سندرم "پای دیابتی" در کمین 20 درصد مبتلایان

رییس انجمن دیابت، کنترل نشدن قند خون در بیماران دیابتی را عامل اصلی ابتلا به زخم پای دیابتی عنوان کرد و گفت: قند، چربی، فشارخون و وزن این بیماران باید کنترل شود و اگر سیگار می‌کشند حتما آن را ترک کنند.

دکتر اسدالله رجب در گفت‌و‌گو با خبرنگار سرویس سلامت خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، درباره علت ایجاد زخم پای دیابتی، گفت: علت اصلی ابتلا به عوارض پای دیابتی، کنترل نشدن قند خون است. اگر قند خون فرد دیابتی کنترل شود، مشکلی برای او پیش نمی‌آید اما اگر قند خون فرد بالا باشد، به مشکلات عروقی گرفتار شده و خون‌رسانی مختل و در نتیجه دچار نوروپاتی دیابت می‌شود.

وی درباره علایم هشدار دهنده این سندرم نیز گفت: "فرد دیابتی بد کنترل" اغلب می‌گوید که پاهایم کرخت است و سوزن سوزن یا بسیار داغ می‌شود. این علایم هم بیشتر زمانی که فرد استراحت می‌کند، ظاهر می‌شود. اگر زمانی که فرد راه می‌رود این علایم ایجاد شود، بیمار مشکل عروقی دارد. ولی اگر زمان استراحت باشد مشکل عصبی و عروقی دارد.

رییس انجمن دیابت کشور تاکید کرد: اگر بیماران به این علایم توجه نکنند، امکان دارد که پای بیماربه علت نداشتن علایم حسی و حرکتی به هر دلیلی مثل کفش تنگ یا نامناسب و فرورفتن زائده‌ای در پا، زخم شود و او متوجه نشود. در زمستان هم ممکن است به خاطر سردی هوا پای خود را به بخاری یا شوفاژ بچسباند و متوجه سوزش نشود، در نتیجه زخم ممکن است دچار عفونت شود.

وی با بیان اینکه زخم پای دیابتی در بیماران دیابتی نوع دو که قند خون آنها کنترل نمی‌شود، بیشتر است، افزود: بیماری در این بیماران به موقع تشخیص داده نمی‌شود و گاهی ممکن است بیمار نزدیک به 10 سال بیماری داشته باشد ولی متوجه آن نشده باشد.

رجب ضمن توصیه به بیماران دیابتی برای کنترل قند خون خود، ادامه داد: کسی که دیابت دارد باید قند خون خود را در حد طبیعی کنترل و به طور مرتب به پزشک مراجعه کند و حتما معاینات سالانه را انجام دهد. قند، چربی، فشارخون و وزن این بیماران نیز باید کنترل شود. سیگار هم باید حتما ترک شود.

وی افزود: کسی که دچار مشکلات عروقی دیابت است هرروز باید پای خود را به وسیله آینه‌های مخصوص بررسی کند. اگر خودش نمی تواند باید کس دیگری این کار را برای او انجام دهد. آنها باید به طور مرتب باید پای خود را بشویند سن هرچه بالاتر می‌رود پوست خشک می‌شود؛ درنتیجه باید پا را چرب کنند. لای انگشتان پا اگر چرب نشد اشکالی ندارد ولی باید خوب خشک شود. بیماران سعی کنند از جوراب‌های نخی استفاده کنند. با پای برهنه راه نروند حتی در اتاق. استفاده از کفش مناسب نیز برای آنها لازم است. اگر پا زخم داشت نیز نباید روی آن راه رفت. ممکن است زخم ظاهر کوچکی داشته باشد ولی عمیق باشد. اگر باوجود همه این مراقبت‌ها بازهم پای بیمار زخم شد فوراباید به پزشک مراجعه کنند. حتی کوچکترین رخم هم باید تحت درمان قرار بگیرد.

رجب هزینه درمان زخم پای دیابتی را بسیار بالا دانست و گفت: اگر این زخم درمان نشود، بیمار ممکن است چند ماه بستری و شاید پای او نیز قطع شود. در زمینه تعداد افراد مبتلا به زخم پای دیابتی آمار دقیقی نداریم، ولی تقریبا تا 20 درصد کسانی که دچار عوارض دیابت می‌شوند، می‌توانند سندرم پای دیابتی هم داشته باشند. کسانی که حداقل 10 سال از دیابت‌شان گذشته باشد و دیابت بد کنترل داشته باشند، بیشتر در معرض خطر هستند.

انتهای پیام

ویدیو مرتبط :
#27 چرا به AMP نیاز داریم؟