فخرالدینی: همیشه با عشق کار کردم/ سریر: ظرفیت‌های هنری ایران هنوز شناسانده نشده است

به گزارش خبرنگار موسیقی فارس، کانون زبان فارسی شب گذشته شاهد برگزاری مراسم «شب فرهاد فخرالدینی»، رهبر ارکستر ملی ایران بود. در این مراسم که با حضور جمعی از هنرمندان و پیشکسوتان موسیقی ایرانی و با همکاری مجله بخارا برگزار شد، از فرهاد فخرالدینی تجلیل به عمل آمد.

سخنان علی دهباشی درباره زندگی و فعالیت‌های هنری استاد فخرالدینی آغاز گر این مراسم بود. در ادامه محمدرضا شجریان ضمن اشاره به سابقه دوستی‌اش با فرهاد فخرالدینی گفت: «دوستی من با آقای فخرالدینی به چهل و هشت سال قبل باز می‌گردد و سابقه این سالها دوستی باعث شد که ما آثار خوبی از موسیقی به این مرز و بوم تقدیم کنیم. هر چه در موسیقی دارم از استاد عبدالوهاب شهیدی و سپس از استاد فخرالدینی است که سال‌های دور با هم در رادیو کار می‌کردیم.»

محمد سریر در این مراسم ضمن بیان این که شرایط و مقاطعی می‌طلبد که شخصیت‌های مهمی به وجود بیاید و استاد فخرالدینی در چنین شرایطی به وجود آمدند اما تمام ظرفیت هنری ایران هنوز شناسانده نشده است، گفت: «رهبر ارکستر تمام احساسات جمع را در آن قطعه موسیقی تجلی می‌دهد و استاد فخرالدینی نیز احساسات جمع را در ارکستر تجلی می‌دهد.»

حسن ناهید کامبیز روشن روان و لوریس چکناواریان نیز دیگر هنرمندانی بودند که در این مراسم از فرهاد فخرالدینی سخن گفتند و به سابقه دیرینه خود و سال‌های آشنایی و دوستی‌شان با این استاد موسیقی ایرانی اشاره کرد.

تکنوازی تار کیوان ساکت بخش دیگری از این مراسم بود. سالار عقیلی به همراه گروه موسیقی «راز و نیاز» نیز قطعاتی را در «شب فرهاد فخرالدینی» اجرا کرد. در این مراسم همچنین از دو کتاب «هارمونی موسیقی در ایران» و «تجزیه و تحلیل ردیف موسیقی در ایران» نوشته فرهاد فخرالدینی رونمایی شد.

هوشنگ کامکار در این برنامه به تعریف موسیقی ملی ایران پرداخت و گفت: «موسیقی ملی باید بر اساس تمام دانش موسیقیایی جهان باشد و از تمام آنها استفاده کند و آن فرد سازهای ایرانی را نیز به خوبی بشناسد و در نهایت هویت ملی را در کارش مشخص کند و اگر کسی آن موسیقی را می‌شنود، بداند که این موسیقی برای کدام کشور است. استاد فخرالدینی زحمات بسیاری برای معرفی موسیقی ملی ایران کشیدند.»

آخرین سخنرانی این مراسم را فرهاد فخرالدینی انجام داد و عنوان کرد: «همه ما خاطرات شیرین و بدی در طول عمرمان داریم اما مرور خاطرات شیرین بسیار جذاب است. امشب شاید بلندترین قله خاطرات من با حضور دوستان عزیزم در اینجا شکل گرفت و وقتی که یاد روزهایی که با شجریان عزیز بودم می افتم به وجد می‌آیم. من خیلی زود کار تدریس را شروع کردم و خیلی سخت‌کوش بودم، برای اینکه با عشق و میل کار می‌کردم و هنوز هم به این شیوه کار می‌کنم.»

انتهای پیام/

http://fna.ir/T82HZ7

ویدیو مرتبط :
پسران برتراز گل (ظرفیت عشق)