مشاهده 15 قطعه پرنده نادر میش مرغ در بوکان

محمد احمدی روز یکشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: با شروع فصل بهار و با انجام گشت و کنترل و پایش زیستگاه بهاره دشت سوتاو حمامیان بوکان که زیستگاه اصلی این پرنده در سطح کشور به شمار می رود، این تعداد پرنده میش مرغ مشاهده شده است.
وی افزود: این پرندگان زیبا در پهنه دشت سوتاو به صورت 9 قطعه پرنده ماده و شش قطعه پرنده نر بالغ مشاهده شده است.
احمدی ادامه داد: با آغاز فصل بهار میش مرغ های دشت سوتاو حمامیان شروع به جفت یابی کرده و پس از تخم گذاری و جوجه آوری در این زیستگاه باقی می مانند.
احمدی گفت: خوشبختانه وضعیت این پرنده نادر در زیستگاه خود در دشت سوتاو حمامیان و دیگر زیستگاه های این پرنده از جمله دشت آلبلاغ و اینگیجه به علت امنیت خوبی که در آن برای زیست این پرنده به وجود آمده، بسیار مناسب است.
وی اضافه کرد: مناطقی که این پرنده دیده شده و یا اقدام به لانه گذاری کرده است، به صورت شبانه روزی مورد حفاظت و بازدیدهای مکرر یگان حفاظت محیط زیست بوکان قرار می گیرد.
وی گفت: حمل هرگونه اسلحه شکاری در زیستگاه میش مرغ در شهرستان بوکان ممنوع بوده و با خاطیان و افرادی که در این محدوده اقدام به حمل سلاح کنند، به شدت برخورد می شود.
رئیس اداره حفاظت محیط زیست بوکان با بیان اینکه در حال حاضر 80 درصد از جمعیت موجود این پرنده در کشور در بوکان زندگی می کند، افزود: برای حمایت از این پرنده در حال انقراض مرکز تحقیقات میش مرغ در دشت سوتاو در زمینی به مساحت دو هکتار با هدف حفاظت، احیاء و تکثیر مصنوعی از این گونه نادر و در حال انقراض در حال احداث است.
دشت سوتاو که مهمترین زیستگاه این پرنده نادر در ایران به شمار می رود، یک پهنه تپه ماهوری به وسعت 400 هکتار در روستای حمامیان از توابع بخش سیمینه شهرستان بوکان است که سالانه پذیرای 20 تا 25 قطعه از این نوع پرنده نادر است.
این دشت از سوی اداره کل حفاظت محیط زیست آذربایجان غربی به عنوان پناهگاه میش مرغ و منطقه شکار ممنوع اعلام شده است.
میش مرغ پرنده ای از خانواده هوبره گان است که در دشت های وسیع بی درخت، زمین های استپی و کشتزارهای پهناور حبوبات و علفزارها زندگی می کند.
این پرنده دارای گردن و پاهای کشیده، بالها و منقار پهن و پرهای رنگارنگ است و روی زمین لانه سازی می کند.
میش مرغ در فصل بهار تخم گذاری می کند و در هر دوره تخم گذاری نیز دو تا چهار تخم می گذارد که پس از 25 تا 27 روز جوجه ها به دنیا می آیند.
میش مرغ یکی از بزرگترین پرندگان ایران است و از نظر شکل و جثه با طول بدن یک متر و وزن بیش از 15 کیلوگرم شباهت زیادی به بوقلمون دارد.
پرهای میش مرغ در قسمت پشت نخودی سیر با راه های عرضی سیاه و در قسمت شکمی، کاملاً سفید رنگ است.
این پرنده پاهای قوی و بلندی دارد که به سه انگشت ختم می شود.
این پاهای قوی، برای میش مرغ که کمتر پرواز می کند، اهمیت زیادی دارد.
میش مرغ بسیار زودرَم و محتاط است و با اینکه پروازش قوی است، اغلب در مقابل خطر می دود یا مخفی می شود.
میش مرغ ها، بیشتر در کشتزارهای مسطح مانند مزرعه های گندم، نخود و یونجه زندگی می کنند، تغذیه این پرنده بسیار متفاوت و شامل مواد گیاهی و حیوانی مختلف از جمله حشرات، قورباغه و سوسمار است.
میش مرغ که در زبان محلی به چیرگ مشهور می باشد، در بهار که زمان جوجه آوری است، آشیانه خود را در قسمت های انبوه این مزارع می سازد اما در پاییز و زمستان نیز می توان آنها را در مزارع درو شده مشاهده کرد.
هم اکنون دشت سوتاو حمامیان بوکان مهمترین زیستگاه پرنده میش مرغ در کشور است.
7510/6185/1905

انتهای پیام /*

ویدیو مرتبط :
میش مرغ(سیمرغ)پرنده زیبا و نایاب ایرانی