نامه یک مجری تلویزیون خطاب به «بهروز افخمی»، مجری برنامه «هفت»

کافه سینما/ پوریا تابان، مجری تلویزیون، در یادداشتی که آن را برای کافه سینما ارسال کرده، درباره افخمی و برنامه هفت نوشته است:
آقاى "بهروز افخمى" با شما سخنى دارم
راستش دلم گرفته است از کامیونهاى حمل زباله، دلم گرفته از همان منش هایى که استاد "پرویز پرستویى" در پست اینستاگرامى امروز صبحش داستانش را تعریف کرد.
دم آن راننده تاکسى و تعبیرش گرم که بیشتر از من و ما مى فهمید.
من و شما با هم خاطره داشته ایم، آن مصاحبه و عکس بر روى پله برقى و حرف زدن از همه جا را که یادتان هست؟ آن مصاحبه چند ساعته و بلند حضوریمان را که دوست داشتید، همان که تاریخ چاپش هشت اردیبهشت ١٣٨٥ بود.
همان که پیراهن ساده مردانه چهارخونه شما دکمه هایش باز بود، تى شرت آبى نفتى در زیرش و هر دو افتاده بر روى شلوار لى با موبایلى رنگ روشن و تاشو در دستتان.
امروز ناراحتم، راستش بسیار هم ناراحتم چون شما تلویزیون و سینما را به نفع افکارتان مصادره فرمودید.
مصادره اى هم ناجوانمردانه.
ناراحتم که در برنامه ى شما ادبیات سخیف به کار مى رود.
همان ادبیاتى که در برنامه زنده استاد نقدتان مى گوید: حاتمى کیا به من مى گوید "آیت الله هیچکاک" و من هم خطابش مى کنم "حجت الاسلام جیمزباند".
ناراحتم از واژه ى "پنبه زنى" که باب کرده اید.
از اینکه مى گویید برنامه زنده یعنى "هرج و مرج".
مگر جنگل است آقا که یعنى هرج و مرج؟
اگر شما بلد نیستید دلیل نمى شود برنامه زنده تلویزیونى معنى اش باشد "هرج و مرج".
از این سخیف نمودن ادبیات و فرهنگ توسط شما با برنامه ى هفت تان در تلویزیونى که حضرت امام خمینى فرمودند دانشگاست، ناراحتم.
از اینکه توان گفتن چند جمله یا به قول ما مجرى ها "پلاتو" آنهم بدون سکته را ندارید، ناراحتم.
از اینکه بدون تخصص در اجرا و بدون توانایى در این مقوله براحتى بر صندلى اجراى برنامه ای زنده تکیه زدید که براى ما مجریان حرمت سالها زحمت و خون جگر دارد و سطح اجراى یک برنامه زنده تلویزیونى را به صفر رسانده اید، ناراحتم.
از اینکه بلد نیستید حتى ریتم یک برنامه زنده تلویزیونى را به عنوان یک مجرى حفظ کنید و گاهى به همراه مهمانانتان همه با هم حرف مى زنید و مخاطب سردرگم مى ماند، ناراحتم.
از اینکه هر کانالى را در تلویزیون عوض مى کنم شما کارگردانان و بازیگران، برنامه اى را اجرا مى کنید آنهم به ساده ترین شکل ابتدایى و آنوقت مجریان توانمند در خانه از بیکارى صورت را با سیلى سرخ نگه مى دارند، ناراحتم.
از متلک گویى شما به استاد "پرویز پرستویى" ناراحتم.
از اینکه آن سیمرغ را حق بازیگرى مى دانید که فیلمش حتى در بخش مسابقه انتخاب نشد و معتقدین داورها به خاطر بى توجهى به بادیگارد به پرستویى سیمرغ دادند، ناراحتم.
از اینکه سلیقه شخصى خود را به زور مى خواهید به خورد مردم بدهید، ناراحتم.
"پرویز پرستویى" اگر عزیز است و محبوب و دوست داشتنى فقط بخاطر مرامش است و مردمداریش.
او از جنس مردم است نه از جنس شما که تهیه کننده و سردبیر و مجرى یک برنامه فقط خودتان هستید آنهم به ضعیف ترین شکل ممکن، و همه چیز را تنها براى خود مى خواهید و بس.
راستش جاى من و همکارانم را شما و دیگر همکارانتان در تلویزیون تنگ کرده اید اما از این ناراحت نیستم که ما خانه نشینیم و شماها نانى که در آن تخصص داریم را آجر کرده اید، از این ناراحتم که در تخصص من و همکارانم کارنابلدید و سطح اجرا را به کودکستان نزول داده اید.
حرفهاى خانم "نیکى کریمى" را به عنوان داور جشنواره سى و چهارم در ایسنا خوانده اید؟
این بازیگر و کارگردان درباره انتخاب بهترین بازیگران مرد و زن هم گفت: در این بخش هم کاملا اتفاق نظر وجود داشت و انتخاب‌ها صد در صد با نظر قاطع همه اعضا صورت گرفت.
"نیکی کریمی" درباره اینکه چقدر فضای بوجود آمده بعد از معرفی نامزدها در انتخاب‌های نهایی موثر بوده است آنرا بدون کوچکترین تاثیری عنوان کرد.
آقاى افخمى با جناب بزرگ مرد "احمدرضا درویش" تماس بگیرید، ایشان ساعتها از اجراى من برایم حرف زدند.
ایشان تازگى ها گفتند چرا اجرا نمى کنى، تو جایت در تلویزیون خالیست، گفتند بجنگ پسر، براى کارى که خوب بلدى بجنگ.
آقاى افخمى به ایشان بگویید که جاى من و همکارانم را با همکارانتان به بدترین شکل ممکن پر کرده اید.
بگویید که یک برنامه تلویزیونى را به نفع افکار شخصى خود مصادره کرده اید.
بگویید چون زورتان زیاد است خوش نشسته اید.
خوش مى رقصانید و خوش مى رقصید.
تاب ندارم آقاى افخمى با تلویزیونى که خانه من است چنین کنید.
حرمتش را نگه دارید که فرهنگ جامعه من را مى سازد.


منبع: کافه سینما