توکل به خدا، بهترین تکیه گاه معنوی

حوزه/ قرآن کریم می فرماید: وَ أُفَوِّضُ أَمْرِی إِلَی اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِیرٌ بِالْعِبادِ
کار خود را به خدا واگذار می کنم که خداوند نسبت به احوال بندگانش بیناست»[1]

تفسیر
و در آخرین سخنش با تهدیدی پر معنی گفت: «به زودی آنچه را من امروز به شما می گویم به خاطر خواهید آورد» (فَسَتَذْکرُونَ ما أَقُولُ لَکمْ). و هنگامی که آتش خشم و غضب الهی دامانتان را در این جهان و آن جهان بگیرد به
صدق گفتار من پی می برید. اما افسوس که آن زمان دیر است، اگر در آخرت باشد راه بازگشت وجود ندارد، و اگر در دنیا باشد به هنگام نزول عذاب تمام درهای توبه بسته می شود. سپس افزود: «و من تمام کارهای خود را به خداوند یگانه یکتا واگذار می کنم که او نسبت به بندگانش بیناست» (وَ أُفَوِّضُ أَمْرِی إِلَی اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِیرٌ بِالْعِبادِ). و به همین دلیل نه از تهدیدهای شما می ترسم، و نه کثرت و قدرت شما و تنهایی من مرا به وحشت می افکند. [2]

پیام ها
1-در برابر تهدیدها و توطئه ها «مَکرُوا» باید به خدا پناه برد. «أُفَوِّضُ أَمْرِی إِلَی اللَّهِ»
2-مبلغ باید تکیه گاه معنوی داشته باشد. «أُفَوِّضُ أَمْرِی إِلَی اللَّهِ»
3-کارها را به کسی بسپاریم که به حال ما آگاهی کامل داشته باشد. «بَصِیرٌ بِالْعِبادِ»[3]

پی نوشت ها
[1] غافر/ 44
[2] مکارم شیرازى، ناصر، برگزیده تفسیر نمونه، ج 4، ص 274
[3] قرائتى، محسن، تفسیر نور، ج 8، ص 261





با کانال تلگرامی «آخرین خبر» همراه شوید

منبع: حوزه