سایر


2 دقیقه پیش

جمهوری آذربایجان با گرجستان و ترکیه مانور مشترک نظامی برگزار می کند

ایرنا/ جمهوری آذربایجان روز یکشنبه قبل از آغاز مذاکرات وین با حضور نمایندگان منطقه قره باغ کوهستانی، اعلان کرد که قصد دارد تمرین های نظامی با مشارکت گرجستان و ترکیه برگزار ...
2 دقیقه پیش

ژنرال فراری سوری از رژیم صهیونیستی درخواست کمک کرد

العالم/ ژنرال سابق و فراری ارتش سوریه که به صف مخالفان بشار اسد پیوسته، از رژیم صهیونیستی خواست که در مقابله با رییس جمهوری سوریه، مخالفان مسلح (تروریست ها)را یاری کند!.به ...



شهروند نوشت: افضل‌ الجهاد شیخ نمر و «جان جهادیست»


شهروند نوشت: افضل‌ الجهاد شیخ نمر و «جان جهادیست»روزنامه شهروند/ متن پیش رو در شهروند منتشر شده و انتشار آن به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست

در دنیایی که اصیل‌ترین مفاهیم بنیادی اسلامی نظیر کلمه شهادت، الله‌اکبر و جهاد در معرض قهر خشونت‌بار تروریسم و اسلام‌هراسی قرار گرفته و در بطن چنین عملیاتی با شنیع‌ترین جنایات ضدبشری علیه انسان‌های بی‌گناه همبسته می‌شود، شهادت شیخ نمر را می‌توان از منظر احیای واژه «جهاد» بررسی کرد. این همان چیزی است که در حدیث شریف به افضل‌الجهاد تعبیر شده، یعنی کلمه حقی که در نزد سلاطین جور بیان می‌شود. در این حالت مفهوم جهاد به‌طور مستقیم با آزادی بیان پیوند می‌یابد. نهضت روشنگری دینی در سرزمین ما به‌ویژه در دهه‌های ٤٠ و ٥٠ یعنی در دوران تدارک فکری انقلاب اسلامی همواره مفهوم جهاد را به‌نوعی در پیوند
با مفهوم آزادی در نظر می‌گرفته است. به مطهری که می‌رسیم مفهوم جهاد پیوند مشخص‌تری با آزادی و در رأس آن آزادی بیان می‌یابد. اگر جهاد اسلامی آنچنان‌که مطهری می‌گوید «برای آزادی ملت‌ها از چنگ دولت‌ها» است (مطهری، جهاد اسلامی و آزادی عقیده، ص ٦٦) آنجا که ملت‌ها این آزادی را دارند چگونه می‌توان از «جهاد تهاجمی» سخن گفت؟ پاسخ مطهری روشن است: نمی‌توان. زیرا از دید مطهری جهاد در پیوند با یک محیط مشخص معنا می‌یابد. یعنی در محیط خفقان و به‌ویژه در فضای فقدان آزادی بیان است که جهاد تهاجمی بامعنا می‌شود. آنجا که‌ هاید پارک هست، جهاد نیست:
«باید دید محیط چه محیطی است. یک وقت هست خود محیط، محیط آزادی است برای عرضه داشتن هرگونه ایدئولوژی. آن‌طور که می‌گویند الان در انگلستان این‌طور است. در ‌هاید پارک هر کسی هر عقیده‌ای را می‌تواند اظهار و تبلیغ کند. اعمال زور در این محیط‌ها منحصر است به ایجاد خفقان.» (مطهری، یادداشت‌ها، جلد اول، ص ٨٨)
مطهری ضمن تفکیک فضای‌ هاید پارکی آزادی بیان، به آن فضایی منتقل می‌شود که معنای محصلی به مفهوم جهاد می‌دهد:
«یک وقت بر خود آن محیط یک قدرت اهریمنی حکمفرماست که مانع آزادی و عرض عقیده است. اینجاست که جهاد تهاجمی برای کوبیدن قدرت اهریمنی و بسط آزادی و ایجاد محیط آزاد تجویز می‌شود. شاید منظور آیه کریمه «وقاتلوهم حتی لاتکون فتنه ویکون الدین کله لله» همین باشد که موجبات فتنه و قوه‌های اهریمنی را از بین ببرید و محیط را آزاد کنید.» (مطهری، پیشین)
شیخ نمر به این لحاظ باید در یک گستره وسیع جهان اسلامی، به‌عنوان مجاهد راه آزادی ملت‌های دربند محسوب شود. گلوی بریده این مجاهد شهید محل اتصال جهاد و آزادی بیان است. اگر جهاد در مفهوم افضل و برتر خود پیوند مستقیمی با آزادی بیان دارد چه توضیحی می‌توان داد درباره آن چهره مشهور داعشی ملقب به «جان جهادیست» که از مهد آزادی بیان و از همان حوالی ‌هاید پارک برخاسته و به طایفه جانیان در صحاری سوریه و عراق پیوسته؟ تروریست‌ها را به این اعتبار باید سارقان تصویر و واژگانی دانست که بدون آن هیچ مسلمانی نمی‌تواند حکایتی منسجم از هستی خود سر دهد. آخرین کلماتی که از حلقوم یک تروریست انتحاری در لحظه انفجار یک فروشگاه یا یک بازار پرازدحام شنیده می‌شود همان واژگان آشنای «الله اکبر» است که این‌چنین در معرض آشنایی‌زدایی خشونت‌بار قرار می‌گیرد. در این حالت نه فقط خون بی‌گناهان ریخته می‌شود بلکه شاهد آسیب رسانی ظاهری واژگانی هستیم که بدون آن نمی‌توانیم ایمان خود و انقلاب ایمانی خود را توضیح دهیم. چگونه می‌توان
الله ‌اکبر‌گویی‌های پشت بام‌های روزهای انقلاب را از تلفظ تروریستی این واژگان مقدس تفکیک کرد؟
یک درختی جنبد از زخم تبر
وان درخت دگر از باد سحر
هر دو جنبش گر به هم ماند رواست
آب تلخ و آب شیرین را صفاست
آن مجاهدی که در برهوت آزادی بیان
به تعبیر زیبای خویش «خروش واژگان» را بر ضد صفیر گلوله علم کرد، ناجی واژگان ما نیز بود. عمل قهرمانانه شیخ نمر را باید به‌مثابه غبارروبی از واژگانی محسوب کرد که در زیر آوار برج‌های دوقلوی نیویورک، در لابه‌لای چرخ‌دنده‌های قطار منفجر شده مادرید و در میان تلی از اجساد تظاهرات صلح‌جویانه آنکارا و در انبوه اجساد شهروندان بازار‌های بغداد و عزاداران به خون غلتیده حسینی‌های کربلا و پیشاور دفن شده بود. کجاست جرج بوش و کوندالیزا رایس که می‌گفت تروریست‌ها بدان خاطر خود را به برج‌های دوقلو کوفتند که با آمریکا به‌مثابه «کانون درخشان آزادی و تمدن» مخالف بودند؟ شیخ نمر حوزه تازه‌ای از کنش اعتراض مدنی به نمایش جهانی گذاشته که کاربرد «همان واژگان» در دل چنین فضایی، به هیچ وجه همان معنی کلیشه‌ای و رسانه‌ای شده غربی از اسلام و جهاد را به ذهن متبادر نمی‌کند.

*نادر صدیقی

با کانال تلگرامی آخرین خبر همراه شوید

منبع: روزنامه شهروند


ویدیو مرتبط :
سخنرانی آیت الله شیخ نمر باقر آل نمر