تیموریان: بوسیدن قرآن یکی از رضایت‌بخش‌ترین لذت‌های زندگی‌ام بود/کی‌روش بهترین است

به گزارش خبرگزاری تسنیم، سایت فرانسوی Sofoot مصاحبه‌ای مفصل با آندرانیک تیموریان، هافبک تیم ملی ایران انجام داده است. این سایت در ابتدای این مصاحبه درباره کاپیتان تیم ملی ایران نوشته است: آندرانیک تیموریان در ماه‌های اخیر کاپیتان تیم ملی ایران شده است. در 32 سالگی او اکنون بخشی از تیم احیا شده‌‌‌ای است که در جام جهانی 2014 برزیل عملکرد غافلگیر کننده‌ای داشت. بازیکن پیشین تیم‌های فوتبال بولتون و فولام درباره کشور، مذهب، سرمربی‌اش در تیم ملی ایران و نیز برخی غذاها صحبت کرده است.

 دوران بازیگری‌ات را در یک تیم ارمنی در تهران (آرارات) آغاز کردی. آیا تعداد زیادی از این دست تیم‌ها در ایران وجود دارد؟

بله. ما در ایران چند باشگاه ارمنی داریم که یکی از آنها همان تیمی است که من در آن بازی‌ام را آغاز کردم و اسمش آرارت تهران بود که محبوب‌ترین تیم (ارمنی) ایران است. علاوه بر این، تیم‌های ارمنی می‌توانند در لیگ کشور هم بازی کنند درست مانند سایر تیم‌ها. به عنوان مثال، آرارات 10 سال پیش در دسته اول فوتبال ایران بازی کرد.

برای جامعه شما مهم است که نمایندگانی در تیم ملی ایران داشته باشد؟

البته که مهم است. ارمنی‌های ایران همیشه از دیدن من در زمین فوتبال در حالی که پیراهن تیم ملی ایران را به تن داشته‌ام، خوشحال می‌شوند. علاوه بر این، من آخرین ارمنی در 10 سال گذشته هستم که به تیم ملی راه پیدا کرده است. احساس می‌کنم ارمنی هستم اما تفاوت زیادی میان خودم و دیگر ایرانی‌ها نمی‌بینم. چیزی که برای من اهمیت دارد این است که تا جای ممکن برای کشورم بازی کنم.

جامعه ما هر سال کوچک و کوچک‌تر می‌شود اما ما همچنان اقلیت مهمی در ایران محسوب می‌شویم. ما در این کشور زندگی آرام و بدون مشکلی داریم، حتی به عنوان یک فوتبالیست. همه چیز برای ما فراهم می‌شود تا خوب زندگی کنیم و احساس کنیم که راحت هستیم. من از دوران بازیگری‌ام برای آرارات خوشحالم اما آن حس باعث نشد که من قید بازی برای سایر تیم‌های ایران را بزنم.

انجام مراسم مذهبی‌تان در کلیسا‌ها، اعتقادات و ... فکر می‌کنی این چیزها هم در پیشرفت و عملکرد مثبتت تأثیر داشته است؟

البته که این چیزها مهم هستند. خانواده من و دوستانم، ما هم همگی می‌توانیم دعا کنیم و می‌توانیم آیین مذهبی‌مان را آزادانه و بدون هیچ مشکلی انجام دهیم. من حتی زمانی که گل می‌زنم می‌توانم نشان صلیب را بکشم.

چه حسی داشتی زمانی که کارلوس کی‌روش، بعد از جام جهانی تو را به عنوان کاپیتان تیم ملی انتخاب کرد؟

احساس غرور زیاد. این اتفاق هم برای خودم هم برای جامعه ارمنی‌ها غافلگیر کننده بود اما راستش را بخواهید من از سال 2005 تاکنون دارم برای تیم ملی بازی می‌کنم. اولین جام جهانی‌ام را سال 2006 در آلمان تجربه کردم. بعد از آن هم در جام ملت‌های آسیا 2007 و جام جهانی 2014 برزیل بازی کردم. با در نظر گرفتن این موضوع، می‌توانید بگویید که من از تجربه کافی برای قبول مسئولیت کاپیتانی تیم برخوردار هستم و اینکه به عنوان کاپیتان انتخاب شدم آنقدر هم تعجب‌آور نبود.

فکر می‌کنی اگر سرمربی تیم ملی ایران، یک ایرانی بود، فرد دیگری را به عنوان کاپیتان انتخاب می‌کرد؟ پیش از تو سابقه نداشته که تیم ملی ایران کاپیتانی مسیحی داشته باشد.

به نظر من این موضوع هیچ ربطی به دین و مذهب ندارد. زمانی که جواد نکونام (کاپیتان پیشین تیم ملی ایران)، بازنشسته شد، من کاپیتان شدم. اگرچه این اتفاق برای برخی غافلگیر کننده بود اما واقعیت این است که من همانطور که گفتم بعد از جواد مسن‌ترین بازیکن تیم ملی بودم. انتخاب شدن من به عنوان کاپیتان هیچ ربطی به مذهب یا سیاست ندارد. می‌دانید، اغلب مردم (در خارج از کشور) نگاه و نظر بدی درباره ایران دارند اما اینجا تفاوت دین ما را از یکدیگر جدا نمی‌کند.

رابطه‌ات با کارلوس کی‌روش چطور است؟

من برای او او احترام فراوانی قائل هستم. او یک سرمربی بسیار باهوش و با شخصیت است. ما با او سخت تلاش می‌کنیم و او از ما انتظار انجام تمرینات فیزیکی دارد. کی‌روش خیلی به تمرینات فیزیکی تأکید دارد. او همیشه در کنار بازیکنانش حاضر است و به نظر من شخصیت یک مربی پیروز را دارد. او با سرالکس فرگوسن در منچستریونایتد کار کرده است. ما اکنون تیم جوانی داریم و کی‌روش می‌خواهد تجربه‌اش را با ما منتقل کند. او درباره تجاربش در منچستر صحبت می‌کند. او خیلی ما به نزدیک است. چیزی که برای من غافلگیر کننده بوده این است که در تیم ملی با من همانطور رفتار می‌شود که با یک بازیکن تازه‌وارد. کی‌روش شاید بهترین سرمربی‌ است که داشته‌ام اما او برای من ناشناخته نبود چون من او را از قبل می‌شناختم. زمانی که در بولتون در فولام بازی می‌کردم، کی‌روش را روی نیمکت منچستریونایتد می‌دیدم.

تو و کی‌روش از نظر فرهنگی نقاط مشترکی دارید؟

بله ما گاهی اوقات با هم در رستوران‌های سنتی غذا می‌خوریم. کارلوس عاشق غذاهای ایرانی است و البته حق هم دارد چون غذاهای ایرانی جزو بهترین غذاهای دنیا هستند. خود شما، آیا تا به حال ته‌چین را امتحان کرده‌اید؟

منظورت همان غذایی است که با پلو، مرغ، سیر و تخم‌مرغ درست می‌شود؟

پس آن را می‌شناسی! تمام غذاهای ما در ایران مزه‌ای دارند که می‌توانند تا آخر عمر می‌توانند زیر زبان‌تان بماند. در مورد کارلوس کی‌روش هم این موضوع صدق می‌کند (خنده!)

قبل از آنکه به برزیل بروی، عکسی منتشر شد که تو را در حال بوسیدن قرآن در محضر یک روحانی نشان می‌داد. در آن تصویر لبخندی به لب داشتی. چه خاطره‌ای از آن روز به یاد داری؟

بدون شک شرکت در آن مراسم یکی از رضایت‌بخش‌ترین لذت‌های زندگی‌ام بود. تجربه فوق‌العاده بود. من برای تمامی کتاب‌های آسمانی احترام قائل هستم چون این کتاب‌ها از طرف خدا هستند مثل کتاب ما انجیل. من آن حرکت را با احترام زیاد انجام دادم، ضمن اینکه تنها کسی نبوده‌ام که این کار را انجام داده است.

از حضور در جام جهانی 2014 چه تجربه‌ای داری؟

راستش را بخواهید ما در بازی‌های‌مان کمی شگفتی‌‌ساز ظاهر شدیم به خصوص در بازی برابر نیجریه و آرژانتین. مردم فکر می‌کردند که عملکرد ما در آن رقابت‌ها فاجعه‌آمیز باشد اما آنطور هم نبود. بعد از این دو بازی، بازی سوم برای ما سخت بود.

قرار گرفتن برابر بازیکنانی مثل مسی، آگرو و ژکو چه حسی داشت؟

بازی برابر چنین بازیکنانی انگار غیرواقعی بود. من در لیگ برتر بازی کرده‌ام و تا حدودی با جو چنین بازی‌هایی آشنا هستم اما بازیکنان جوان تیم‌مان، چنین ستاره‌هایی را معمولاً فقط در تلویزیون می‌بینند. من پیراهن آن بازیکنان را نخواستم و گذاشتم که بازیکنان جوان تیم‌مان بروند و آنها را بگیرند.

به آینده تیم ملی ایران خوشبین هستی؟

در مقطع فعلی ما بازیکنان خوبی داریم و بهتر است بگویم بازیکنان جوان بسیار خوبی داریم. امیدوارم آنها پیشرفت کنند و بازی‌شان را در باشگاه‌های خارجی ادامه دهند. مثلا در خط میانی تیم ما احسان حاج‌صفی (بازیکن تیم دسته دوم FSV‌فرانکفورت آلمان) باید به بازی در لیگ یک علاقه بیشتر نشان می‌داد.

انتهای پیام/