دو خط کتاب/ مکبث به روایت کوتاهی از شکسپیر

آخرین خبر/ دریغا ، سرزمین نگون بخت که از به یاد آوردن خود بیمناک است . کجا می توانیم آن را سرزمین مادری بنامیم که گورستانِ ماست ؛ آن جا که جز از _ همه جا _ بی خبران را خنده بر لب نمی توان دید ؛ آن جا که آه و ناله و فریادهای آسمان شکاف را گوشِ شنوایی نیست . آن جا که اندوهِ جانکاه چیزی ست همه جا یاب . و چون ناقوس عزا به نوا در آید کمتر می پرسند که از برای کی ست ، و عمر نیک مردان کوتاه تر از عمر گلی ست که به کلاه می زنند ، و
می میرند پیش از آنکه بیماری گریبان گیرشان شود .

مکبث، پرده ی چهارم، مجلس سوم
ویلیام شکسپیر، داریوش آشوری

با کانال تلگرامی آخرین خبر همراه شوید telegram.me/akharinkhabar