توضیحاتی درباره یادداشتی که جنجالی شد

انتشار متن یادداشتی با عنوان «چرا اسیر آمریکایی گریه می‌کرد؟» در شماره روز یکشنبه روزنامه، سوءبرداشت‌ها و واکنش‌هایی را در پی داشته که لازم است توضیحاتی ارائه شود.

به گزارش ایسنا، روزنامه «قانون» با این مقدمه، نوشت: اصل موضوع یادداشت، نقدی به پخش صحنه گریه ملوان بازداشتی آمریکایی از صداوسیما و نیز نقدی به بازسازی صحنه و نمایش اسیران آمریکایی به‌ویژه اسیر زن آمریکایی در خیابان‌های قم بود و نویسنده یادداشت ضمن نقد به این دو اقدام تاکید کرده که گریه اسیر آمریکایی به خاطر آن بود که فکر می‌کرده همان اتفاقاتی که برای سرباز آمریکایی در عراق رخ داد، ممکن است برای او نیز تکرار شود و «نومیدانه به یاد خانه و خانواده و همسر و فرزند و شهر و دیار می‌افتد و طبیعتاً به خاطر سرنوشت شوم و محتوم خود می‌گرید.» اما «آن سربازان لحظاتی بعد دیده‌اند که در شرایط حرفه‌ای باید پاسخگوی خطای فنی خودشان باشند.» تأکید اصلی یادداشت نه بر ماجرای دستگیری ملوانان بلکه به طور مشخص نمایش آن در تلویزیون و خیابان بوده است.

ارتباطی به سپاه ندارد

پخش برنامه تلویزیونی گریه سرباز اسیر آمریکایی از سیما و همچنین نمایش خیابانی ملوانان بازداشتی خوب یا بد، موضوعی مربوط به صداوسیما و برگزارکنندگان مراسم راهپیمایی است. هیچ جای این یادداشت نه از سپاه پاسداران و نه از هیچ نهاد دیگری نام برده نشده است و به گمان نویسنده این یادداشت و نیز به زعم مدیران این روزنامه رفتار تلویزیون و رفتار مجریان برنامه راهپیمایی می‌تواند نقد شود، همان‌گونه که هم ما و هم دیگر روزنامه‌ها مکرر نسبت به رفتار و کردار بسیاری از برنامه‌های تلویزیون و عملکرد دستگاه‌ها و نهادهای کشور نیز نقد داشته‌ایم و نقد کرده‌ایم.

گلایه‌ای از سرداران

واکنش چند تن از مقامات سپاه به مطلب روزنامه قانون از چند حیث موجب تعجب و البته گلایه است؛ اول اینکه آنچه در سایت‌ها و خبرگزاری‌ها آمده است بسیار متفاوت از آن چیزی است که در روزنامه قانون چاپ شده است. این مطالب موهون که به نام «قانون» دست به‌دست می‌شود، نه برگرفته از یادداشت روزنامه قانون بلکه اساساً متکی و مبتنی بر بولتن‌سازی‌های مخرب و عاری از واقعیت است.

متاسفانه تمام اخبار نقل شده درباره مطلب روزنامه قانون مبتنی بر نخستین خبر جعلی و دروغین یکی از سایت‌های هتاک و دروغ‌پرداز است که توسط سایت‌های همسو بازنشر و تکثیر شده است. شوربختانه بسیاری از موضع‌گیری‌ها و محکوم‌کردن‌های روزنامه قانون به استناد یک خبر جعلی و تلگرامی صورت گرفته است و گرنه در هیچ کجای یادداشت «قانون» نه درباره بازداشت ملوانان کلمه‌ای درج شده و نه مستقیم یا غیرمستقیم مقایسه‌ای میان نهاد مقدسی چون سپاه و گروه تکفیری داعش صورت نگرفته است.

مطالعه این یادداشت یقیناً نه وقتی از شما نمی‌گرفت و نه آبرویی از ما! متاسفانه دو روز است خبرنگاران چند خبرگزاری خاص به‌صورت هدفمند با اشخاصی تماس می‌گیرند و از آنها می‌خواهند درباره روزنامه قانون موضع‌گیری کنند. در همین گزارش مصادیقی وجود دارد که نشان می‌دهد برخی نمایندگان مجلس بدون مطالعه مطلب و به توصیه خبرنگاران درباره «قانون» موضع گرفته‌اند!

از سرلشکر انتظار نداشتیم

موضع‌گیری سایت‌ها و خبرگزاری‌ها علیه روزنامه قانون موضوع تازه‌ای نیست، اما از موضع‌گیری تند فرمانده‌ای بلندمرتبه همچون سرلشکر جعفری به عنوان فرمانده سپاه پاسداران که همیشه منشاء آرامش ما و مایه اطمینان شهروندان ایرانی بوده‌اند بیش از همه شوکه شده‌ایم و گلایه‌مندیم. سرلشکر فرموده‌اند روزنامه قانون باید توبه کند اما مشخص نکرده‌اند دقیقاً بابت چه کاری یا تکرار چه عملی یا مشخصاً درج چه عبارت و کلمه نادرستی باید اظهار توبه و ندامت کنند. ما ایشان و نیز دیگر سرداران و یادگاران دفاع مقدس را به‌حق میراث و افتخار ملی خود دانسته و انتظار رفتار پدرانه و توصیه مشفقانه‌تری داشته و داریم. از همه مهم‌تر اینکه از منظر ما سپاه نهادی متعلق به یک فرد یا جریان و جناح خاصی نیست که ما حق داشته باشیم به آن توهین کنیم و به دیگران حق بدهیم که در دفاع از آن به ما و دیگران توهین کنند.

روزنامه قانون و دفاع مقدس

به فرض که روزنامه قانون که تاکنون نزدیک به 800 شماره منتشر کرده است در درج یک یا دو مطلب دچار اشتباه شد. همه روزنامه‌ها مثل همه نهادهای کشوری و لشکری ممکن است در برخی مواقع یا در برخی تصمیمات دچار اشتباه شده باشد. آیا شایسته است که نهادهای مسئول، خط مشی یک روزنامه را با یک یادداشت و نوشته در یک شماره خاص تحلیل و ارزیابی کنند.

اگر دوستان منتقد به جای بولتن‌ها، «قانون» بخوانند، در خواهند یافت که روزنامه قانون از جمله روزنامه‌هایی است که برای ترویج ارزش‌های دفاع مقدس و شهدای پاک نیت آن ستون‌های ثابتی دارد. مثلا در صفحه دوم همان شماره که یادداشت مورد نظر منتشر شده است، گزارشی با عنوان در «محفل سرداران» چاپ شده است. در این یادداشت آمده است «عکسی از سرد‌اران د‌فاع مقد‌س د‌ر جمعی د‌وستانه د‌ر رسانه‌ها منتشر شد‌ه است. د‌ر این تصاویر بزرگانی مانند‌ سرد‌اران قاسم سلیمانی، عزیز جعفری و جلالی (رئیس سازمان پد‌افند‌ غیرعامل ایران) حضور د‌ارند‌. سرد‌اران سپاه از د‌وران جنگ خاطره‌های بسیاری برای مرور د‌ارند‌. سپاه از نیروهای مقتد‌ر و محبوب د‌وران د‌فاع مقد‌س بود‌.»

آیا چنین روزنامه‌ای به نهادی که با چنان عباراتی آن‌ را توصیف کرده است، می‌تواند بی‌احترامی کند؟

«قانون» تابع قانون است

راستش را بخواهید ما هیچ وقت به انتقاد از سپاه فکر نکرده بودیم اگرچه هیچ منع اخلاقی، حرفه‌ای و قانونی هم برای نقد آن قائل نبوده‌ایم. هدف ما نقد صداوسیما و مجریان راهپیمایی بود. واقعیتش را بخواهید ما به اشتباه فکر می‌کردیم وقتی می‌توانند و می‌شود که در رسانه‌های جناح مقابل نسبت به رئیس‌جمهور کشور بی‌محابا نقد که چه عرض کنم، توهین و ناسزا بگویند، حتماً ما هم می‌توانیم به عنوان یک روزنامه مستقل نسبت به یک برنامه نقد داشته باشیم. در مجموع روزنامه قانون عاری از هویت و حمایت جناحی، خود را مدافع و تسلیم موازین حقوقی و قانونی کشور می‌داند. ما با هیچ فرد و گروهی نیت و توان منازعه و درگیری نداریم و از دوستان منتقد و موافق عاجزانه تقاضامندیم تا چالش‌ها و منازعات و روکم‌کنی‌های سیاسی و انتخاباتی را در زمینی خارج از مطبوعات تمرین کنند. فضای تحریریه روزنامه قانون تنگ‌تر و کوچک‌تر از آن است که برای درگیری‌های سیاسی میان نهادهای بزرگ کشور جا داشته باشد. ما عنقریب است از شغل روزنامه‌نگاری توبه کنیم!

مطلبی که خوانده نشده نقد شد

در روزهای گذشته و بعد از انتشار یادداشتی در روزنامه قانون برخی از مسئولان با انجام گفت‌وگوهایی در رسانه‌های مختلف شروع به توهین و اتهام‌افکنی علیه نگارنده مطلب و نیز کارکنان این روزنامه کردند. این افراد که اظهاراتشان با تیترهایی مانند «توهین روزنامه قانون به سپاه کمال بی‎شرمی است»، «آیا از سرمایه اسرائیل در ایران انتظار دارید از تحقیر ارتش آمریکا اظهار خشنودی کنند؟»، «توهین روزنامه قانون به سپاه خدشه به امنیت کشور است»، «گویا روزنامه قانون از آمریکا در ایران مأموریت دارد»، «باید در آدم بودن عوامل این روزنامه شک کرد» و هزاران توهین دیگر که در فضای مجازی علیه این رسانه منتشر شد، ولی نکته جالب این است هنگامی که با بیشتر این افراد تماس گرفته می‌شود، اذعان می‌کنند که مطلب را مطالعه نکرده‌اند و تنها با استناد به سخنان رسانه‌های جریان رادیکال اظهار‌نظر کرده‌اند!

در این میان تأسف‌بارتر از هر موضوع دیگری اظهارات بی‌اساس برخی از نمایندگان مجلس بود این افرادی که در گذشته نیز مصوبه‌ها و بیانیه‌هایی را بدون مطالعه امضا می‌کردند، این‌بار نیز با توهین به روزنامه سعی کردند دل عوامل رسانه‌های رادیکال را به دست بیاورند تا مبادا در آستانه انتخابات علیه آنها مطلبی نوشته شود! باید تأسف خورد برای افرادی که قرار است برای مردم در این کشور قانون تصویب کنند، بدون بررسی و مطالعه به راحتی آبروی افراد را می‌برند و به آنها توهین می‌کنند.

خبرنگار قانون بعد موج هجمه‌ها به روزنامه با برخی از این افراد مانند، محمدجواد کولیوند نایب رئیس کمیسیون شوراها و امور داخلی مجلس که گفته بود: «توهین روزنامه قانون به سپاه کمال بی‎شرمی است»، تماس گرفت که مسئولان دفتر این فرد در ابتدا برای گفت‌وگو اعلام آمادگی کردند و در ادامه تلفن همراه وی از دسترس خارج شد.

در ادامه با نفر بعدی یعنی صالح‌جوکار، عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس که مدعی شده‌بود «توهین روزنامه قانون به سپاه خدشه به امنیت کشور است»، تماس گرفتیم. وی نیز در پاسخ به سؤال خبرنگار ما که "آیا شما اصل مطلب منتشر شده را مطالعه کردید؟" گفت: خیر!!! وی اذعان می‌کند: «رسانه سؤال‌کننده توضیحاتی داده است و من هم به آن توضیحات پاسخ دادم!!!» وی در ادامه از روزنامه می‌خواهد که تازه مطلب را به وی ارسال کرده تا مطالعه کند!

شخص بعدی که «قانون» را از عوامل آمریکا در ایران معرفی کرده‌ است، سردار یدالله جوانی است! ایشان که در گفت‌وگویی خطاب به عوامل روزنامه گفته بود باید در آدم بودن ما شک کند، در تماس خبرنگار قانون می‌گوید با این روزنامه کاری ندارد و حتی نمی‌خواهد گفته‌های خبرنگار را بشنود! این فرد که اولین مواجهه با روزنامه را داشته است، در ادامه با درخواست خبرنگار ما که آیا شما مطلب منتشره در «قانون» را خوانده بودید یا خیر، می‌گوید: خیر!!! مطلب منتشر شده در قانون را نخوانده و تنها محتوای آن را در جاهای دیگر خوانده‌ام! خبرنگار در ادامه از وی می‌خواهد که به اصل مطلب رجوع کند و بعد نظر خود را منتشر کند که ایشان نیز قبول کرده و می‌گوید: «می‌خوانم و اگر برداشتم همان بود در رابطه با این ماجرا یک یادداشت می‌نویسم».

این وضعیت امروز ماست؛ حکایت همان ضرب‌المثل است که اول محکوم می‌کنند و بعد می‌خوانند!

انتهای پیام

ویدیو مرتبط :
یادداشتی از طرف خدا