موسيقي زندگي در دنياي يک آهنگساز

برنا/ الکساندر دپلا در سال‌هايي که به صورت حرفه‌اي در عرصه‌ موسيقي فيلم حضور داشته، جوايز بسياري از اسکار و گلدن گلوب تا بفتا تا گرمي به دست آورده است. اين موسيقيدان فرانسوي‌ که از مادري با ريشه‌هاي يوناني در پاريس به دنيا آمد، نخستين اثر مستقل موسيقايي خود در حوزه موسيقي را در اواخر دهه هشتاد منتشر کرد.

الکساندر دپلا در آن سال‌ها براي فيلم‌هايي موسيقي متن مي‌نوشت که حتي در خود فرانسه با اقبال کمي روبه‌رو مي‌شدند، تا اينکه در سال ۲۰۰۳ براي همکاري با فيلمي به اسم "دختري با گوشواره‌هاي مرواريد" با بازي اسکارت جوهانسن دعوت شد و اين سرآغاز فصل جديدي در فعاليت‌هاي حرفه‌اي دپلا بود.

هر چه به زمان حال نزديک مي‌شويم کارنامه‌ي دپلا پربارتر مي‌شود: ساخت موسيقي فيلم‌هايي مثل "ملکه" (۲۰۰۶)، "مورد عجيب بنجامين باتن" (۲۰۰۹) انيميشن "آقاي فاکس شگفت‌انگيز" (۲۰۰۹) "سخنراني رئيس‌جمهور" (۲۰۱۰) و "آرگو" که همگي نامزد دريافت جايزه‌ اسکار بهترين موسيقي متن شدند؛ ساخت موسيقي دو قسمت "هري پاتر و يادگاران مرگ" که به ترتيب در سال‌هاي ۲۰۰۹ و ۲۰۱۱ جز پرفروش‌ترين فيلم‌هاي سال بودند و نهايتاً همکاري با کارگرداني بزرگ مثل رومن پولانسکي در فيلم "نويسنده پشت پرده" (۲۰۰۹).

اين سير موفقيت‌ها ادامه داشت تا جايي که دپلا در سال ۲۰۱۴ براي دو فيلم "هتل بزرگ بوداپست" و "بازي تقليد" در يک سال نامزد دريافت اسکار شد که در نهايت براي فيلم "هتل بزرگ بوداپست" به اين عنوان دست يافت. دپلا هفت بار هم نامزد دريافت جايزه گلدن گلوب بوده و يک‌ بار اين جايزه را گرفته است.

دپلا سپتامبر پيش در گفت‌وگو با رويترز درباره اقبال عمومي آثارش گفت: واقعيت اينجاست که همه چيز بستگي به حال و هواي خودم دارد. گاهي وقت‌ها فقط روي کاغذ مي‌نويسم. گاهي پشت پيانو مي‌نشينم. گاهي بدون هيچ ايده‌اي جلوي ارکستر قرار مي‌گيرم، يا زماني که روي موتورم مي‌نشينم، ايده‌اي به ذهنم مي‌رسد و يک وقت‌هايي توي خواب. آهنگسازان هم مانند نويسنده‌ها مداوم به نوشتن و ساختن فکر مي‌کنند.

در دنياي دپلا موسيقيِ زندگي همواره ادامه دارد …