پریناز ایزدیار از شیرین «شهرزاد» می گوید


مجله دیده بان - سمیرا جعفری: معتقد است از همان ابتدا تکلیفش را با خودش روشن کرده و از روزی که آمد، گفت دلم می خواهد فیلم خوب بازی کنم؛ فیلمی که با بازی در آن هم به خودم احترام گذاشته باشم، هم به مخاطبم، نه این که صرفا برای دیده شدن و معروف شدن بروم در هر فیلم بازی کنم. ولی در عین حال قبول دارد که و هم در انتخاب هایش اشتباهاتی داشته، ولی به آن فضاحتی نبوده که نتواند جبران اش کند.

قطعا با نگاهی به کارنامه پریناز ایزدیار متوجه می شویم حداقل تا به الان روی اعتقاداتش در عرصه بازیگری پایبند بوده است. بازیگری که الان فیلم سینمایی 360 درجه را روی پرده دارد. ولی بهانه ما برای گفت و گو با او بازی در نقش شیرین سریال پرمخاطب شهرزاد است. سریالی که برخلاف برخی پیش بینی ها توانست در شبکه خانگی موفق ظاهر شود و مخاطب را برای پیگیری قصه اش ترغیب کند. با پریناز ایزدیار زمانی به گفت و گو نشستیم که از 4 صبح سر کار بوده و ساعت 9 شب چشمانش در انتظار خوابی که 3 صبح فردا تمام می شود. تا جایی که نگران بود حین گفت و گو خوابش ببرد. با سریال شهرزاد از زبان بازیگرش بیشتر آشنا شوید.

شهرزاد مانند کتاب بودچندان هم زود به نقش اول نرسیدماولین سریالی که بازی کردم 5 کیلومتر تاب هشت بود. ولی بعد از آن نقش اول سریال مثل یک کابوس را داشتم. ولی واقعیت این است که نقش اول برای من خیلی زود اتفاق نیافتد. چون 9 سال است که کار می کنم و تعجب می کنم چرا همه فکر می کنند که خیلی زود به اینجا رسیدم. قبل از حضورم در سریال پنج کیلومتر تا بهشت با کارگردان های خوبی چون، فرزاد موتمن، مسعود آب پرور و... فیلم های تلویزیونی متعددی بازی کرده بودم. ولی معتقدم زمانه نقطه پرتابی در حوزه کاری ام بود.

زمزمه های شهرزاد به گوش می رسید

آن سالی که مشغول بازی در سریال زمانه بودم، می شنیدم که قرار است آقای فتحی کاری برای شبکه خانگی بسازند ولی فقط در حد حرف بود و حتی اسم و فیلمنامه کار هم مشخص نبود. فقط می دانستم که قرار است سریالی تاریخی باشد. هیچ پیشنهاد یا حرفی هم در آن زمان درباره حضور من به میان نیامد. سال های زیادی گذشت؛ تا سال پیش که پیش تولید شهرزاد تولید شد، از دفتر تماس گرفتند و پیشنهاد بازی در نقش شهرزاد داده شد. یعنی هیچ پیش زمینه ای برای حضور در این کار نداشتم.شهرزاد مانند کتاب بودسختگیر ولی آرامهمکاری با آقای فتحی از زمان سریال زمانه تا شهرزاد چندان تفاوتی نداشت. ایشان که همان کارگردان است دقیق، باحوصله و در عین حال با سختگیری های بجا. ولی تفاوت شهرزاد با سریال تلویزیونی این بود که فرصت بیشتری داشتیم. از آن عجله ها و بدوبدوها خبری نبود. بنابراین فضای کار آرام تر و آماده تری بود.

شیرین را دوست دارم

درست است که نقش اول شهرزاد، متفاوت و جذاب است ولی من از همان ابتدا نقش شیرین را دوست داشتم. به همین دلیل اصلا به این فکر نکردم که کاش نقش شهرزاد را داشتم. چون نقش شیرین برای من اتفاقی جدید بود و تمام تلاش خودم را کردم که نقش خوب از آب دربیاید که فکر می کنم این اتفاق افتاده است.

شیرین متفاوت از دیگر نقش ها

این که چرا آقای فتحی من را برای نقش شیرین انتخاب کرد. هیچ وقت هم از ایشان سوال نکردم. چون برای خودم هم جالب بود چرا که در نقش هایی که قبلا ایفا کردم و حتی در کار زمانه که آقای فتحی کارگردان بودن نقش دختری درون گرا و عاقل را بازی می کردم. چیزی که با شیرین تفاوت زیادی داشت.

شهرزاد مانند کتاب بود همیشه می خواهم بهتر باشمعوامل زیادی دست به دست هم داد تا نقش شیرین برای مردم باورپذیر شود. اول این که متن خوبی در اختیار داشتیم. آن قدر همه چیز درست و بجا بود که با کمی تمرین، تمرکز و پرداختن به نقش و در کنار آن گپ و گفت هایی که با آقای حسن فتحی داشتیم، توانستم به این جا برسم. البته که شخصا در مورد همه کارهایم معتقدم می شود که بهتر هم بود. حتی در مورد این کار هم؛ الان که می بینم فکر می کنم می توانست بهتر باشد. شاید چون وسواس زیادی روی کارهایم دارم. ولی خدا را شکر فکر می کنم نقش شیرین توانسته تاثیر خود را در داستان و در نهایت روی مخاطب داشته باشد.

مخاطب به شهرزاد خاطره دارد

شهرزاد زمانی وارد بازار شد که سریال های مختلفی آمده بودند و چندان مورد توجه قرار نگرفتند، شاید برخی این پیش بینی را می کردند که شهرزاد هم به مانند آنها مورد استقبال قرار نگیرد و در شروع راه با شکست مواجه شود. البته من خودم از همان ابتدا مطمئن بودم که این کار دیده می شود. حضور ستاره ها در این سریال جای خود را دارد ولی خب سریال های دیگری داشتیم که ستاره داشتند و متاسفانه آن چیزی که باید می شد، را در نتیجه ندیدند.

به همین دلیل می توانم بگویم، سوای ستاره ها قصه خیلی مهم است. باورپذیر بودن، نزدیک بودن شخصیت ها به مردم که پیش از این یا حتی در دوره کنونی ما به ازای بیرون آن را دیده اند. بالاخره مخاطب باید با یکی از کاراکترهای قصه همذات پنداری کند. حال خوبی برایش ایجاد کند یا باید اتفاقی را برایش زنده کند. یعنی با آن شخصیت ارتباط برقرار کند. شهرزاد این ویژگی را داشت. خاطرم هست زمانی که کار را شروع کردیم همه بازیگران منتظر این بودیم که قسمت بعدی کار دست مان برسد و بخوانیم. به نظرم شهرزاد مانند یک کتاب بود.

شهرزاد مانند کتاب بودآقای فتحی، روانشناس استببینید، شهرزاد شاید همان قصه همیشگی عشق را بازگو کرد ولی همین قصه را آن قدر خوب روایت کرد که همه به دنبال این هستند که ادامه داستان را بدانند و درست مانند آثار معمایی سریال را دنبال کنند. به نظرم آقای فتحی تکلیف شان مشخص است. او مخاطب را خوب می شناسد. خاطرم نیست که ایشان سریالی داشته باشند و مردم بگویند ما این سریال را اصلا دوست نداشتیم. درست است که سلیقه ها متفاوت است ولی فکر می کنم اکثر مردم سریال های آقای فتحی را دوست داشتند. چرا که معتقدم ایشان روان شناسانه کار می کنند. یعنی سوای این که کارگردان، نویسنده و بازیگردان خوبی هستند؛ خوب می دانند که چه چیز می تواند مردم را جذب کند. فکر می کنم این ویژگی موفقیت آثار ایشان را دوچندان کرده است.

ترانه بهترین است

از این به بعد با توجه به قصه رویایی من و ترانه در نقش دو زن رقیب بیشتر از قسمت های ابتدایی است. قطعا اختلافاتی که شهرزاد و شیرین با هم دارند قصه جذاب تر و رویایی ما باهم سخت تر می شد. ولی از آن جایی که شخصا ترانه را خیلی دوست دارم که کار برایم خیلی راحت می شد. من ترانه را به شدت قبول دارم و متقدم در کار خودش بهترین است و اگر بخواهیم سه، چهار نفر از بهترین بازیگران زن سینما را نام ببریم به نظرم ترانه یکی از آنهاست. از نظر من که خود بهترین است.

آن قدر اخلاق خوبی هم دارد که گاهی کارم را سخت می کرد. خاطرم هست در سکانس هایی که شیرینی تندی به شهرزاد می کرد، سریع بعد از پایان سکانس ازش معذرت خواهی می کردم (می خندد).

ارتباط خودمان دو تا خیلی خوب است و در این کار رفاقت خوبی بین مان برقرار شد. در کنار دوستی ترانه به قدری پارتنر خوبی است که حس زیبایی دارد که فکر می کنم بخشی از موفقیت بده بستان هایی که داشتم به واسطه انرژی خوب و مثبت ترانه بود. دلم می خواهد خاطره های کار را بگویم ولی از آن جایی که در حال حاضر درگیر کار و نقش جدید هستم خاطرات و اتفاقا شهرزاد از ذهنم پاک شده است. ولی در کل کار را دوست داشتم. کار خوب و حرفه ای، با آدم های پرانرژی و آرام که فقط برای انجام یک کار خوب آمده بودند، به دور از حاشیه.

شهرزاد مانند کتاب بود•    از ویژگی های متفاوت این کار در کنار فیلمنامه، کارگردان و بازیگران این کار، موسیقی متفاوت و منحصر به فرد شهرزاد است. در سریال شهرزاد صدای دو خواننده محبوبم شنیده می شود. آقای قربانی و آقای چاووشی خواننده هایی هستند که در سبک و نوع خاص موسیقی خودشان بهترین هستند و به شخصه مخاطب پر و پا قرص آثارشان هستم.

همبازی شدن با بازیگر خاطره ساز کودکی ام

این که پس از سال ها با یکی از بازیگران خاطره ساز دوران کودکی ات همبازی شوی، بی شک حس فوق العاده ای است. به جرات می گویم که کار کردن با آقای نصیریان یکی از راحت ترین بخش این کار بود. آن قدر ایشان اخلاق حرفه ای دارند که اصلا برای رویایی و بازی در مقابل ایشان استرس نداشتم. بازیگری که نظیرش را دیگر نخواهیم داشت. ما سکانس های مشترک زیادی با هم داشتیم که برای هیچ کدام از آنها نه دچار استرس شدم نه این که نگران بودم. چون به شدت از اخلاق حرفه ای ایشان انرژی می گرفتم و اگر بازی من در سکانس های مشترک مان با آقای نصیریان درست از آب درآمده باشد، به جرات می گویم ایشان به شدت در این موفقیت تاثیرگذار بودند.


ویدیو مرتبط :
پریناز ایزدیار