معرفی کتاب/ بستری عاشقانه برای بیان مفاهیم اخلاقی

فارس/ برپا عبارتی است که ذهن را بی‌معطلی به سوی کلاس‌های درس و مدرسه می‌کشاند که یک نفر با عنوان «مبصر» با ورود معلم فریاد می‌کشید تا شاگردهای کلاس به پای استاد خویش بایستند.
حال مریم راهی نیز «برپا» داده به پای آقایی نورانی که عالم از وجود آنها نور می‌گیرد. او با نگارش رمان «برپا» سعی داشته تصویری از این جریان داشتن نور را به خواننده نشان دهد.
رمان «برپا» که از سوی انتشارات کتاب نیستان منتشر شده تصویری از یک دختر جوان را به خواننده نشان می‌دهد که در آن این شخصیت به شدت به موضوعات اخلاقی پایبند است و سعی می‌کند آنها را در زندگی خودش به کار ببندد. او حتی از خودش نیز عبور می‌کند و تلاش دارد در مسیر کمک به نوع انسان گام بردارد و این مسئله در اعتراض‌های دیگران به او به چشم می‌آید.
«برپا» را می‌توان تجربه‌ای دانست که در سطح عالی ادبی قرار ندارد اما زاویه نگاه نویسنده به شخصت اصلی با یک باور اخلاقی مسئله جالب توجهی است و با این رویکرد می‌توان آن را یک تجربه متفاوت در رمان اجتماعی - دینی به حساب آورد.

«رها» شخصیت اصلی است که با تشکیل دادن گروهی از دوستانش و با قرار دادن نامی موسوم به «ترقه‌ها» سعی دارد آموزه‌های اخلاقی را به دیگران نیز منتقل کند و میثم شایان نیز فردی است که حکم استاد این گروه را دارد و مباحث اخلاقی را طرح می‌کند.
شخصیت پردازی «برپا» یک شخصیت پردازی معقول و باور پذیر است و خواننده با شخصیت اصلی یعنی «رها» ارتباط برقرار می‌کند. ویژگی‌های اخلاقی و مرامی او به خوبی بروز و ظهور داشته و خواننده آنها را درک می‌کند. دغدغه‌های دخترانه و همچنین حساسیت‌های آنها در متن به خوبی پیاده شده که خب این مسئله را می‌توان ناشی از نویسنده اثر دانست و از این رو می‌توان گفت خواننده با یک متن زنانه روبرو است.
حتی شخصیت اصلی رمان حرفه نویسندگی دارد و نویسنده خودش را در رمان به خواننده نشان می‌دهد و حتی تا جایی پیش می‌رود که ابتدای رمان «برپا» را به عنوان متن آغاز رمانی که می‌خواهد شروع کند برای خواهرش ارسال می‌کند تا نظرش را جویا شود.

رمان بر بستر یک موضوع عشقی پیش می‌رود اما نویسنده در کنار آن با خرده روایت‌هایی مفاهیم مد نظرش را به خواننده منتقل می‌کند و از این رو داستان‌های فرعی «برپا» جذاب است و خواننده نسبت به آنها حس خوشایندی دارد.
اما نثر رمان کمی آزار دهنده است آن هم از این منظر که نویسنده به شدت دیالوگ‌ها را محاوره‌‌ای نوشته و حتی به نوشتار محاوره نیز اکتفا نکرده و تا توانسته کلمات را شکسته و ساختار و ظاهر آنها را به نحوه بیانشان در گفتار نزدیک کرده است. «توضی=توضیح»، «نصوه=نصفه»، «دمبال=دنبال» و ... تنها سه نمونه از این نوع نوشتار است.

رمان «برپا» از جمله رمان‌های مذهبی است که هر خواننده‌ای می‌تواند با آن ارتباط برقرار کند اما شاید خانم‌ها ارتباط بهتری با آن برقرار کنند. این رمان 265 صفحه‌ای از سوی انتشارات کتاب نیستان منتشر شده است.

منبع: فارس