پایان حکومت نظامیان در میانمار

دیپلماسی ایرانی/ متن پیش رو در دیپلماسی ایرانی منتشر شده و انتشار آن به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست.

نظامیان همچنان یک چهارم کل نمایندگان پارلمان، یکی از سه نامزد ریاست جمهوری، وزارت کشور، وزارت دفاع و وزرات امور مرزی را در اختیار خواهند داشت.
برگزاری انتخابات در هشتم نوامبر در میانمار و پیروزی حزب لیگ ملی برای دموکراسی به رهبری آنگ سان سوچی که تجربه بیش از 15 سال حصر خانگی را دارد، میانمار را به صدر اخبار و تحلیل رسانه های بین المللی کشانده است. شورای روابط خارجی ایالات متحده و روزنامه نیویورک تایمز در تحلیل های جداگانه ای به بررسی ابعاد و پیامدهای این انتخابات در جامعه میانمار پرداخته اند.
انتخابات میانمار که هفته گذشته برگزار شد، اولین انتخابات ملی برگزار شده در سطح این کشور طی ۲۵ سال گذشته بوده و از این رو با استقبال و مشارکت گسترده مردم در رای گیری همراه بود. آنگ سان سوچی و دیگر رهبران حزب پیروز، حزب لیگ ملی برای دموکراسی کمپین های انتخاباتی شلوغ و پرجمعیتی را در روزهای باقی مانده به انتخابات به راه انداخته بودند.
اما در غرب میانمار و در استان راکین وضعیت به گونه دیگری بود. غرب میانمار وضعیت پرتنشی را تجربه می کند و بنا به گفته امدادگران، جریان گسترده مهاجرت از غرب این کشور مجددا آغاز خواهد شد و این مساله می تواند منجر به آغاز بحرانی جدید شود. بسیاری از مسلمانان روهینگیا از حق رای برخوردار نبودند (ماه گذشته اسامی آنها از لیست واجدین شرایط شرکت در انتخابات حذف شد) و عده کمی هم که می توانستند در انتخابات شرکت کنند، تاثیر چندانی بر نتایج آن نداشتد چرا که آنها در اردوگاه های آواردگان، در مناطق دوردست و در انزوا از جامعه زندگی می کردند. بیشتر احزاب به رای مردم روهینگیا توجهی نداشتند و درصدد جلب آن نبودند.
با این وجود در موارد معدودی هم که احزاب سعی می کردند نامزدهای مسلمان را در لیست انتخاباتی خود بگنجانند با حذف اسامی این افراد از سوی کمیته انتخابات ملی مواجه می شدند. به گزارش خبرگزاری تایلندی خوآسود بیش از 6 هزار نامزد در این انتخابات شرکت داشتند که اکثریت آنها را بودائیان تشکیل می دادند و تنها 28 نفر آنها یعنی حدود نیم درصد از کاندیداها را مسلمان تشکیل می دانند. عجیب تر آنکه حزب نژادپرست، تندرو و بودایی راکین در غرب میانمار با هیچ مشکلی برای ارائه لیست انتخاباتی و به راه انداختن کمپین های انتخاباتی در این قسمت مواجه نبوده است. کمپین های انتخاباتی این حزب تندرو بسیار پرازدحام بود و حتی در برخی از موارد از گردهمایی های حزب لیگ ملی برای دموکراسی نیز پیشی می گرفت.
در روز برگزاری انتخابات، مسلمانان به خوبی می دانستند که نتیجه انتخابات در تغییر شرایط آنها تاثیر چندانی نخواهد داشت. در روزهای پیش از انتخابات سوچی برای اینکه از سوی گروه های تندروی بودایی به حمایت از مسلمانان متهم نشود، به وضوح از مسلمانان روهینگیا اعلام برائت کرد و بدین ترتیب فاصله خود و حزب متبوع خویش را از جمعیت مسلمانان مشخص کرد. سوچی در نشست انتخاباتی پیش از برگزاری انتخابات از رسانه ها خواست که در بیان چالش هایی که جامعه روهینگیا با آن مواجه است، مبالغه نکنند. این اظهارات در حالی بیان شد که گزارش اخیر موسسه حقوق بشر دانشکده حقوق دانشگاه یل، وضعیت مسلمانان میانمار را مصداقی از نسل کشی عنوان کرد.
انتخابات هشتم نوامبر میانمار واجد اهمیت بسیاری بود، چرا که پس از بیست و پنج سال این اولین باری است که حزب لیگ ملی که در انتخابات می 1990 توسط ارتش سرکوب شده بود، این فرصت را پیدا کرد تا حکومت نظامیان را کنار بزند.
آنگ سان سوچی و حزب متبوع وی با شعار تقویت نقش قانون برنده انتخابات شده اند. اما نباید فراموش کرد که دولت جدید با مشکلات عدیده ای مواجه است. خشونت های فرقه ای، مبارزه با نیروهای شبه نظامی نژادپرست، فساد و رابطه مداری به جای ضابطه مداری در سیستم بروکراتیک میانمار و کمبود مراکز مالی و زیر ساخت های کافی برای جذب سرمایه خارجی تنها بخشی از مشکلات پیش روی حزب لیگ ملی برای دموکراسی هستند.
با وجود پیروزی حزب لیگ ملی، سوچی نمی تواند به عنوان رئیس جمهور میانمار انتخابات شود. در سال 2008 قانونی در میانمار به تصویب رسید که به موجب آن هر فردی که با تبعه یک کشور بیگانه ازدواج کند و یا فرزندان آن تبعه کشور دیگری باشند، اجازه ندارد در سمت های عالی رتبه سیاسی قرار بگیرد. به نظر می رسد که این قانون منحصرا برای جلوگیری از به قدرت رسیدن سوچی توسط دولت پیشین مطرح شده است.
علی رغم نتایج انتخابات اخیر، نظامیان در میانمار همچنان قدرت خود را حفظ خواهند کرد. نظامیان همچنان یک چهارم کل نمایندگان پارلمان، یکی از سه نامزد ریاست جمهوری، وزارت کشور، وزارت دفاع و وزرات امور مرزی را در اختیار خواهند داشت.
سوچی پیش از پیروزی در انتخابات اعلام کرده بود که در صورت پیروزی حزب خود، در اولین فرصت نسبت به تغییر قانون اساسی و لغو محدودیت های موجود برای ریاست جمهوری خود اقدام می کند، اما بر طبق قانون اساسی ارتش حق وتوی اصلاحات پبشنهاد شده قانون اساسی را دارد.