تلاوت ماندگار سوره منافقون با صدای محمود علی البناء + صوت


بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

چون منافقان نزد تو آیند گویند گواهى مى‏‌دهیم كه تو واقعا پیامبر خدایى و خدا [هم] مى‏داند كه تو واقعا پیامبر او هستى و خدا گواهى مى‌‏دهد كه مردم دوچهره سخت دروغگویند (۱)

إِذَا جَاءكَ الْمُنَافِقُونَ قَالُوا نَشْهَدُ إِنَّكَ لَرَسُولُ اللَّهِ وَاللَّهُ یَعْلَمُ إِنَّكَ لَرَسُولُهُ وَاللَّهُ یَشْهَدُ إِنَّ الْمُنَافِقِینَ لَكَاذِبُونَ ﴿۱﴾

سوگندهاى خود را [چون] سپرى بر خود گرفته و [مردم را] از راه خدا بازداشته‌‏اند راستى كه آنان چه بد مى‌‏كنند (۲)

اتَّخَذُوا أَیْمَانَهُمْ جُنَّةً فَصَدُّوا عَن سَبِیلِ اللَّهِ إِنَّهُمْ سَاء مَا كَانُوا یَعْمَلُونَ ﴿۲﴾

این بدان سبب است كه آنان ایمان آورده سپس به انكار پرداخته‏اند و در نتیجه بر دلهایشان مهر زده شده و [دیگر] نمى‏فهمند (۳)

ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ آمَنُوا ثُمَّ كَفَرُوا فَطُبِعَ عَلَى قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لَا یَفْقَهُونَ ﴿۳﴾

و چون آنان را ببینى هیكلهایشان تو را به تعجب وا مى‏دارد و چون سخن گویند به گفتارشان گوش فرا مى‏دهى گویى آنان شمعك‏هایى پشت بر دیوارند [كه پوك شده و درخور اعتماد نیستند] هر فریادى را به زیان خویش مى‏پندارند خودشان دشمنند از آنان بپرهیز خدا بكشدشان تا كجا [از حقیقت] انحراف یافته‏اند (۴)

وَإِذَا رَأَیْتَهُمْ تُعْجِبُكَ أَجْسَامُهُمْ وَإِن یَقُولُوا تَسْمَعْ لِقَوْلِهِمْ كَأَنَّهُمْ خُشُبٌ مُّسَنَّدَةٌ یَحْسَبُونَ كُلَّ صَیْحَةٍ عَلَیْهِمْ هُمُ الْعَدُوُّ فَاحْذَرْهُمْ قَاتَلَهُمُ اللَّهُ أَنَّى یُؤْفَكُونَ ﴿۴﴾

و چون بدیشان گفته شود بیایید تا پیامبر خدا براى شما آمرزش بخواهد سرهاى خود را بر مى‏‌گردانند و آنان را مى‏‌بینى كه تكبركنان روى برمى‌‏تابند (۵)

وَإِذَا قِیلَ لَهُمْ تَعَالَوْا یَسْتَغْفِرْ لَكُمْ رَسُولُ اللَّهِ لَوَّوْا رُؤُوسَهُمْ وَرَأَیْتَهُمْ یَصُدُّونَ وَهُم مُّسْتَكْبِرُونَ ﴿۵﴾

براى آنان یكسان است چه برایشان آمرزش بخواهى یا برایشان آمرزش نخواهى خدا هرگز بر ایشان نخواهد بخشود خدا فاسقان را راهنمایى نمى‌‏كند (۶)

سَوَاء عَلَیْهِمْ أَسْتَغْفَرْتَ لَهُمْ أَمْ لَمْ تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ لَن یَغْفِرَ اللَّهُ لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ لَا یَهْدِی الْقَوْمَ الْفَاسِقِینَ ﴿۶﴾

آنان كسانى‏‌اند كه مى‏‌گویند به كسانى كه نزد پیامبر خدایند انفاق مكنید تا پراكنده شوند و حال آنكه گنجینه‏‌هاى آسمانها و زمین از آن خداست ولى منافقان درنمى‌‏یابند (۷)

هُمُ الَّذِینَ یَقُولُونَ لَا تُنفِقُوا عَلَى مَنْ عِندَ رَسُولِ اللَّهِ حَتَّى یَنفَضُّوا وَلِلَّهِ خَزَائِنُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَلَكِنَّ الْمُنَافِقِینَ لَا یَفْقَهُونَ ﴿۷﴾

مى‏گویند اگر به مدینه برگردیم قطعا آنكه عزتمندتر است آن زبون‏تر را از آنجا بیرون خواهد كرد و[لى] عزت از آن خدا و از آن پیامبر او و از آن مؤمنان است لیكن این دورویان نمى‌‏دانند (۸)

یَقُولُونَ لَئِن رَّجَعْنَا إِلَى الْمَدِینَةِ لَیُخْرِجَنَّ الْأَعَزُّ مِنْهَا الْأَذَلَّ وَلِلَّهِ الْعِزَّةُ وَلِرَسُولِهِ وَلِلْمُؤْمِنِینَ وَلَكِنَّ الْمُنَافِقِینَ لَا یَعْلَمُونَ ﴿۸﴾

اى كسانى كه ایمان آورده‏اید [زنهار] اموال شما و فرزندانتان شما را از یاد خدا غافل نگرداند و هر كس چنین كند آنان خود زیانكارانند (۹)

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تُلْهِكُمْ أَمْوَالُكُمْ وَلَا أَوْلَادُكُمْ عَن ذِكْرِ اللَّهِ وَمَن یَفْعَلْ ذَلِكَ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ ﴿۹﴾

و از آنچه روزى شما گردانیده‌‏ایم انفاق كنید پیش از آنكه یكى از شما را مرگ فرا رسد و بگوید پروردگارا چرا تا مدتى بیشتر [اجل] مرا به تاخیر نینداختى تا صدقه دهم و از نیكوكاران باشم (۱۰)

وَأَنفِقُوا مِن مَّا رَزَقْنَاكُم مِّن قَبْلِ أَن یَأْتِیَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ فَیَقُولَ رَبِّ لَوْلَا أَخَّرْتَنِی إِلَى أَجَلٍ قَرِیبٍ فَأَصَّدَّقَ وَأَكُن مِّنَ الصَّالِحِینَ ﴿۱۰﴾

و[لى] هر كس اجلش فرا رسد هرگز خدا [آن را] به تاخیر نمى‏افكند و خدا به آنچه مى‏‌كنید آگاه است (۱۱)

وَلَن یُؤَخِّرَ اللَّهُ نَفْسًا إِذَا جَاء أَجَلُهَا وَاللَّهُ خَبِیرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ ﴿۱۱﴾

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

هر چه در آسمانها و هر چه در زمین است ‏خدا را تسبیح مى‏‌گویند او راست فرمانروایى و او راست‏ سپاس و او بر هر چیزى تواناست (۱)

یُسَبِّحُ لِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ ﴿۱﴾

اوست آن كس كه شما را آفرید برخى از شما كافرند و برخى مؤمن و خدا به آنچه مى‏‌كنید بیناست (۲)

هُوَ الَّذِی خَلَقَكُمْ فَمِنكُمْ كَافِرٌ وَمِنكُم مُّؤْمِنٌ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ ﴿۲﴾

آسمانها و زمین را به حق آفرید و شما را صورتگرى كرد و صورتهایتان را نیكو آراست و فرجام به سوى اوست (۳)

خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ وَصَوَّرَكُمْ فَأَحْسَنَ صُوَرَكُمْ وَإِلَیْهِ الْمَصِیرُ ﴿۳﴾

آنچه را كه در آسمانها و زمین است مى‌‏داند و آنچه را كه پنهان مى‏‌كنید و آنچه را كه آشكار مى‌‏دارید [نیز] مى‏داند و خدا به راز دلها داناست (۴)

یَعْلَمُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَیَعْلَمُ مَا تُسِرُّونَ وَمَا تُعْلِنُونَ وَاللَّهُ عَلِیمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ ﴿۴﴾

آیا خبر كسانى كه پیش از این كفر ورزیدند و فرجام بد كارشان را چشیدند و عذاب پر دردى خواهند داشت به شما نرسیده است (۵)

أَلَمْ یَأْتِكُمْ نَبَأُ الَّذِینَ كَفَرُوا مِن قَبْلُ فَذَاقُوا وَبَالَ أَمْرِهِمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ ﴿۵﴾

این [بدفرجامى] از آن روى بود كه پیامبرانشان دلایل آشكار برایشان مى‌‏آوردند و[لى] آنان [مى]گفتند آیا بشرى ما را هدایت مى‏‌كند پس كافر شدند و روى گردانیدند و خدا بى‏نیازى نمود و خدا بى‏نیاز ستوده‌‏است (۶)

ذَلِكَ بِأَنَّهُ كَانَت تَّأْتِیهِمْ رُسُلُهُم بِالْبَیِّنَاتِ فَقَالُوا أَبَشَرٌ یَهْدُونَنَا فَكَفَرُوا وَتَوَلَّوا وَّاسْتَغْنَى اللَّهُ وَاللَّهُ غَنِیٌّ حَمِیدٌ ﴿۶﴾

كسانى كه كفر ورزیدند پنداشتند كه هرگز برانگیخته نخواهند شد بگو آرى سوگند به پروردگارم حتما برانگیخته خواهید شد سپس شما را به [حقیقت] آنچه كرده‏اید قطعا واقف خواهند ساخت و این بر خدا آسان است (۷)

زَعَمَ الَّذِینَ كَفَرُوا أَن لَّن یُبْعَثُوا قُلْ بَلَى وَرَبِّی لَتُبْعَثُنَّ ثُمَّ لَتُنَبَّؤُنَّ بِمَا عَمِلْتُمْ وَذَلِكَ عَلَى اللَّهِ یَسِیرٌ ﴿۷﴾

پس به خدا و پیامبر او و آن نورى كه ما فرو فرستادیم ایمان آورید و خدا به آنچه مى‏كنید آگاه است (۸)

فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَالنُّورِ الَّذِی أَنزَلْنَا وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِیرٌ ﴿۸﴾

روزى كه شما را براى روز گردآورى گرد مى‏آورد آن [روز] روز حسرت [خوردن] است و هر كس به خدا ایمان آورده و كار شایسته‏اى كرده باشد بدیهایش را از او بسترد و او را در بهشتهایى كه از زیر [درختان] آن جویبارها روان است درآورد در آنجا بمانند این است همان كامیابى بزرگ (۹)

یَوْمَ یَجْمَعُكُمْ لِیَوْمِ الْجَمْعِ ذَلِكَ یَوْمُ التَّغَابُنِ وَمَن یُؤْمِن بِاللَّهِ وَیَعْمَلْ صَالِحًا یُكَفِّرْ عَنْهُ سَیِّئَاتِهِ وَیُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا ذَلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ ﴿۹﴾

و كسانى كه كفر ورزیده و آیات ما را تكذیب كرده‏اند آنان اهل آتشند [و ] در آن ماندگار خواهند بود و چه بد سرانجامى است (۱۰)

وَالَّذِینَ كَفَرُوا وَكَذَّبُوا بِآیَاتِنَا أُوْلَئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ خَالِدِینَ فِیهَا وَبِئْسَ الْمَصِیرُ ﴿۱۰﴾

هیچ مصیبتى جز به اذن خدا نرسد و كسى كه به خدا بگرود دلش را به راه آورد و خدا[ست كه] به هر چیزى داناست (۱۱)

مَا أَصَابَ مِن مُّصِیبَةٍ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ وَمَن یُؤْمِن بِاللَّهِ یَهْدِ قَلْبَهُ وَاللَّهُ بِكُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ ﴿۱۱﴾

و خدا را فرمان برید و پیامبر [او] را اطاعت نمایید و اگر روى بگردانید بر پیامبر ما فقط پیام‏رسانى آشكار است (۱۲)

وَأَطِیعُوا اللَّهَ وَأَطِیعُوا الرَّسُولَ فَإِن تَوَلَّیْتُمْ فَإِنَّمَا عَلَى رَسُولِنَا الْبَلَاغُ الْمُبِینُ ﴿۱۲﴾

خدا[ست كه] جز او معبودى نیست و مؤمنان باید تنها بر خدا اعتماد كنند (۱۳)

اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ وَعَلَى اللَّهِ فَلْیَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ ﴿۱۳﴾

اى كسانى كه ایمان آورده‌‏اید در حقیقت برخى از همسران شما و فرزندان شما دشمن شمایند از آنان بر حذر باشید و اگر ببخشایید و درگذرید و بیامرزید به راستى خدا آمرزنده مهربان است (۱۴)

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِنَّ مِنْ أَزْوَاجِكُمْ وَأَوْلَادِكُمْ عَدُوًّا لَّكُمْ فَاحْذَرُوهُمْ وَإِن تَعْفُوا وَتَصْفَحُوا وَتَغْفِرُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ ﴿۱۴﴾

اموال شما و فرزندانتان صرفا [وسیله] آزمایشى [براى شما]یند و خداست كه نزد او پاداشى بزرگ است (۱۵)

إِنَّمَا أَمْوَالُكُمْ وَأَوْلَادُكُمْ فِتْنَةٌ وَاللَّهُ عِندَهُ أَجْرٌ عَظِیمٌ ﴿۱۵﴾

پس تا مى‏‌توانید از خدا پروا بدارید و بشنوید و فرمان ببرید و مالى براى خودتان [در راه خدا] انفاق كنید و كسانى كه از خست نفس خویش مصون مانند آنان رستگارانند (۱۶)

فَاتَّقُوا اللَّهَ مَا اسْتَطَعْتُمْ وَاسْمَعُوا وَأَطِیعُوا وَأَنفِقُوا خَیْرًا لِّأَنفُسِكُمْ وَمَن یُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ﴿۱۶﴾


ویدیو مرتبط :
تلاوت زیبای سوره منافقون در نماز