سرگرمی
2 دقیقه پیش | دانلود بازی اندرویداندروید (از یونانی: به معنای مَرد، انسان، شبه آدم یا رُبات (آدم آهنی))، (به انگلیسی: Android) یک سیستم عامل همراه است که گوگل برای تلفنهای همراه و تبلتها عرضه مینماید و ... |
2 دقیقه پیش | بازی اکشن-ماجرایی اسطوره های کوچک/ Pocket Legendsآخرین خبر/ Pocket Legends یکی از جذاب ترین بازی های آنلاین اکشن و سرگرم کننده برای سیستم عامل اندروید است. باید اشاره کرد که این بازی، اولین و بهترین بازی کمپانی MMO است که موفقیت ... |
حرکات سیاسی زنان در تاریخ معاصر ایران
قانون/ هشتم مارس ، برای زنان سراسر دنیا روزی حساس و معنی دار است. این روز در ابتدا به عنوان یک رویداد سیاسی ،سوسیالیستی آغاز شد، اما بعدها در فرهنگ بسیاری از کشورها نمایان شد. 8 مارس روزی است که زنان جهان بدون توجه به گرایشات مختلف فکری، عقیدتی،نژادی و ... به یادآوری موفقیت ها و دستاوردهایشان می پردازند. در حقیقت، این روز مجالی است برای نگاه کردن به گذشته در مسیر تلاش ها، منازعه ها و فعالیت های پیشین، و بیشتر برای نگریستن در راستای حرکت های پیش رو برای باز کردن راه در جهت شکوفایی استعدادها و فرصت هایی که در انتظار نسل آینده زنان است.
انتخاب روز هشتم مارس به عنوان روز زن به خاطر مبارزه زنان کارگر نساجی کتان در سال 1857 میلادی در شهر نیویورک آمریکاست.شرایط کاری سخت و غیر انسانی با دستمزد کم کارگران زن در اوایل قرن بیستم که همراه با مردان در کشور های صنعتی وارد بازار کار شده بودند آنان را وادار به مبارزه علیه این بی عدالتی به شکل سازمان یافته و منظم کرد.
بعد از گذشت بیش از پنجاه سال، کارگران زن کارخانـه نساجی کتان در شهر نیویورک به منظور احیای خاطرۀ اعتصاب در این روز که تبعیض،محرومیت ،فشار کار و حقوق بسیار کم زنان را به یاد می آورد دست به اعتصاب زدند، صاحب این کارخانه به همراه نگهبانان به خاطر جلوگیری از همبستگی کارگران بخش های دیگر با اعتصابگران و عدم سرایت آن به بخش های دیگر ، این زنان را در محل کارشان محبوس کرد و بعدا به دلایل نامعلوم کارخانه آتش گرفت و فقط تعداد کمی از زنان توانستند از این حادثه نجات یابند و مابقی 129 تن از زنان کارگر در این آتش سوختند.
به همین دلیل روز هشتم مارس به طور سنتی به نام روز مبارزه زنان علیه بی عدالتی و فشار علیه زنان در خاطره ها باقی ماند. در سال هاى بعد در کشورهاى مختلف اروپایى و آمریکا مبارزه زنان به شکل تظاهرات و اعتصاب کاری علیه فشار، تبعیض و استعمار کاری و همین طور برای داشتن حقوق برابر در اجتماع ادامه پیدا کرد.
زنان ایرانی و جنبش آزادیخواهی
در ایران، به دلیل قدمت تاریخی و تمدن غنی، داستان رفع تبعیض و ظلم از زنان سابقه گسترده تری نسبت به غرب دارد. قبل از اسلام سرگذشت زنان ایران از اهمیت خاصی برخوردار بوده است؛ در این دوران، وضعیت جامعه با نوسان بین مردسالاری و زن سالاری، تا حد پادشاهی دو زن در دوره ساسانیان پیش رفت. گرچه با ورود اسلام به ایران، تحولی بزرگ در نقش و حقوق زنان اتفاق افتاد، اما به تدریج که اسلام و دستورات آن در فرهنگ های محلی حل شد، این حقوق برجسته نیز اصالت خود را از دست داد و رنگ محلی به خود گرفت و قوانین اسلامی با گذشت زمان، در قالب سنت ها و عرف فرهنگی هر دسته و قومی تفسیر شد. این بود که احکام اسلام در هاله ای از رسوم فرهنگی پنهان شد و به خصوص برای عوام جامعه، مردسالاری جایگاه سابق خود را بازیافت. در بین طبقات متشرع مرفه تر عمدتا شهری، آداب اسلامی اصالت خود را بیشتر حفظ کرد و از میان این طبقه بود که زنان تحصیلکرده و مؤثر در امور اجتماعی، پا به عرصه گذاشتند. مروری بر نقش زنان در تاریخ ایران نشان می دهد که زنان شاعر، عالم و دیگران موثر در امور سیاسی، در طول دوران بعد از اسلام کم نیستند. غیر از وجود زنان شاخص، در بین عموم زنان قشر بالای اجتماع، شئون محترمانه آنان در محیط های خانوادگی نیز محفوظ بود. زنان در این گروه توانستند در عرصه مناصب مختلف نهاد خانواده نقش آفرین و تأثیرگذار باشند. تأثیر آنان در امور سیاسی، در طبقه دولتی ها نیز در تاریخ مضبوط است.
قاجاریه و تحولات زنان در این دوره
این شرایط کما بیش تا عهد سلطنت قاجاریان ادامه داشت، اما دوره قاجار، دوره تحولات بزرگ و تغییرات اجتماعی عمیقی در ایران بود. در این دوره، جامعه ایران از یک نظام کاملا سنتی به یک نظام تحول یافته و متاثر از فرهنگ غرب مبدل شد. عمده ترین تحول در این دوره، در ساختار دولت اتفاق افتاد. در آغاز دوره قاجار، حکومت ایلی با تمام مشخصه های خود، به تدریج دچار تحولات سیاسی جدیدی شد تا جایی که در اواخر این دوره، یعنی در زمان احمدشاه، یک نظام لیبرالیستی مبتنی بر پارلمان استقرار یافت.
در نیمه دوم دوره قاجاریه، با خیزش های اجتماعی متعددی مواجه هستیم که نهضت تنباکو و انقلاب مشروطه از بارزترین آنان هستند. در این جنبش ها، زنان پا به پای مردان وارد صحنه اجتماع و سیاست شدند. نتیجه این مشارکت های سیاسی، روشن شدن نگرش زنان توده جامعه در مورد حقوق خویش بود. از این رو، مطالبات دینی برای احقاق حقوق شرعی و شکستن قالب مردسالاری، در میان آنان بالا گرفت. به این ترتیب، رعایت موازین شرعی در مورد زنان، از حیطه خانواده های طبقه بالای فرهنگی جامعه به عموم مردم نیز سرایت کرد.
زنان دوره قاجار با مقایسه شرایط زندگی خود با زنان اروپایی و همچنین شناخت ایدئولوژی ها و تفکرات آزادیخواهانه و برابری جویانه غربی، شرایط زندگی خود را اسفبار دیدند و ریشه مشکلاتشان را در بی سوادی یافتند. به همین دلیل عمدتا در دو جهت حرکت کردند: اول، تاسیس مدارس دخترانه، تاسیس روزنامه های مربوط به زنان و نوشتن مقالات، و دوم، تلاش در جهت تغییر در قوانین موجود برای رفع موانع قانونی از طریق تشکیل انجمن ها جهت رسیدن به اهداف خود.
آمدن پهلوی و زنان آزادیخواه آن دوران
نویسنده ای در مورد وضعیت زنان آزادیخواه در دوره رضاشاه مینویسد: «شهناز آزاد که در نشریه جهان زنان، دولت را مورد انتقاد قرار می داد، به زندان افتاد. جمیله صادقی، مؤسس نوید زنان نیز چند سالی به زندان افتاد. پروین اعتصامی که اشعار زیادی پیرامون زنان ایران سروده بود، دیگر در مجامع عمومی شرکت نمی جست.»
تغییر در نحوه پوشش زنان، در این دوره تبعات مختلفی را برای جامعه ایرانی به همراه آورد. پس از سقوط رضاشاه، فضای باز سیاسی ایجاد شد که حدود دوازده سال طول کشید و تا کودتای سال 1332 ادامه یافت. در این سال ها، به تدریج سازمان ها و انجمن های مستقل زنان، خارج از حاکمیت دولت تشکیل شد. در سال 1321 صفیه فیروز، انجمن ملی زنان را شکل داد. در همین سال، سازمان دموکراتیک زنان ایران وابسته به حزب توده، اساس برنامه خود را اعلام کرد.
از دیگر سازمان های زنان، هیات زنان ایران بود که با سازماند جدید در سال 1323 مجددا شکل گرفت.این هیات، تعدد زوجات را مورد انتقاد قرار داد. سازمان دموکراتیک زنان ایران نیز نسبت به دیگر سازمان ها از بهترین سازماندهی برخوردار بود. در سال 1323، هما هوشمند «کتاب بیداری ما» را چاپ کرد. در سال 1327، لیگ زنان به فدراسیون بین المللی زنان پیوست و شاخه هایش را در همه شهرهای اصلی باز کرد. در میان زنانی که در این سازمان برجسته بودند، زهرا تاج اسکندری، ایران ارانی، مریم فیروز، دکتر خدیجه کشاورز، دکتر اختر کامبخش و بدری علومی، در میان فعالان توده ای، شناخته ترین بودند. همچنین مهرانگیز دولتشاهی، اولین زن سفیر، راه نو را شکل داد و صفیه فیروز، اولین سازمان حمایت کننده بشر را پایه گذاشت. آن دو با شاه ملاقات کردند و متقاضی حق رای شدند.
این تحرکات جدید، مدت زیادی ادامه نداشت، زیرا پس از کودتای 28 مرداد، دیکتاتوری و استبداد یک بار دیگر بر جامعه سایه افکند. در یک مدیریت استبدادی، نهادهای مدنی مستقل و خارج از حیطه دولت و حاکمیت، مجالی برای ادامه حیات نمی یابد. بر این اساس، کودتای 28 مرداد، پایان کار سازمان های مستقل زنان بود.شاه ضمن برچیدن انجمن های مستقل زنان، در صدد ایجاد سازمان های زنان بر طبق اراده خود برآمد.
حرکتی با تعریفی دیگر
در کنار حرکت زنان غیر مذهبی که بیشتر مورد حمایت دولت بود افرادی همچون: علی شریعتی و مرتضی مطهری سعی کردند تا الگوی متفاوتی را از زن مسلمان ارائه دهند. بر این اساس، شریعتی کتاب پر فروش «فاطمه فاطمه است» و «زن» را چاپ کرد. شهید مطهری نیز شروع به انتشار یکسری داستان در مورد زنان مشهور در اسلام در مجله «زن روز» کرد و به مباحث دیگری از جمله «مسئله حجاب» و نیاز آن برای جامعه در آن مجله پرداخت. وی همچنین مباحث حقوق زن در اسلام را پیش کشید و تلاش کرد جایگاه زنان را در اسلام و قوانین آن ترسیم کند. به همین مناسبت در سال های 1346 ـ 1345، استاد مطهری در مجله «زن روز» به انتشار مقالاتی با عنوان«زن در حقوق اسلامی» اقدام کرد. به طور کلی می توان جنبش های فعال زنان را در دوره پهلوی به دو گروه کلی تقسیم کرد: نخست، عده ای که همراه با حاکمیت به فعالیت پرداختند و گروه دیگر، کسانی که با ایدئولوژی حاکم مخالفت کردند و طرح های دیگری را ارائه دادند.
سرانجام یک جریان آزادیخواه
در انقلاب اسلامی، میلیون ها زن به عرصه های مبارزات خیابانی وارد شدند و عملا به وضعیت موجود اعتراض کردند. زنان سهم مهمی در انقلاب داشتند. در تظاهراتی گسترده، هزاران پیشاپیش صفوف جمعیت حرکت می کردند و با این کار، ضمن اینکه خطر را به جان می خریدند، از دامنه خطر نیز می کاستند. به نظر «دیگار» و دیگران، انقلاب اسلامی جلوی کسب تحصیلات زنان را نگرفت که در گذشته برای آنان شروع شده بود و به پیش می رفت، بلکه برعکسِ آن عمل کرد زیرا زنان ایرانی توانستند از امتیاز چادر استفاده کرده و آن را همچون مجوزی برای ورود به عرصه های اجتماعی به کار برند. قبلا بسیاری از آنها در یک محیط سنتی زندگی می کردند که مشکلاتی را برای ورودشان به اجتماع ایجاد می کرد.
سازمان ملل متحد و برابری جنسی
پس از سال ها، سازمان ملل متحد و آژانس های تخصصی اش مشارکت زنان را به عنوان شرکا برابر با مردان در دستیابی به پرورش، صلح، امنیت و احترام کامل برای حقوق بشر، ترفیع داده اند. قدرت و اختیار زنان، نشان از چهره آشکار تلاش های سازمان ملل متحد با نظارت و تصحیح چالش های اجتماعی، اقتصادی و سیاسی در سراسر جهان دارد. در چند ساله اخیر 8 مارس روز جهانی زن برای زنان، نه تنها در کشورهای توسعه یافته که در جوامع در حال توسعه نیز به صورت گسترده تری مطرح و ابعاد تازه ای به خود گرفته است. جنبش روبهرشد جهانی زنان، که با برگزاری چهار کنفرانس بین المللی زنان توسط سازمان ملل متحد در تبدیل روز جهانی زن به صف آرایی و اعتراض در جهت دستیابی زنان به حقوق شان و مشارکت آنان در عرصه های سیاسی و اقتصادی یاری بسیار رسانده است.
علاوه بر این، زنان جهان در روز جهانی زن تلاش کرده اند تا این روز را به فرصتی برای انعکاس پیشرفت ها و دستاوردهای به دست آمده و کنش های شجاعانه و نیز عزم راسخ زنان عادی (که نقش شگفتآوری را در تاریخ کشورها و جوامع شان ایفا کرده اند) تبدیل کرده و این دستاوردها را گرامی بدارند.
با کانال تلگرامی «آخرین خبر» همراه شوید
منبع: قانون
ویدیو مرتبط :
3 کتاب تاریخ معاصر ایران/کتابنامه