سرمقاله جوان/ اگر امام زنده بود با موسوی چگونه رفتار می‌کرد؟

سرمقاله جوان/ اگر امام زنده بود با موسوی چگونه رفتار می‌کرد؟

روزنامه جوان/ « اگر امام زنده بود با موسوی چگونه رفتار می‌کرد؟ » عنوان یادداشت روز در روزنامه جوان به قلم دکتر یدالله جوانی است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:

مراسم 16آذر امسال در تعدادی از دانشگاه‌های کشور، ‌به نام دانشجو بود و به کام امریکا، برای تصدیق این گزاره، کافی است به این سؤال پاسخ بدهیم که آیا از چنین مراسم‌هایی، امریکایی‌ها به خشم می‌آیند یا خوشحال می‌گردند؟
برای پاسخ به این سؤال باید آرمان جنبش دانشجویی در ایران را مورد توجه قرار داد. به راستی در 16 آذر سال 1332، اعتراض دانشجویان که با سرکوب مواجه شد و رنگ خون به خود گرفت، ‌متوجه چه چیزی بود؟ آیا نوک حمله اعتراضات در آن زمان، متوجه مداخله اجانب و خصوصاً امریکایی‌ها و انگلیسی‌ها نبود؟ آیا جنبش دانشجویی در ایران، ماهیت استقلال‌خواهی، عزت‌طلبی، آزادی‌خواهی و بیگانه‌ستیزی نداشت. آیا دانشجویان در ایران بیشترین اعتراضات را نسبت به امریکای مداخله‌گر در امور ایران، خصوصاً با انجام کودتای 28 مرداد 32 نداشتند؟ بسیار روشن است که امریکاستیزی یکی از ارکان اصلی آن حرکتی است که 16 آذر را پدید آورد و به عنوان روز دانشجو در دفتر مبارزات ملت ایران به ثبت رساند. حال که پس از 62 سال از آن روز، امریکایی‌ها جنایاتشان در حق ملت ایران و دیگر ملت‌های مسلمان و مظلوم در منطقه و جهان بیشتر شده، ‌اگر در دانشگاهی مراسمی به پا گردد برای گرامیداشت 16آذر و روز دانشجو، این مراسم چه مختصاتی باید داشته باشد؟ فضای حاکم بر این مراسم باید چگونه باشد؟ گفتمان غالب سخنرانان این مراسم باید چه باشد؟ شعارهای اصلی این مراسم باید دارای چه سمت و سویی باشد؟ آیا باید فضای مراسم و گفتمان سخنرانان و شعارهای اصلی در این مراسم،‌علیه امریکا باشد یا علیه نظامی که تمام‌قد در برابر امریکا ایستاده است؟ با این ملاک و معیار، می‌توان گفت در 16 آذر امسال، در کدام دانشگاه‌ و در کدام یک از مراسم‌ها، نشست‌ها حقیقی بود و در امتداد 16آذر 32 و بر مبنای آرمان‌ واقعی جنبش دانشجویی در ایران برگزار گردید. با این مقدمه، یکی از شعارهای سرداده شده در مراسم 16آذر دانشگاه شهید بهشتی مورد بررسی قرار می‌گیرد. در مراسم روز دانشجوی این دانشگاه که افرادی چون محمدرضا خاتمی و علی مطهری به عنوان سخنران حضور پیدا کرده بودند، این شعار سر داده شد: «اگر امام زنده بود موسوی تنها نبود!» البته در کنار این شعار، شعارهای ساختارشکنانه هم سر داده شد. در بعضی از مراسم‌های امسال روز دانشجو نیز، عکس‌های سران فتنه از سوی یک جریان خاص هم بین دانشجویان توزیع شد.
بدیهی است که از چنین مراسم‌هایی با عنوان روز دانشجو درایران، امریکایی‌ها و دیگر مستکبران، نه تنها به خشم نمی‌آیند بلکه ضمن خوشحال شدن، نسبت به آینده تحولات در ایران، بعضاً امیدوار هم می‌شوند، اما در خصوص این شعار گفتنی‌های فراوانی وجود دارد و از آن جمله است:
1 ـ کسانی این شعار را سر می‌دهند که:
الف‌ ـ در سال 88 و در جریان فتنه عمیق، عکس حضرت امام (ره) را پاره کرده و آتش زدند.
ب ـ در سال 88 و در جریان فتنه عمیق، شعار مرگ بر اصل ولایت فقیه سر دادند.
ج ـ در سال 88 و در جریان فتنه عمیق، شعار نه غزه نه لبنان سر دادند.
د ـ در سال 88 و در جریان فتنه عمیق، شعار جمهوری ایرانی سر دادند.
آیا این افراد که امروز این شعار را می‌دهند، به امام اعتقاد دارند؟ به کدام امام؟ امام حقیقی یا امام تحریف شده؟
2 ـ کسانی که این شعار را سر می‌دهند، در شناسنامه خود و پیشینه خود، ادعای اصلاح‌طلبی دارند و همان مدعیان اصلاحات که پس از دوم خرداد سال 1376، با تشکیل جبهه اصلاحات با صراحت دوران امام خمینی (ره) را پایان یافته تلقی کردند و معتقد بودند از این پس باید خمینی را در تاریخ مطالعه کرد. آیا اینان که می‌گویند اگر امام زنده بود، منظورشان همان امامی است که می‌خواستند روانه موزه تاریخ کنند، یا منظورشان امامی است که با تحریف مکتب، شخصیت و خطوط فکری امام اصلی به عنوان یک امام بدلی و قلابی در حال ساختن او هستند.
3 ـ واقعاً اگر امام (ره) زنده بود، با موسوی چگونه رفتار می‌کرد؟
با این مختصات از امام واقعی و اصیل، ‌می‌توان حدس زد که اگر امام (ره) زنده بود با موسوی چگونه رفتار می‌کرد:
الف ـ حضرت امام (ره) حفظ جمهوری اسلامی را اوجب واجبات می‌دانست و بر همین اساس با هیچ کس تعارف نداشت و عقد اخوت دائمی نبسته بود. حضرت امام (ره) بر این مبنا با نوه خودش سید حسین خمینی که از صراط مستقیم منحرف شده بود برخورد جدی و حتی دستور حبس خانگی او را صادر کرد. امام (ره) با همین مبنا با مرحوم منتظری که به تعبیر خود آن عزیز سفر کرده حاصل عمرشان به حساب می‌آمد، آن برخورد صریح و قاطع را نمود و وی را از قائم مقام رهبری عزل کرد. حال که در سال 1388 آقای موسوی در مقابل نظام جمهوری اسلامی ایستاد، ‌اگر امام زنده بود، با وی چگونه رفتار می‌کرد؟
ب ـ حضرت امام (ره)، می‌‌فرمود، پشتیبان ولایت فقیه باشید تا به کشورتان آسیب نرسد. حضرت امام خمینی (ره)، ولایت فقیه و ولایتش را همان ولایت رسول الله (ص) و در امتداد ولایت الهی دانسته، اطاعت از ولی فقیه را بر هر مسلمان واجب می‌دانستند. حال که موسوی در سال 1388، برخلاف ادعای قبل از انتخاباتش که بر ولایتمداری تأکید داشت، رو در روی ولایت ایستاد و کشور را با این ایستادگی در برابر ولایت با چالش و بحران روبه رو ساخت، اگر امام زنده بود با وی چگونه رفتار می‌کرد؟
ج ـ حضرت امام خمینی (ره) بارها بر این نکته تأکید داشتند که ملاک حال فعلی افراد است. بر این اساس حضرت امام خمینی (ره)، یک ملاک اساسی را هم به همگان برای سنجش این حال ارائه فرمودند که به درد امروز ما می‌خورد. ایشان می‌فرمودند، اگر روزی دشمن از شما تعریف کرد، به خودتان شک بکنید. ببینید چه کاری کرده‌اید که به خاطر آن کار دشمن دارد از شما تعریف می‌کند. از سال 1388 به این طرف، رفتار آقای موسوی، تعریف و تمجیدهای دشمنان را در پی داشته، یا آنان را به خشم و غضب درآورده است؟ پاسخ خیلی روشن است. با وضوح در این پاسخ، اگر امام (ره) زنده بود، با موسوی چگونه رفتار می‌کرد؟
آیا این دلایل مختصر، ما را به این وادی جهت نمی‌دهد که اگر امام (ره) زنده بود، موسوی حتی عمرش به پایان سال 1388 هم نمی‌رسید؟

با کانال تلگرامی آخرین خبر همراه شوید telegram.me/akharinkhabar

ویدیو مرتبط :
سرمقاله شماره 316 مجله موفقیت