک لنز وایدِ سریع نیاز خوهید داشت. مثلا لنز ۱۸mm f/2 با مقدار ISO 800 و بیشتر.

این بدین معنی نیست که شما نمی‌توانید با یک دوربین ساده‌ی کامپکت از یک شهاب عکس بگیرید. اما اکثر دوربین‌های کامپکتِ جیبی فاقد لنزهای سریعی هستند که برای یک DSLR در دسترس است. اما اگر دوربین کامپکت شما این قابلیت‌ها را داراست و یک لنز نسبتا سریع دارد، ناامید نشوید! چرا که اگر با یک لنز کُند نتوان از شهاب‌های کم‌نور عکس گرفت، قطعا می‌توان از شهاب‌های پرنور عکس گرفت. دو قابلیتی که قطعا به آن نیاز است قابلیت عکاسی پی‌درپی (که معمولا در تنظیمات دوربین با نمای سه مستطیل پشت‌سرهم نمایش داده می‌شود) و قابلیت باز نگاه داشتن شاتر بیشتر از چند ثانیه است.
عموما برای عکاسی از شهاب نیازی به موتور ردیاب نیست، چرا که اگر با یک لنز واید عکاسی می‌کنید حتی با نوردهی ۳۰ ثانیه، رد قابل توجهی از حرکت ستاره‌ها ثبت نخواهد شد. اما نصب دوربین روی یک موتور ردیاب، به شما این امکان را می‌دهد که بتوانید تمامی فریم‌های پی‌درپی‌ای‌ را که گرفته‌اید در یک فریم ادغام کنید. همانگونه که عکاسان ماهر عکس‌های زیبایی خلق می‌کنند که در آن چندین شهاب به تصویر درآمده.

شکار یک شهاب بزرگ
بخشی از جذابیت بارش‌های شهابی به‌خاطر سرعت و زودگذریِ شهاب است، اما همین باعث می‌شود که نتوان پیش‌بینی کرد شهاب مشخصا در کجا ظاهر خواهد شد. به همین دلیل بسیاری از عکاسان موفقِ بارش‌های شهابی، از بیش از یک دوربین استفاده می‌کنند که هرکدام از آن‌ها بخش‌های متفاوتی از آسمان را پوشش می‌دهد تا بدین ترتیب مطمئن باشند که هیچ شهاب بزرگی را از دست نمی‌دهند.

اگر مرکز بارش (محلی در آسمان که امتداد خطوط شهاب‌ها از آنجا شروع می‌شود) را برای عکاسی هدف بگیرید، اغلب خط‌های شهابیِ کوتاه و یا شهاب‌هایی را ثبت می‌کنید که دقیقا به سمت شما حرکت می‌کنند؛ این شهاب‌ها چون مستقیما به سمت شما در حرکتند، هیچ رد نوری از خود به‌جای نمی‌گذارند، بلکه مانند یک ستاره به نظر می‌رسند. برای لحظه‌ای نوری می‌بینید و سپس خاموش می‌شوند. به همین دلیل بهترین خطوط اغلب حدود ۹۰درجه دورتر از مرکز بارش دیده می‌شوند. جایی که شهاب‌ها با خطوطی طولانی دیده می‌شوند یا در طی حرکت چند بار روشن و خاموش می‌شوند. گاهی نیز به ندرت شهابی با ردی طولانی برای چند دقیقه روشن باقی می‌ماند. رمز موفقیت در این است که دوربین را به سوی یک جهت تنظیم کنید و با دیدن شهاب در نقاط دیگر برای تغییر جهت دوربین وسوسه نشوید، صبر کنید و منتظر شهاب‌های بعدی در همان ناحیه باشید.

در آخر اینکه برای اینکه در ثبت شهاب‌ها شانس بیشتری داشته باشید، یک منطقه تاریک و به دور از آلودگیِ نوری شهر را انتخاب کنید. استفاده از یک نمای زیبا در عکس (مانند یک درخت، کوه یا بنا) به عکس شما جلوه‌ی زیبایی بیشتری خواهد داد.

منبع: