بیوگرافی پروفسور پرویز کردوانی


آشنایی بیشتر با دکتر پرویز کردوانی محقق و پژوهشگر کویر ایران. در این با خواندنی و جذاب ترین مطالعات دکتر برجسته کشور آشنا شوید.

پرویز کردوانی (زاده ۱۳۱۰ در روستای مندولک گرمسار) جغرافیدان ایرانی است. او به عنوان چهره ماندگار در زمینه جغرافیا معرفی شده‌است. پدرش حسینعلی بلوکباشی از ملاک منطقه بود و فریده گلبو همسر اوست. مجسمه یاد بود او در گرمسار میدان انقلاب قرار گرفته است.

محتویات

    ۱ زندگی
        ۱.۱ تحصیلات
        ۱.۲ فعالیت‌ها
        ۱.۳ بازگشت
        ۱.۴ پژوهش و انتشارات
    ۲ طرح‌ها و نظرات
        ۲.۱ نظریات بحث‌برانگیز و جنجالی
        ۲.۲ طرح پیشنهادی برای حل مشکل گرد و غبار در ایران
        ۲.۳ طرح خشک کردن دریاچه ارومیه
        ۲.۴ رد نظریه نقش سایر کشورها بر خشکسالی‌های ایران
  

زندگی
تحصیلات

پرویز کردوانی تحصیلات ابتدایی را در دبستان داراب ریکان و دوره متوسطه را تا کلاس ۹ در دبیرستان آفتاب گرمسار می‌گذراند. دیپلمش را از دبیرستان رازی تهران (مدرسه فرانسوی‌ها) می‌گیرد. کردوانی پس از پایان تحصیلات متوسطه برای ادامه تحصیل به آلمان می‌رود و مراتب تحصیلی‌اش را تا دکترای رشته عمران کویر طی می‌کند.

    تحصیلات ابتدایی و متوسطه در گرمسار.
    اخذ دیپلم متوسطه از مدرسه رازی (فرانسوی) در تهران.
    عزیمت به آلمان و ادامه تحصیل در رشته عمران کویر
    دریافت مدرک دکترا ۱۳۴۵.

فعالیت‌ها

    استخدام در دانشکده کشاورزی ارومیه (رضائیه) ۱۳۴۵.
    انتقال به گروه آموزشی جغرافیا در دانشگاه تهران و آغاز تدریس در تهران ۱۳۴۸.
    مدیرکل دفتر مطالعات آموزشی دانشگاه تهران ۴۸ تا ۵۴.
    بنیانگذار و رئیس مرکز تحقیقات مناطق کویری و بیابانی ایران ۵۴ تا ۵۸.
    راهنمایی بیش از ۱۵۰ پایان‌نامه فوق‌لیسانس و ۷ رساله دکترا.
    مطالعات میدانی در مناطق کویری و بیابانی ایران.
    استاد نمونه دانشگاه تهران در ۲ سال ۷۸ و ۸۰.
    برنده جایزه «مهرگان علم» به‌خاطر تألیف بهترین کتاب سال در زمینه محیط‌زیست.
    عضویت در بنیاد مطالعات آسیایی، شبکه آب خاورمیانه، عضو هیئت امنای صلح سبز، رئیس کمیته بیابان‌زدایی انجمن متخصصان محیط‌زیست ایران.
    تألیف بیش از ۲۰ جلد کتاب و ده‌ها مقاله علمی به زبان‌های فارسی، انگلیسی و آلمانی و سخنرانی‌های متعدد در مجامع علمی داخلی و خارجی.

بازگشت

پس از بازگشت به ایران به عنوان اولین عضو هیئت علمی دانشکده جدیدالتاسیس کشاورزی ارومیه استخدام شد. پس از ۲ سال تدریس در این دانشکده در سال ۱۳۴۷ به گروه آموزشی جغرافیای دانشگاه تهران انتقال یافت و در همین سال‌ها است که مطالعه میدانی خود روی مناطق کویری ایران را با جدیت فراوان دنبال کرد.

یکی از ادعاهای وی اصرار بر این است که بیابان لوت شهداد ایران گرم‌ترین نقطه کره زمین است. دکتر ستونی که در آن زمان رئیس مؤسسه جغرافیای دانشگاه تهران بود کردوانی را در تحقیقات میدانی بیابان لوت همراهی کرد. او می‌گوید: «البته استراتیل زاور که یکی از جغرافیدانان مشهور بود قبل از ما در مورد لوت تحقیقاتی انجام داده بود ولی اینجا را به عنوان گرمترین نقطه زمین معرفی نکرده بود و آنچه که وی گزارش کرده بود با آنچه که ما ثابت کردیم از نظر گرمای این منطقه تفاوت فاحشی داشت. تا آن زمان تصور می‌شد گرمترین نقطه زمین دره مرگ آمریکا یا رب‌الخالی عربستان است که بعد معلوم شد [ما فهمیدیم] کویر لوت شهداد است. در بعضی از نواحی آن که ما پژوهش کردیم حتی آثار حیات هم وجود نداشت. حتی یک باکتری هم وجود نداشت که البته این را ثابت کردیم؛ بنابراین می‌توان گفت کویر لوت شهداد، کره ماه زمین است.»

با این حال، تاکنون هیچ داده یا اطلاعات دقیقی از نتیجهٔ این پژوهش‌ها به چاپ نرسیده است تا توسط دانشمندان دیگر ارزیابی شود. برای اثبات این مدعا که تا کنون تنها در مصاحبه‌های ایشان نمود یافته است، پژوهش‌های مفصل و درازمدتی لازم است، در حالی که تاکنون هیچ مدرک چاپ‌شده‌ای در این مورد، که نشان‌دهندهٔ داده‌های ثبت دمایی شبانه‌روزی و سالانه در این منطقه، و یا نمونه‌برداری فون و فلور گیاهی و مطالعات علمی باکتری‌شناسی باشد، از ایشان در دست نیست. از سوی دیگر، یافته‌های زیست‌شناسان در سال‌های اخیر نشان از وجود انواع متنوعی از حیات در این منطقه دارد

پژوهش و انتشارات

کردوانی بیشتر به نگارش کتاب پرداخته است، کتاب‌هایی که علاوه بر رشتهٔ تحصیلی ایشان، گاه وارد حوزه‌های بسیار دور از رشتهٔ ایشان نیز می‌شود. این کتاب‌ها عبارت است از عمران کویر (کویر (نمکزار) بزرگ مرکزی ایران و مناطق همجوار آن)، موضوع‌های بسیار متنوعی از خاکشناسی، (جغرافیای خاکها؛ حفاظت خاک)، اکولوژی (اکوسیستم‌های طبیعی)، آب‌شناسی (اکوسیستم‌های آبی؛ آب‌های شور؛ آبهای سطحی و زیرزمینی؛ ژئوهیدرولوژی)، مرتع‌شناسی (مراتع ایران)، و سرانجام خشکی و مسایل آن (مناطق خشک: ویژگیهای اقلیمی، علل خشکی، مسائل آب و غیره (!)؛ خشکسالی و راه‌های مقابله با آن در ایران) را شامل می‌شود (آثار پرویز کردوانی).

طرح‌ها و نظرات
نظریات بحث‌برانگیز و جنجالی

کردوانی در مصاحبه‌های تلویزیونی و مطبوعاتی خود نظرات جنجالی و بحث‌برانگیز زیادی مطرح نموده است. از جمله این ادعاها می‌توان به معرفی کویر لوت به عنوان گرمترین نقطه کره زمین، حتمی بودن مرگ تهران و مانند فرزندی معتاد بودن تهران،خشکاندن دریاچه ارومیه، پنهان کردن بیابان‌ها زیر خاک رس اشاره کرد.

طرح پیشنهادی برای حل مشکل گرد و غبار در ایران

کردوانی برای حل مسئله گرد و غبار در ایران و تثبیت خاک بیابان‌ها، پاشیدن ریگ را به جای مالچ پیشنهاد می‌کند:

    مشکل مالچ آن است که بو دارد، زمین را سیاه می‌کند، ضریب حرارتی را بالا می‌برد و تمام منطقه را گرم‌تر می‌کند، حتی گیاهان را ممکن است بکشد و موجودات زنده را از بین ببرد. وقتی مالچ پاشیده شد، نمی‌توان روی آن رفت‌وآمد کرد. هزینه مالچ بالا است و به تکنولوژی پیشرفته نیاز دارد. تازه بر فرض که مالچ پاشیدیم، پنج سال بعد اثری از آن نیست.

    پیشنهاد من آن است که باید از طبیعت درس بگیریم. از یزد تا بافق و از نایین تا انارک، دشت‌هایی هست که ریگی است و شدیدترین باد و باران نمی‌تواند در آن فرسایشی ایجاد کند. این بیابان‌ها را طبیعت با پاشیدن ریگ تثبیت کرده‌است.

    از مزایای ریگ آن است که ارزان به دست می‌آید و در همه جا هست. باید در بیابان‌هایی که خاک آنها در حال کنده شدن و فرسایش است، ریگ بریزیم. می‌توان سالی صد تا دویست هکتار را ریگ‌پاشی کرد و در این صورت خاک تثبیت می‌شود. هشت تا ده سانت ریگ می‌ریزیم و می‌توان روی آن رفت‌وآمد هم کرد، چه انسان چه ماشین می‌توانند روی آن حرکت کنند و اصلاً بهتر است روی آن غلتک هم برود. این کار یک بار برای همیشه انجام می‌شود. حتی می‌توان آنجا درختکاری هم کرد و نیمکت هم گذاشت و برای گردهمایی‌های بزرگ از آنها استفاده کرد. پاشیدن ریگ هم بسیار آسان است.

طرح خشک کردن دریاچه ارومیه

پرویز کردوانی دربارهٔ خشک شدن این دریاچه می‌گوید «همین که می‌گویند اگر این دریاچه خشک بشود، علاوه بر کشاورزی، روستاها و شهرها هم از بین می‌روند؛ و یا این که از بس کشاورزی را توسعه داده‌اند، دریاچه خشک شده است، غلط است. گویا که آب از دریاچه برداشته‌اند و زراعت را گسترش داده‌اند.» وی از مخالفان احیای دریاچه ارومیه است و معتقد است دریاچه ارومیه بیمار است و مداوا نمی‌شود بایستی از آن دل کند و به جایش پارک انرژی، گیاهی، حیوانی درست کنیم. وی وجود چاه‌های بسیار زیاد در پیرامون دریاچه را یکی از علل کم شدن آب دریاچه بر می‌شمرد.

وی بر این عقیده است که در اطراف دریاچه ارومیه فقط ۴ هزار چاه باید وجود داشته باشد نه ۲۴ هزار. وی همچنین می‌گوید «نباید آب به دریاچه ارومیه بدهید. باید گذشت کنید از این دریاچه. اگر آب ببندید، همه جا را خشک می‌کند. هیچ کجای دنیا مشابه دریاچه ارومیه نداریم. اصلاً این دریاچه از نظر اقتصادی به مفت هم نمی‌ارزید. فقط منظره قشنگ داشت. از این آب کسی استفاده نمی‌کرد. از لحاظ اقتصادی، اجتماعی، بخصوص زیست محیطی و از نظر سیاسی این دریاچه باید خشک شود و تبدیل شود به چیز دیگری. بایستی کاربری مکانی این دریاچه تغییر کند. دو تا از دریاچه‌های آمریکا هم خشک شد، اما تغییر کاربری داد و یکی را کرد مسابقه اتومبیل رانی.»

وی در مصاحبه‌ای گفت که عقیده دارد دریاچهٔ ارومیه باید خشک شود چون به لحاظ اقتصادی و زیست محیطی مفید نیست، نمک‌ها باید از سطح دریاچه جمع‌آوری و شن و ماسه در سطح آن پاشیده شود و محیط دریاچه به پارک گیاهی تبدیل شود.

دکتر کردوانی نمک دریاچه ارومیه را بسیار با ارزش و دارای کاربردهای فراوان در صنا&


ویدیو مرتبط :
جمعیت اتحاد سبز از منظر پروفسور پرویز کردوانی