هیولای بیکاری در ایران بیکار نبوده است!

سلامت نیوز: هر چند بارها وبارها طی سال های اخیرمسئولان وکارشناسان از وضعیت بغرنج اشتغال وبیکاری در کشور اظهار نگرانی کرده ونسبت به بروز بحران وسونامی بیکاری هشدار داده اند اما با این حال این معضل همچنان یکی از اصلی ترین مشکلات کشور به شمار می رود. از سوی دیگر طی این مدت نه تنها از میزان بیکاران کشور کم نشده بلکه بر اساس گزارش اخیر مرکز آمار بر تعداد آنان نیز افزوده شده است .

به گزارش سلامت نیوز، روزنامه قانون در ادامه نوشت: براساس گزارش مركز آمار در تابستان امسال جمعیت بیكاران كشور برابر با ۲ میلیون و ۷۳۵‌هزار و ۴۱۹ نفر بوده است. جمعیت بیكاران در بهار امسال برابر ۲ میلیون و ۶۴۷‌هزار و ۲۳۳ نفر بوده است. به این ترتیب جمعیت بیكاران كشور در فاصله یك فصل در سال جاری معادل ۸۸‌هزار و ۱۸۶ نفر افزایش پیدا كرده است. همچنین 2/12درصد از این جمعیت مربوط به نقاط شهری و 4/7‌درصد به نقاط روستایی تعلق داشته است. به این ترتیب در تابستان امسال جمعیت ۲۵ میلیون و ۱۳۹‌هزار و ۴۹ نفر بوده است. این جمعیت در بهار امسال ۲۱میلیون و ۸۶۱‌هزار و ۱۰۶ نفر بوده است.

رشد 4/1 واحد ‌درصدی بیكاری نسبت به تابستان قبلتابستان سال پیش بود كه نرخ بیكاری بعد از مدت‌ها تك رقمی شد ومركز آمار نرخ بیكاری تابستان ۹۳ را معادل 5/9‌درصد اعلام كرد؛ برآوردی كه با وجود برخی ابهامات نسبت به صحت آن، امیدواری‌هایی در خصوص كاهش روند بیكاری را به همراه داشت. اما تغییرات نرخ بیكاری در فاصله تابستان سال گذشته تاكنون نشان می‌دهد كه این امیدواری‌ها چندان قابل اتكا نبوده است. در فاصله تابستان سال گذشته تاكنون نرخ بیكاری معادل 4/1 واحد ‌درصد رشد داشته است، اما وضعیت بیكاری در روستاها نسبت به مناطق شهری همچنان بهتر است. در تابستان امسال نرخ بیكاری در روستاها معادل4/7‌ درصد بود. این گروه مشاركت اقتصادی 1/41‌ درصدی هم در این مدت داشتند. البته به آن معنا نیست كه روستاییان از وضعیت رو به گسترش بیكاری در سراسر كشور مصون مانده‌اند. نرخ بیكاری در مناطق روستایی در تابستان سال گذشته معادل ۷‌درصد بود كه تغییرات سال جاری نشان از رشد 4/0 واحد‌درصدی این نرخ در فاصله تابستان امسال نسبت به سال ۹۳ دارد.

بیكاری فراگیر زنانتغییرات نرخ بیكاری در تابستان امسال بیانگر آن است كه بیكاری در میان زنان همچنان فراگیرتر است. در حالی نرخ بیكاری میان زنان در دومین فصل امسال 9/19‌درصد بود كه مردان بیكاری9/8‌درصدی را در این فصل پشت سرگذاشتند. برپایه این گزارش نرخ مشاركت اقتصادی در بین زنان نسبت به مردان و در نقاط شهری نسبت به نقاط روستایی همانند بهار سال جاری كمتر بوده است. نرخ مشاركت اقتصادی زنان در تابستان امسال معادل8/13‌درصد بود و در مقابل مردان مشاركت 2/62‌درصدی در اقتصاد داشتند.

بیكاری ۱۶‌درصدی در چهارمحال‌وبختیاریاما همان‌طور كه اشاره شد، میزان بیكاری در تمام استان‌ها یكسان نیست. برخی استان‌ها از پتانسیل بیشتری در ایجاد شغل برخوردارند. بررسی شاخص‌های عمده نیروی كار به تفكیك استان‌ها در تابستان ۹۴ نشان می‌دهد كه استان‌های چهارمحال و بختیاری با ۱۶درصد و كرمان با 5/6‌درصد كمترین نرخ بیكاری را ثبت كردند. بعد از چهارمحال و بختیاری، كرمانشاه بیكاری 2/15درصدی و پس از آن خراسان رضوی با بیكاری 2/14‌درصدی بیشترین میزان بیكاری در سراسر كشور را داشتند. اما بعد از كرمان وضعیت بیكاری در آذربایجان شرقی نسبت به سایر استان‌ها بهتر بود؛ این استان در تابستان امسال بیكاری ۶/۶‌درصدی را تجربه كرد. وضعیت نرخ بیكاری در خراسان جنوبی با نرخ2/7‌درصد بهتر از استان‌های دیگر بود. اما بیشترین مشاركت اقتصادی در تابستان امسال در استان گیلان با نرخ 2/44‌درصدی به ثبت رسیده است. در مقابل هم كمترین میزان مشاركت اقتصادی در این مدت مربوط به سیستان و بلوچستان با نرخ 5/29‌درصد بوده است. طبق گزارش مركز آمار استان تهران در مدت زمان مورد نظر بیكاری‌ای معادل 2/9‌درصد داشت كه این میزان به نسبت كمتر از نرخ متوسط بیكاری در كشور بوده است اما در تابستان پایتخت مشاركت اقتصادی 7/37‌درصدی داشته است.

بخش خدمات در صدر فعالیت‌های اقتصادیگزارش تهیه شده در مركز آمار نشان می‌دهد كه 5/8درصد جمعیت شاغل در تابستان امسال دارای اشتغال ناقص بوده‌اند، البته این شاخص در بین مردان بیشتر از زنان و در نقاط روستایی بیشتر از نقاط شهری بود. همچنین نرخ اشتغال ناقص نسبت به بهار امسال، 7/0درصد كاهش پیدا كرده است. بررسی اشتغال در بخش‌های عمده اقتصادی نشان می‌دهد كه خدمات با 6/48درصد بیشترین سهم در اشتغال را به خود اختصاص داده است، در مراتب بعدی بخش‌های صنعت با 2/32درصد و كشاورزی با 2/19درصد قرار دارند. در مقایسه با فصل بهار، بخش خدمات 7/0درصد افزایش، بخش صنعت 8/0درصد كاهش و بخش كشاورزی بدون تغییر باقی مانده‌اند. برهمین اساس، بررسی نرخ بیكاری جوانان ۲۴-۱۵ ساله حاكی از آن است كه 7/25درصد از جمیعت فعال این گروه سنی بیكار بوده‌اند؛ این شاخص در بین زنان نسبت به مردان و در نقاط شهری نسبت به نقاط روستایی بیشتر بوده و نسبت به فصل مشابه در سال گذشته 2/0درصد افزایش و نسبت به فصل قبل 4/2درصد كاهش یافته است.

نرخ بیكاری جوانان ۲۹-۱۵ ساله نیز حاكی از آن است كه 4/23درصد از جمعیت فعال، بیكار بوده‌اند و این شاخص در بین زنان نسبت به مردان و در نقاط شهری نسبت به نقاط روستایی بیشتر بوده است.طبق گزارش مركز آمار ایران، سهم شاغلان ۱۵ساله و بیشتر با ساعت كار معمول ۴۹ساعت و بیشتر نشان می‌دهد ۴۱درصد آنها به‌طور معمول بیش‌ از ۴۹ساعت در هفته كار می‌كنند كه نسبت به فصل قبل ۲درصد افزایش داشته است؛ این شاخص كه یكی از نماگرهای كار شایسته است، نشان می‌دهد در كشور سهم زیادی از شاغلان بیشتر از استاندارد كار می‌كنند. گزارش مركز آمار حاكی از آن است كه نرخ بیكاری 8/10‌درصدی فصل بهار، در فاصله سه ماه بعد از آن به 9/10‌درصد رسیده است. براساس این گزارش نرخ مشاركت اقتصادی در تابستان امسال برابر ۳۸.۹‌درصد بوده كه این میزان نسبت به مدت مشابه سال گذشته 7/1 واحد‌درصد افزایش و نسبت به بهار امسال 9/0 واحد‌درصد رشد پیدا كرده است. اما بیكاری رو به گسترش در تابستان امسال، در برخی استان‌ها بیشتر از سایر نقاط كشور شده است به نحوی كه ۶ استان چهارمحال و بختیاری، كهگیلویه و بویراحمد، خراسان رضوی، كرمانشاه، اصفهان و لرستان با نرخ بیكاری بالاتر از 61/12‌درصد در نقشه اشتغال كشور به رنگ قرمز ظاهر شدند. فصل دوم امسال، چهارمحال و بختیاری بیشتر از سایر استان‌ها درگیر پدیده بیكاری بوده كه با نرخ ۱۶‌درصدی پیشتاز است. البته وضعیت كرمانشاهی‌ها هم چندان مساعد نبوده است؛ این استان هم بیكاری 2/15‌درصدی را در فصل تابستان تجربه كردند.

بیکاری بالا در مهاجرپذیرترین استان استان‌های البرز، اصفهان، گیلان، یزد و مازندران پنج استان عمده مهاجرپذیر و دارای بالاترین میزان خالص مهاجرت و استان‌های خوزستان، کرمانشاه، لرستان، سیستان و بلوچستان و فارس دارای کمترین خالص مهاجرت و پنج استان عمده مهاجرفرست طی سال‌های ۱۳۹۰-۱۳85 هستند. طی دوره‌ مذکور ۱۳ استان مهاجرپذیر و ۱۸ استان مهاجرفرست هستند.

در بین افرادی که به استان‌های مهاجرفرست مهاجرت کرده‌اند، سهم پیروی از خانوار و تحصیلات در مقایسه با افرادی که به استان‌های مهاجرپذیر مهاجرت کرده‌اند بیشتر بوده است. در مقابل،‌ سهم علل جست‌وجوی کار و کار بهتر و دستیابی به مسکن مناسب‌تر در بین افرادی که به استان‌های مهاجرپذیر مهاجرت کرده‌اند، بیشتر بوده است. این امر می‌تواند شاهدی بر این ادعا باشد که زیرساخت‌ها و ظرفیت‌های اقتصادی و اشتغال در بین استان‌های مهاجرپذیر بیشتر است. بررسی وضعیت بیکاری استان‌های مهاجرپذیر و مهاجرفرست نشان از تفاوت قابل توجه این شاخص بین استان‌های مهاجرپذیر و مهاجرفرست دارد. به عبارت دیگر، استان‌های مهاجرپذیر میزان بیکاری کمتری در مقایسه با استان‌های مهاجرفرست دارند. میزان بیکاری در استان‌های مهاجرفرست سیستان و بلوچستان و خوزستان که در صدر استان‌های مهاجرفرست قرار دارند، به ترتیب برابر با 2/29 و 7/25 درصد بوده است. این در حالی است که در میان استان‌های مهاجرپذیر، استان البرز با 7/16 درصد و استان گیلان با 1/15 درصد بالاترین میزان بیکاری را در میان استان‌های مهاجرپذیر داشتند و استان‌های خراسان جنوبی با 7/6 درصد و سمنان با 9/9 درصد حداقل میزان بیکاری را در بین استان‌های مهاجرپذیر دارا بودند.

به‌جز استان تهران، اغلب استانهای مهاجرفرست در مقایسه با استان‌های مهاجرپذیر سرانه محصول ناخالص داخلی بدون احتساب نفت پایین‌تری دارند. به عبارت دیگر، استان‌های مهاجرپذیر از سرانه بالایی از محصول ناخالص داخلی بدون احتساب نفت برخوردارند. بنابراین استان‌هایی که از وضعیت مطلوبی از نظر تولید ناخالص داخلی آن هم بدون احتساب نفت برخوردارند، به سبب برخورداری از جاذبه اقتصادی مهاجرتی، از پتانسیل بالاتری برای جذب مهاجرین برخوردارند. در برخی استان‌های مهاجرفرست همچون خوزستان و کهگیلویه و بویراحمد، سرانه محصول ناخالص داخلی با احتساب نفت بالایی که دارند ولی باید اذعان داشت که تولید نفت نقش قابل توجهی در بهبود وضعیت اقتصادی این استان‌ها نداشته است. شناخت عوامل اجتماعی- اقتصادی مؤثر بر مهاجرت، مهاجرپذیری و مهاجرفرستی هر یک از استان‌های کشور و بررسی الگوهای مهاجرتی در هر یک از استان‌ها می‌تواند در سیاست‌گذاری‌های مهاجرتی همچون بازتوزیع مطلوب جمعیت در بین استان‌های مهاجرپذیر و مهاجرفرست نقش عمده‌ای را ایفا کند.

ویدیو مرتبط :
در ایران باستان چهار شنبه و چهارشنبه سوری نبوده.