چرا رئال مادرید قهرمان لالیگا نشد؟

ورزش 3/ تنها یک قهرمانی در 8 سال اخیر برای رئال مادرید در لالیگا و دردناک تر برای هواداران رئال اینکه در همین مقطع، بارسا موفق به کسب 6 عنوان قهرمانی شده است. حالا لالیگا را می توان به نوعی قلمرو تاخت و تاز بارسا دانست.
اینکه چرا رئال مادرید نتوانست یک بار دیگر در کورس رقابت با بارسلونا برای قهرمانی لالیگا موفق باشد، دلایل متعددی دارد. رئال که در مقطعی از بارسا بسیار عقب افتاده بود، به لطف بردهای متوالی خود و افت عجیب بارسا توانست تا روز آخر امیدوار به قهرمانی باقی بماند اما هت تریک روز گذشته سوارز در زمین گرانادا، اجازه خلق معجزه به نفع کهکشانی ها را نداد. 16 برد، 2 تساوی، یک شکست و کسب 50 امتیاز برای زیدان در نیم فصل دوم هم نتوانست مانع قهرمانی بارسا شود.
بنیتس متوسط روی نیمکت داغ کهکشانی ها
بنیتس در فضای بدی جانشین کارلو آنچلوتی، مربی محبوب بازیکنان و هواداران رئال شد. کارنامه بنیتس البته کارنامه چندان بدی هم نبود چه اینکه او کارش را نیز از تیم های پایه ای رئال شروع کرده بود و با فضای باشگاه کاملا آشنا بود اما هر چه از حضور او روی نیمکت رئال گذشت، بیشتر مشخص شد که تصمیم پرز در انتصاب بنیتس تا چه اندازه اشتباه بوده است.
شیوه خاص مربیگری او اینگونه بود که چندان به ارتباط تنگاتنگ با بازیکنان توجهی نداشت و رابطه دوستانه بین او و ستاره های رئال هرگز شکل نگرفت. مصاحبه های عجیب او پیش از شروع فصل و تاکید بر اینکه رونالدو تنها یکی از بازیکنان بزرگ دنیاست، باعث شد رابطه او با فوق ستاره پرتغالی خیلی زود شکرآب شود.
رئال با بنیتس فصل را با تساوی بدون گل در برابر خیخون شروع کرد و هرچه از فصل گذشت، شیوه بازی محتاطانه رئال که توی ذوق هواداران این تیم می زد، بیشتر مورد انتقاد رسانه های مادریدی قرار گرفت. شکست 4-0 در مقابل بارسا تقریبا عرصه را بطور کامل بر بنیتس تنگ کرد و وقتی او تصمیم گرفت ایسکو و خامس را روی نیمکت بنشاند، با اعتراضات علنی این دو بازیکن مواجه شد که نشان می داد او کنترل و تسلطی روی ستاره های بزرگ تیمش ندارد.
سرانجام اوایل ژانویه پرز تحت تاثیر انتقادات شدید و فضای ناامیدی مفطری که بر رئال حکمفرما شده بود تصمیم گرفت بنیتس را اخراج کرده و زیدان را جایگزین وی سازد. با آمدن زیدان بود که بازیکنان رئال همچون زندانی از بند گریخته، آزادی را در آغوش گرفته و رئال به تدریج پای به مسیر موفقیت گذاشت.
عدم تداوم در کسب نتایج مطلوب در بازی های بیرون از خانه
تیمی که می خواهد قهرمان لالیگا شود، باید یک توازن نسبی بین نتایج بازی های خانگی و بیرون خانه اش وجود داشته باشد؛ مساله ای که در این فصل رئال مادرید نتوانست در آن توفیقی کسب کند. رئالی ها البته بیش از هر چیزی تاوان عملکرد بد نیم فصل اول خود تحت هدایت بنیتس را پس دادند. آنها 12 امتیاز در بازی های بیرون از خانه در نیم فصل اول از دست دادند در حالیکه در نیم فصل دوم تنها 4 امتیاز از کف رئالی ها در خارج از برنابئو خارج شد. به خصوص تساوی برابر خیخون، مالاگا و بتیس برای کهکشانی ها بسیار گران تمام شد. رئال تا هفته 26، هرچقدر در برنابئو تیمی غیر قابل دسترس بود، در بیرون خانه تیمی منفعل نشان می داد.
شکست سنگین خانگی برابر بارسلونا
باخت در ال کلاسیکو تحت هر شرایطی تبعات خاص خود را دارد به خصوص که در خانه متحمل شکست سنگین بشوی. رئال با سه امتیاز اختلاف از بارسا به ال کلاسیکو رسید و در حالیکه همه منتظر حضور کاسیمیرو جلوی مدافعان بودند، بنیتس تحت فشار، تیمش را با خامس و کاملا هجومی به میدان فرستاد که نتیجه اش شکست سنگین 4-0 بود؛ شکستی که می توانست بسیار سنگین تر هم باشد.
همان شکست فاصله در صدر را به 6 رساند و از لحاظ روحی نیز به ستاره های رئال لطمه فراوانی زد. نتیجه آنقدر سنگین بود که حتی برد 2-1 در بازی برگشت در نوکمپ هم باعث نشد تا رئال از لحاظ بازی های رودررو نسبت به بارسا برتری پیدا کند.
مصدومیت های متعدد به خصوص در فاز تهاجمی
مصدومیت گرت بیل و کریم بنزما در بسیاری از بازی ها به رئال مادرید لطمه زد. بیل هرگز نتوانست بیش از 6 بازی متوالی برای رئال انجام دهد و مصدومیت های عضلانی به ندرت اجازه می داد مثلث خوفناک BBC را در ترکیب رئال شاهد باشیم.
وقتی رئال در دربی مادرید به اتلتیکو باخت، رونالدو در مصاحبه با خبرنگاران از مصدومیت های متوالی بیل و بنزما گلایه کرد و عنوان داشت که اگر مصدومیت ها نبودند و همه از لحاظ بدنی شرایط او را داشتند، رئال به راحتی می توانست صدرنشین باشد. رونالدو در 36 بازی 35 گل زد، بنزما در 27 بازی موفق به زدن 24 گل شد و سهم بیل نیز 19 گل در 23 بازی بود. سه مهاجم برجسته رئال در این فصل در مجموع 28 بازی را به دلیل مصدومیت از دست دادند.
افت عجیب خامس و ایسکو
افت کیفی خامس و ایسکو به خصوص در نیم فصل اول به رئال ضربه زد. خامس که به دلیل حضور در کوپا آمریکا نتوانست تمرینات پیش فصل خوبی داشته باشد، در تمام فصل نتوانست نیمی از بازی های درخشان روزهای اوج خود را تکرار کند. او چه در زمان بنیتس و چه در زمان زیدان، هرگز ستاره سال گذشته که 17 گل زد و 18 پاس گل داد نبود.
ایسکو هم شرایط مشابه خامس داشت و هر دو در نیم فصل دوم نیز به گزینه های دوم و سوم زیدان در خط میانی تبدیل شدند. نه خامس و نه ایسکو، در بازی های مهم انتهای فصل مورد اعتماد زیدان قرار نگرفتند تا آینده شان در رئال با تردیدهایی جدی مواجه شود.
در هر صورت فصل 2015-2016 نیز با قهرمانی بارسلونا به اتمام رسید و حالا رئال برای اینکه پاسخ قهرمانی بارسا در لالیگا را داده باشد، باید در لیگ قهرمانان اتلتیکو را شکست داده و قهرمان شود تا به لطف اوندسیما، ناکامی در لالیگا را به دست فراموشی بسپارد چه برای دسته ای از هواداران رئال، قهرمانی درلالیگا و پایان دادن به دیکتاتوری بارسا، شیرینی دیگری داشت.

منبع: ورزش 3