سایر


2 دقیقه پیش

جمهوری آذربایجان با گرجستان و ترکیه مانور مشترک نظامی برگزار می کند

ایرنا/ جمهوری آذربایجان روز یکشنبه قبل از آغاز مذاکرات وین با حضور نمایندگان منطقه قره باغ کوهستانی، اعلان کرد که قصد دارد تمرین های نظامی با مشارکت گرجستان و ترکیه برگزار ...
2 دقیقه پیش

ژنرال فراری سوری از رژیم صهیونیستی درخواست کمک کرد

العالم/ ژنرال سابق و فراری ارتش سوریه که به صف مخالفان بشار اسد پیوسته، از رژیم صهیونیستی خواست که در مقابله با رییس جمهوری سوریه، مخالفان مسلح (تروریست ها)را یاری کند!.به ...



شیمی درمانی پالایشگاه‌ها


روزنامه جوان/ متن پیش رو در جوان منتشر شده و انتشار آن به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست.

پالایشگاه‌های نفت کشور در شرایط بحران قرار گرفته‌اند؛ بیشتر این شرکت‌ها نه تنها سود‌ده نیستند بلکه با مصرف بیش از اندازه آب در وضعیت قرمز آبی، هم بنزین غیر استاندارد تولید می‌کنند و هم تبدیل به یک معضل بزرگ برای وزارت نفت شده‌اند که به عقیده کارشناسان تنها چاره رفع این مشکل در کوتاه‌مدت، تجمیع این واحد‌ها و ادغام در مجتمع‌های پتروشیمی هستند.
از مجموع 9 پالایشگاه کشور هفت پالایشگاه عمری بالای 40 سال دارند و میانگین سنی این پالایشگاه‌ها نیم قرن است در حالی که بر اساس استانداردهای بین‌المللی، عمر متوسط پالایشگاه‌ها 25 سال است. قدیمی بودن پالایشگاه‌های کشور یک چالش بزرگ محسوب می‌شود که به شدت بر عملکرد اقتصادی این واحدها تأثیر داشته است. پیام کهتری کارشناس ارشد بخش پایین‌دست صنعت نفت در گفت‌وگو با جوان با بیان اینکه اقتصاد پالایشگاه به عوامل متعددی وابسته است که مهم‌ترین آنها سطح تکنولوژی و بازار فروش فرآورده‌های پالایشی است، گفت: در دنیا روزانه بیش از 80 میلیون بشکه نفت در پالایشگاه‌ها مصرف می‌شود و اگر قرار بود پالایشگاه‌ها اقتصادی نباشند پس فعالیت آنها در نگاه اول غیرمنطقی به نظر می‌رسید.
وی افزود: اما اینکه در ایران پالایشگاه اقتصادی است یا نه را از دو زاویه باید نگاه کرد؛ اول اینکه اقتصاد ذاتی پالایشگاه‌های فعلی کشور با سطح تکنولوژی آنها محل بحث است و طبیعی است که اگر منظور از اقتصادی نبودن پالایشگاه‌ها را با این سطح فعلی از تکنولوژی بخواهیم مورد سنجش قرار دهیم می‌توان به اقتصادی نبودن بسیاری از پالایشگاه‌های فعلی کشور رسید به این معنی که تکنولوژی پالایشگاهی هر قدر پیچیده‌تر باشد میزان ارزش افزوده بالاتری دارد، ولی پالایشگاه‌های داخلی کشور همگی به جز پالایشگاه اراک در پایین‌ترین سطح از تکنولوژی به سر می‌برند.
وی افزود: مهم‌ترین شاخص پیچیدگی این است که فرآورده‌های میان تقطیر و سبک، سهم بیشتری در بین محصولات داشته باشند و فرآورده سنگینی مانند نفت کوره در حداقل مقدار خود باشد؛ در ایران متوسط تولید نفت کوره پالایشگاه‌ها دو برابر متوسط جهان است. با این وضعیت که نفت کوره از نفت خام ارزان‌تر است پس اقتصاد پالایشگاه به‌شدت دچار مشکل می‌شود.
کهتری با اشاره به اینکه در بین 9 پالایشگاه کشور به جز اراک بقیه از پیچیدگی بسیار پایینی برخوردار هستند، تصریح کرد: عدد نلسون بهترین معیار برای تشخیص است. اکثر پالایشگاه‌های کشور عدد نلسون آنها زیر 4 است و تنها پالایشگاه اراک است که حدود 6 شده است در حالی که میانگین این عدد برای پالایشگاه‌های اروپایی و حتی آسیای شرقی حدود 9 به بالا است.
وی ادامه داد: پالایشگاه کرمانشاه، در واقعیت 45درصد نفت کوره تولید می‌کند که نشان‌دهنده غیر اقتصادی بودن آن است.
وی در پاسخ به اینکه آیا می‌توان با استفاده از واحد‌های RFCC به این مشکل پایان داد یا خیر، گفت: تنها در مورد پالایشگاه اراک این اتفاق افتاده است و واحد 90 هزار بشکه‌ای RFCC ساخته شد. با خصوصی‌سازی بقیه ادامه ندادند و طرح‌هایی که برایشان تعریف شده بود (مانند اصفهان) را متوقف کردند. واحد RFCC اراک بزرگ‌ترین واحد در دنیا است که تنها در ایران ساخته شد. از 9 پالایشگاه برخی مانند اصفهان و بندرعباس این قابلیت را دارند. دلیل این امر نیز در این است که اگر اسکیل از حد مشخصی پایین‌تر بیاید توجیه اقتصادی ندارد.
مهندس مهدی حسینی دیگر کارشناس صنعت پالایش اما بر این باور است که می‌توان این فناوری را در سایر پالایشگاه‌های بزرگ نیز به کار برد و طی سه سال بازگشت سرمایه صورت خواهد گرفت.

استفاده از یک راهکار امتحان شده
کهتری در ادامه می‌افزاید: اکنون بسیاری از پالایشگاه‌های دنیا در حال حرکت به سمت تجمیع شدن با واحدهای پتروشیمی هستند و از واحدهای RFCC به جز تولید بنزین، به دنبال ماده با ارزشی مانند پروپیلن هستند. در حوزه RFCC می‌توان به این جمع‌بندی رسید که امکان استفاده از این راهکار برای بهبود کیفی فرآورده‌ها و اقتصادی شدن پالایشگاه‌ها وجود دارد اما نیاز به سرمایه‌گذاری بالایی است که بخش خصوصی چندان علاقه‌ای به آن ندارد.
وی اضافه کرد: در دنیا واحدهای RFCC با هدف تولید حدود 95درصد بنزین و 5 درصد پروپیلن در داخل پالایشگاه‌ها شروع به ساخته شدن کردند و اکنون تقاضا برای واحدهای RFCC به گونه‌ای شده است که سفارش‌دهندگان در سال 2013 از شرکت UOP امریکا سفارش واحدهای RFCC با تولید 25درصدی پروپیلن را داده بودند.

اراک و نفت سفید
وی با بیان اینکه ماهیت تأسیس پالایشگاه بر اساس اهداف خاصی بوده است، اظهار داشت: به عنوان مثال فلسفه شکل‌گیری پالایشگاه اراک و طراحی آن بر مبنای تولید حداکثری نفت سفید بوده است و اساساً از ابتدا چینش واحدها متفاوت‌تر است از حالتی که قرار باشد بنزین تولید شود. تغییر اینگونه وضعیت‌ها هزینه بالایی مانند 3 میلیارد یورو اراک را می‌طلبد؛ هزینه‌ای که معادل احداث یک پالایشگاه جدید است.
وی تأکید کرد: با توجه به قدیمی بودن و ماهیت تأسیس شرکت‌های پالایشی، بهتر است پالایشگاه‌های قدیمی تعطیل شوند و اگر قرار است سرمایه‌گذاری جدیدی صورت بگیرد در واحد‌های جدید انجام شود.
پویان رنجبر دیگر کارشناس صنعت پالایش هم در گفت‌وگو با جوان در این باره گفت: مصرف بالاى انرژى و همچنین استفاده از رآکتورها و کاتالیست‌هاى قدیمى سود پالایشگاه‌هاى کنونى را تحت تأثیر خودش قرارداده است. صرفاً براى یکى از پالایشگاه‌هاى کشور در صورت استفاده از کاتالیست‌ها و تغییرات فرآیندى با هدف کاهش مصرف انرژى سود این پالایشگاه ٥٠ درصد افزایش پیدا مى‌کند و این پالایشگاه از ضرر‌دهى خارج می‌شود.

پتروپالایشگاه‌ها
رنجبر تصریح کرد: علاوه بر لزوم افزایش واحدهاى پتروپالایشى در کشور به منظور افزایش سودآفرینى آنان مى‌بایست مشکلات درون‌پالایشگاهى را مورد توجه اساسى قرارداد. بدون تردید توسعه واحد‌هاى پتروپالایشى در کشور براى واحدهایى که از لحاظ اقتصادى به‌صرفه است می‌تواند وضعیت را دگر‌گون کند. از سوی دیگر می‌توان با استفاده از راهکارهایی مانند افزایش توانمندى operational در واحدهاى پالایشى، کاهش مصرف انرژى پالایشگاه‌ها، عدم توسعه واحد‌هاى صرفاً سوختى، رفع مشکل کاهش بودجه شرکت ملى نفت با توسعه پالایشگاه در داخل کشور، ایجاد ساختار یکپارچه براى بخش پالایشى و پتروشیمى و توسعه واحد‌هاى پایین‌دستى با ارزش افزوده بالا و با خوراک متنوع جهت تولید مواد پالایشى باارزش‌تر بهره برد.
کهتری نیز در تأیید سخنان رنجبر افزود: با تجمیع واحدهای پالایشی در پتروشیمی‌ها، ریسک سرمایه‌گذاری کاهش می‌یابد و همچنین بزرگ‌ترین دغدغه کشور که عدم توسعه زنجیره ارزش در بخش پتروشیمی‌های خوراک مایع است، پاسخ داده می‌شود و می‌توان شهرک‌های بزرگ شیمیایی را راه‌اندازی کرد. نمونه این پروژه‌ها، پالایشگاه ریلاینس هند، عربستان و... است.

*وحید حاجی‌پور

با کانال تلگرامی آخرین خبر همراه شوید telegram.me/akharinkhabar


ویدیو مرتبط :
شیمی درمانی سرطان