برخورد آن روز امام سجاد(ع) ...


برخورد آن روز امام سجاد(ع) ...

مستور/ هیچ علاقه اى به تحصیل نداشتم، همیشه با خود مى گفتم: درس براى چه؟ آخرش چه؟ مگر درس براى انسان پول و ثروت مى شود، آنها که درس خواندند کجاى دنیا را گرفتند که من دومى شان باشم.
روزها از پى هم مى گذشتند و من نیز روز به روز بى علاقه تر مى شدم ؛ تا این که یک روز تصمیم گرفتم به نزد داناى شهر بروم و با او مشورت کنم. به او بگویم که آیا دنبال درس بروم یا کار کنم و پول در بیاورم.
خود را آماده کردم و به سر و وضع خویش رسیدم و به راه افتادم. در راه با خود مى اندیشیدم از کجا و چگونه شروع کنم، جوابى که مى دهد چیست و چه راهى پیش پایم خواهد گذاشت.
سرانجام رسیدم. در زدم و داخل شدم. بعد از سلام و علیک در گوشه اى نشستم. دور و برشان زیاد شلوغ نبود، با این حال خجالت مى کشیدم، منتظر فرصت مناسبى بودم که مشکلم را مطرح کنم. آن قدر این دست و آن دست کردم تا چند نفر نوجوان از در داخل شدند. افسوس خوردم که چرا فرصت را از دست دادم، حال که اطرافشان شلوغ شده بود چگونه مى توانستم حرفم را بزنم.
امام سجاد(ع) با آن مقام و مرتبه به پاى آنان برخاستند و بسیار احترام کردند، با همین رفتار به آنان شخصیت بخشیدند و قدر و منزلت آنان را بالا بردند. عد از مدتى سوال ها و جواب ها شروع شد. مام(ع) به سوال هاى آنان جواب هاى شایسته و متناسب با فهم آنان مى دادند. همه ی دانشجویان شیفته اخلاق و رفتارش شده بودند و چشم هایشان از شادى حضور مى درخشید، سپس امام سجاد (ع) به آنان فرمودند: «مرحبا به طالبان علم، شما امانتدار علم و دانشید و در آینده اى نه چندان دور، شما نوجوانان قوم، بزرگان قوم خواهید شد.»
وقتى احترام امام(ع) را به دانشجویان دیدم، با خود گفتم سؤ الم را مطرح نکنم، ولى باز بر سر دوراهى بودم که بگویم یا نه، سوال و جواب ها تمام شد. امام زین العابدین(ع) مطلبى را فرمودند که با شنیدن آن از طرح سؤالم به کلى منصرف شدم، ایشان فرمودند:
«دانشجو و طالب علم وقتى از خانه به قصد یادگیرى خارج مى شود، هر قدمى که بر مى دارد تا هفت طبقه زیر زمین براى او تسبیح مى گویند.»
جلسه تمام شد و من نیز همراه آن عده برخاستم و خداحافظى کردم. دیگر تردید نداشتم، با سعى و تلاش مضاعف تحصیلاتم را ادامه دادم و هر گونه بى خوابى و سختى و مشقتى را تحمل کردم.
برخورد آن روز امام سجاد(ع) با دانشجویان مسیر آن روز زندگی مرا عوض کرد.

منبع: انوار البهیه ، ص 102؛ به نقل از حیات پاکان، محدثی، ج2


ویدیو مرتبط :
دیلم روز عاشورا-خطبه امام سجاد 1392